တဖက်အခန်းက ကုတင်သည်
တဒုန်းဒုန်း ခါနေကာ.....
နေခြည့်ရဲ့အသံတွေသည်လည်း
ငိုသံလေးရော တအင့်အင့်နဲ့ရှိုက်ကာ
ခံစားနေပြန်သောနဲ့မို့ တဖက်ခန်းက
အသေးလေး ဒေါပွနေတော့၏။
သူဒေါသပွလည်းဒေါပွချင်စရာ
ဒီဘက်ကသူ့လင်ကလည်းသူ့ကို
စိုက်ကြည့်နေတာ..စားမတတ်ဝါးမတတ်လေ...
ညနေကလည်းနှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်နမ်းထားပြီးပြီ
အနမ်းတွေကြောင့်
အသက်ထွက်မတတ်အသက်ရူကြပ်ခဲ့ရတာအပြင်
ချစ်တယ်လို့ပါဖွင့်ပြောလိုက်ပြီမို့
အခုနေ တစ်ခုခုဆို
သူ့မှာ ဘယ်ပြေးလို့ပြေးရမှန်းမသိတော့...
အစက ချစ်တယ်လို့ပြောတာကို
ပေါက်ကရပြောနေတာလို့
ထင်ခဲ့ပေမယ့် အခုကြ မျက်ဝန်းရွဲကြီးတွေနဲ့
လူကိုလိုက်ကြည့်နေတော့
တော်တော်လေးနေရခက်၏။
(သူ့အဆင့်နဲ့များငါ့ကိုလာမှန်းနေတာ
သောက်အဖိုးကြီး သေတောင်မချစ်ဘူး
မတူမတန်တွေ....ထဝွီးးးး)
မြို့တော်ဝန်ကို
စိတ်ထဲကနေကျိန်ဆဲလိုက်
မျက်စောင်းထိုးလိုက်... ရွံရှာသလိုကြည့်လိုက်နဲ့
အကြမ်းလေးတယောက်အလုပ်ကိုများနေတော့၏။
ဒါကိုဟိုကလည်း သဘောတွေကျနေကာ
ဖမ်းညစ်ချင်နေတာကလွှဲသူဘာမှမသိ
"အ့..အ့...အ့..ဟင့်
နာတယ် တော်ပြီ...ဟင့်
နေခြည် နာနေပြီဟင့် အ့အ့"
"ဟေ့ကောင်နေခြည် ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားစမ်းးး
အလကားးး ကျက်သရေကိုမရှိဘူး
leeလိုတွေအော်နေရလား"
"ငါ..အ့..အ့...အော်ချင်လို့အော်နေတာမဟုတ်ဘူး
...
အားးး နေခြည်နာပြီကိုကိုလို့....
....
leeee
မင်းမခံရတိုင်းသူတပါးကို
လိုက်ပြောမနေနဲ့!!!! အသေးလေး
မင်းလည်းတချိန်ကြရင်ငါအခုအော်နေတာထက်
ပိုအော်ရမယ်!!!
....
ဟင့် အ့အ့..နာတယ်နေခြည်နာတယ်
ဟင့်"
"သူတောင်းစားးးး Yaaaaaa"
သူ့ကိုပြန်ကစ်တော့ အသကုန်
ခုန်နေပါသော အသေးလေးးး
"အင့်....ဟင့်.....ဟင့်...
တော်တော်ပြီ နေခြည်မနိုင်တော့ဘူး"
"ကိုယ်ပြီးတော့မယ်နော်
ခဏလေးပဲ"
YOU ARE READING
မျဥ်းပြိုင် (Completed)
Fanfictionအနီးဆုံးနေရာမှာတူညီစွာရှိတယ် ဆုံမှတ်တွေလည်းတူနေတယ် ဒါပေမယ့် .....မျဥ်းပြိုင်တွေ
