ხმა სიცარიელიდან

თავი მეხუთე

_რა ხდება?

აუდიტორიაში სტუდენტები ერთ ადგილას იყვნენ შეკრებილნი და რაღაცს დიდი გაფაციცებით განიხილავდნენ.

_დღეს ლუკასის დაბადების დღეა.

_ლუკასის? ლი ლუკასის?

_კი. წვეულებას მართავს და მის სახლში დაგვპატიჟა.

_მართლა?

_კი, სხვათაშორის შენც.

_მართლა?

_კი.

დამიქნიეს თავი ბავშვებმა. მეც ჩაფიქრებული ზევით ავედი და ერთ-ერთი ადგილი დავიკავე.

_ანუ 22 ნოემბერს ლუკასის დაბადების დღეა.მე რატომ არ მითხრა? ვიცოდი. ვიცოდი მაგრამ დამავიწყდა. უნდა ეთქვა. ან თვითონ რატომ არ დამპატიჟა?

_დამასწრეს.

უცებ უკნიდან მომესმა ნაზი ხმა, გავტრიალდი და დავინახე ლუკასი რომელსაც თმები თვალებში ეყრებოდა, მზერას კი ვგრძნობდი, წიგნში იყურებოდა.

_დილა მშვიდობისა.

_დილა მშვიდობისა.

_ანუ? ოქროს დაბადების დღე.

_კი.

_სიანტერესოა.

_კი.

_რატომ არ მელაპარაკები?

_არ ვიცი.

თქვა წიგნი დახურა და მე ამომხედა.

_შეყვარებული გყავს?

_ჰა?

_გყავს?

_არა. რატომ მეკუთხები?

_ისე.

ადგა, ჩანთა აიღო და გადაჯდა სულ ზევით რიგში.

უნის მერე საჩუქრის საყიდლად წავედი.

_მუსიკა უყვარს. ქანდაკებები უყვარს. კითხვა უყვარს. ხელოვნება უყვარს. კიდევ რა უყვარს? წვიმა! წვიმაც უყვარს.

საჩუქრისთვის ბევრი ვიფიქრე და გადავწყვიტე გავბათილდეთ. ჩემს საყვარელ რომანს ვუყიდი.

პირველი გამოცემის მოსაძებნად მთელი დღე ბაზრობებზე და  წიგნების მაღაზიებში დავდიოდი.  საბოლოოდ აღმოვაჩინე ის ნანატრი წიგნი, მას რაიმე ძვირფას სამკაულს მივაყოლებ და პრობლემა გადაჭრილია.