Sevgili günlük, merhaba.
Ne yazacağım bilmiyorum. Sonbahar gelince hep böyle oluyorum ben. Mutsuz, hevessiz, isteksiz...
Benim anksiyete ve panik atak rahatsızlığım var çünkü. Geçmişe dair çirkin anılar yüzünden yakalandım. Kimse bunun bedelini ödemedi. Bedeli ödeyen tek kişi ben oldum. Beni taciz eden dayı oğlu, hayatımı mahvetmekten usanmayan babam, sırtımdan vuran güvendiğim insanlar ve daha niceleri...
Düşündükçe hepsinden iğreniyorum. Terapistim geçmişe ait başarılı zamanlarını düşünmek sana iyi gelecektir diyor. Ama ben geçmişe dönük anılarımı düşünürken bu çirkin anılar da araya karışıyor maalesef. Napmalıyım sevgili günlük? Lütfen yorumlarda bana fikir ver. Ne yapmalıyım? Nasıl daha iyi olabilirim? Sanırım benim aklım buna yetmiyor. Eğer yorumlarda benimle buluşursan çok sevineceğim sevgili günlük. Görüşmek üzere.
YOU ARE READING
SEVGİLİ GÜNLÜK
Non-FictionHem yaşadıklarımı hem de kalbimden dökülecek cümleleri okumaya hazırsan eğer, hoşgeldin.
