büyük bir çığlıkla yere kapaklandığımda kalçamda müthiş bir ağrı oluşmuştu, saçlarım önüme doğru savruluyordu rüzgâr yüzünden, Kağan beni takmadan yanımdan geçtiğinde şaşkınlıkla boşluğa baktım.
"İnsan bir yardım eder!" Diye homurdandığımda beni du...
Sonunda sakinleşebildiğimde yastığa damlayan gözyaşlarını umursamadım ve odadaki banyoya girerek elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynadan dağılmış halime baktım. Gözlerimin içi kanlanmış ve şişmişti, kumral saçlarım diken diken olmuştu, dudaklarımı ses çıkarmamak için dişlediğimde kan olmuştu bazı yerleri, onları dilimle yaladım ve yok ettim. Dike diken olan saçlarımı elimle taradıktan sonra guruldayan mideme hak vererek odadan çıktım, neredeyse üç saattir ıdada ağlıyordum ve bu beni acıktırmıştı. Sonunda mutfağa ulaştığımda Kağanı tezgaha yaslanırkrn gördüm, gözlerini bana çevirdi ve bedenimi şöyle bir süzdükten sonra bakışları benden ayrıldı.
Kağanı umursamamaya çalışarak buzdolabına ilerledim ve içinde domates, peynir, salatalık gibi şeyler çıkartıp sandiviç yaptım kendime, sonra ise sandalyeye oturarak yemeğe başladım. Bakışlarını sırtımda hisseder gibiydim, sandiviçimi zoraki şekilde bitirdim ve tekrar odaya çıkmak için hareketlendim.
"Hazırlan." Dedi ruhsuzca, ona döndüm. Elindeki kahve bardağını masaya bıraktı.
"Niye?" Sesim ağlamamdan dolayı boğuklaşmıştı, Kağan bana baktı.
"Bir davete gideceğiz, ablan da orada olacak." Dediğinde sevinçle baüırdım.
"NE? GERÇEKTEN Mİ?" Diye konuştuğuöda hâlâ bana bir tepki göstermeden bakıyordu, bu hâli beni ürküttüğünde Kağan'ın gözleri bir an mavi bir şekilde ışıldadı ve tekrar eski kahveliğine döndü, korkuyla ona bakarken bir sorun olduğunu anlamıştı.
"Ne?" Dediğinde nefeslerim iyice düzensizleşmişti.
"Yo-yok bir şey," Diyerek kınuyu kapamaya çalıştım, fakat Kağan kaşlarını çattı ve gitmeye çalışan beni kolumdan tutarak suratına yaklaştırdı, az önceki korku salan hâline tezat çilek kokusu insanı sakinleştiriyordu.
"Ne oldu Gümüş? Anlat yoksa kötü olur!" Korkuyla ağzım aralandığında Kağan'ın bakışları bir saniye dudaklarıma kaydı, elektrik yemiş gibi titrediğimde tekrar bana baktı.
"Gö-gözlerin m-mavi oldu." Dedim korkudan kekelerken, Kağan sinirle hırlar gibi bir ses çıkarttı.
"Hassiktir! Şu an normal miyim?" Kafamı olumlu anlamda salladığımda Kağan gözlerini yumdu ve beni beklemediğim bir anda kollarıyla sıkıca sardı, başım boynuna yönelikken sakinleşmemek elde değildi. Şaşkınlıkla ellerimi boynuna doladım.
"Bu gece ne olduğumu öğreneceksin Gümüş, eğer... Eğer benden korkarsan bunu saklamanı istemiyorum." Dediğinde sesinin titremesi beni hem korkutmuş, şaşırtmış, hemde üzmüştü.
"Ben sana kıyafet bakmaya gideceğim, sen burada kal." Dedi ve beni saran kollarını uzaklaştırdı.
"Bende seninle geleyim, bazı ihtiyaçlarım var hem onları alırım." Diye onay bekledim, Kağan kafasıyla onaylayınca hızla ayakkabılaeımı giydim ve onun motoruna binerek yola koyulduk, o ladar hızlı kullanıyordu ki beline yapışmıştım korkudan. Sonunda bir AVM'ye girdiğimizde Kağan'dan izin aldım.
"Kağan, ben markete gidebilir miyim?" Kağan kaşını havaya sorgularcasına dikti.
"Hayır, burada işimiz bitsin birlikte gideriz." Birlikte? Utançtan kıpkırmızı oldum.
"Birlikte alabileceğimiz bir şey değil ki."
"Hayır dedim Gümüş." Pes ederek onunla AVM'ye girdim.
"Kağan sabahtan beri kıyafet beğenemedin, kadınlardan daha betersin!" Dediğimde Kağan üzerime siyah bir elbise fırlattı.
"Bunu giy." Dediğinde bıkkınlıkla kabine girdim ve üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kabinden çıktığımda Kağan beni süzdü, memnuniyetle kafasını salladı ve kasaya gitti, tek tepkisi bu olduğunda biraz kalbim kırılmıştı.
Eski kıyafetlerimi giydiğimde Kağan uanıma gelmişti, birlikte markete gittiğimizde utanarak ona döndüm.
"Sen dışarıda beklesen?" Kağan kaşlarını çattı.
"Yürü!" Dediğinde ona diklendim.
"Hayır! Sen dışarıda bekleyeceksin Kağan!" Kağan dişlerini sıktı ve kolumdan çekiştirerek markete soktu, yüzümüzü hizaladığında tıslar gibi konuştu.
"Bana emir vermeyi deneme bile Gümüş! Yoksa ablanı birdaha asla göremezsin!" Diye tehdit ettiğinde ağlamamak için kendimi kastım, Kağan beni bıraktı ve önden yürümem için uol verdi, hemen önüne geçtim ve kendime diş fırçası, şampuan, duş jeli ve son olarakta pet aldım. Pet alırken çok utanmıştım ama yapabileceğim bir şey yoktu, zaten Kağan'da bir tepki göstermeden hepsini ödemişti. Motora tekrar bindiğimizde beline sarılmak yerine arkaya tutundum.
"Tutun." Kafamı hayor anlamında salladım.
"Gerek yok, iyi böyle." Ona kızgındım, beni tehdit edemezdi.
"GÜMÜŞ!" Öyle bir gürlemişti ki korkudan dilim tutuldu, Kağan bana yan yan bakınca titreyen ellerimi beline sardım.
