Bölüm müziği : zac afron - zendaya _rewrite the stars
🖤
Gözlerimi açtığımda güneş ışınları odamın içini çok güzel aydınlatıyordu.
Sanki güneş ışınları sadece benim odamı aydınlatıyor gibiydi.
Hayat o kadar tohaf ki bazen insanların nasıl biri olduğunu anlamak mümkün değil.
Yeni insanlar,yeni kişiler,yeni karakterler,yeni sesler ve yeni yüzler tanımak istemiyorum. Hayatımda ne kadar az insan olursa benim için. O kadar iyi olur.
Yavaş yavaş okul için hazırlanmaya başladım.saçlarımı fön çekip açık bıraktım.
Annemin kahvaltı için hazırlamış olduğu güzel şeylerden yedikten sonra evden çıkıp dolmuşa bindim.
Cam kenarındaki yerimi aldıktan sonra kulaklipimi takip Zeynep bastık ve reymenin yalan şarkısını dinlemeye başladım.
Otobüsten inip okula doğru ilerlerken akifin yanıma geldiğini gördüm.
"günaydın arya" demişti gülümseyerek.
" günaydın akif" dedim . Akife nazaran ben daha ciddiydim.
" bakıyorum da gelir gelmez adımı ezberlemişsin"
Küstaha baksen sanki çok zor bir adı varmış gibi.
"dün kendini tanıtırken aklımda kalmış."
"demekki güzel dinlemişsin."
" ya nedemessin"
"şu sürekli kitap okuyan kız senmisin"
"evet de sen nereden biliyorsun."
"okulda dedikodular çok çabuk yayılıyor."
"aaaa doğruya unutmuşum."
Biz konuşurken zil çalmıştı.
"zil çaldı hadi sınıfa gidelim aynı siniftayiz sonuçta. Ha buarada sencede bir teşekkürü haketmedim mi ? "
"Ne teşekkürü " dedim kaşlarımı çatarak.
"Seni kurtardım ya onun teşekkürü."
Pişkinliğe bak ya sanki ben dedim gel beni kurtar diye.
Cevap vermeden Akifi geride bırakıp sınıfa doğru ilerledim.
Ben önden yerime otururken Akif ise Enes'in yanına oturdu .
Enes sınıfın en tohaf en aptal çocuğuydu .
Kendisi tam anlamıyla deli.
Deli deli hareketler yapar , saçma sapan şeyler konuşup insanı sinir ederdi.
Hala gizemli kişiye ne yazmam gerektiğini bilmiyorum .
Ben bu düşüncelerle boğuşurken Akif elinde tuttuğu kalemi parmaklarıyla sağa ve sola çevirirken beni seyrediyordu .
Elindeki kalemi defterin üzerinde gezdirip birşeyler yazıyordu.
Yazmadı bittiğinde başını kaldırıp yeşil gözlerime bakarak yazdığı sayfayı yırtıp katladı .
Daha sonra enese vererek bana ulaşmasını sağladı .
Kağıt elimdeydi ne yazmış olabilirdi.
Kağıdı açtığımda kısa bir cümleyle karşılaştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEYUS
Romance🖤🖤 Babamı kaybetmiştim. Sevdiğim adam gözlerimin önünde babamı ellerimin arasında söküp almıştı. O günden sonra kimseyi sevmemeli ve değer vermemeliydim. Kendime aşkı yasaklamıştım. Dünyadan kopup tıpkı bir ölü gibi yaşamaya mecbur bırakmıştım ken...
