XIII: Revenge

187 15 0
                                    

When I woke up, Eve was nowhere to be found inside the camping van. I don't want to think she regretted what happened to us last night. Lalo na gumawa pa siya ng umagahan para sa akin. Baka may lakad lang siya, hopefully.

I went home and had a chat with Kila's parents. By chat I mean, pagtatalo. I'm so done with them controlling Kila. Its time they get off their high horse and let their daughter be free. Needless to say, me asking for freedom didn't go quite well, or should I say it went well?

I was disowned.

After the heated argument, I didn't get to ponder about what should I do next dahil tumawag si Ella na may lead na raw siya kung saan nagtatago ang grupo ni Paulo Casas. Kaya kasalukuyan kaming nagtatago ngayon sa itaas ng puno, kaharap ang bahay na halatang ilang taon nang walang nakatira.

"Ba't ang tagal ni Jason? Kanina pa nangangatog ang mga tuhod ko."

I moved to sit on the trunk below my feet, but the trunk I was holding on for dear life, snapped. Sobrang bilis ng pangyayari. Naramdaman ko nalang ang pagbagsak ko sa lupa. The sharp rocks hit my back at nahigit ko ang hininga.

"Elaine!"

Ella was quicked to lift me back up pero nakatawag kami ng pansin. One moment I was looking at her while I was temporarily paralyzed dahil sa matinding pagkahilo, and the next thing I saw, Ella is being attacked and dragged by the ghosts.

My back hit the ground once again at may lumapit. He chuckled and squat to my side.

"Paulo," I gritted through my teeth.

"Di ka rin marunong sumuko, no?"

I quickly rolled to my side and jumped to my feet. "Itigil niyo na ang paghihigante niyo. Maraming tao na kayong nadadamay!"

One blinked and Paulo's suddenly pushing me against the tree. His eyes turned red. "Kaya ko 'to ginagawa ay dahil para sa pamilya ko. Para sa pamilya na sinira niya," his voice was low but I felt his anger emitting.

"Who?!" I winced as his gripped on my shoulders tightened.

"Bakit ko naman sasabihin sayo? Magiging balakid ka lang at ang mga kasamahan mo."

"If you tell me, I'll help you. Ako na ang maghihigante para sayo at sa mga kasamahan mo."

I was finally able to breath when he distanced himself. "Kung gusto mong pagkatiwalaan kita, may dapat ka munang gawin."

"Akala ko hindi kana makakapunta." Bakas ang pagka gaan ng loob ni Eve nang makita ako.

"Pwede ba yun? Hindi ata kita kayang i-ghost," kindat ko.

"Talaga?" Makahulugan niya akong tinitigan.

Well, there was one time.

Pero one time lang naman yun.

And it was an emergency.

"Yes, ikaw pa," pinaandar ko uli ang kotse, "Don't forget your seatbelt, love."

"Love?"

"Huh? I said Eve."

"So, bingi ako?" Inis ang kanyang tono pero may maliit na ngiti naman sa mapupulang labi.

She, Who Came Back (GirlxGirl)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon