Aşkın karanlık yüzü

2 bölüm

Gözlerim karanlığa alışmıştı, artık sadece durup izliyordum, birden yine kapı sesi geldi,.. bu sefer gelenler beni kaçıran adamlardı, üzerime doğru geliyorlardı,birisi gelip elimi çözmeye başaldı.Ipleri açınca bileklerimi ovdum. Ikiside bi andan kolumdan tutup çekiştirmeye başladılar.

Beni zorla bir yere götürüyorlardı.Arabanın önüne geldik.
Arabaya binmek isdemesemde zorla bindirdiler.Içerde sabah gördüyüm o adam vardı.Arabanın arka koltuğunda oturmuşdu,benide yanına oturtdular,yanına oturunca yine o dehşet saçan gözleri beni buldu.

Önce beni süzdü sonra öndeki adama  seslendi.

"Sür"dedi bense öylece ona bakıyordum

Yol boyu sessizlikdi kimse konuşmuyordu.Arada bi gözlerimiz keşişiyordu,ama ilk çeken ben oluyordum.

Büyük bir villanın önünde durdu araba, ben öylece dona kalmıştım.Taki birinin bana bağırarak konuşmasıyla gözlerimi villadan ayırdım.

"İn arabadan ve beni takip et"bunu söyleyen o adamdı

Sustum ve sadece onun arkasınca irelledim.Kapının önüne gelince sanki bunu bekliyormuş gibi biri kapıyı açtı.

Siyah mini etekli, böyle 20 li yaşlarda, göğus dekoltesi olan bi gömlekle, bir kız karşıladı bizi.
Adını bilmediyim kısacası beni kaçıran adam içeri girdi.Bende mecburen arkasıyla irelledim.Merdivenlerden çıktı ev qri ve nyut tonlarda çok güzel dekore edilmişdi.
Bir kapının önünde durdu, ve içeri girdi ,bende arkasından girdim.

"Burası misafir odası şimdilik burda kalıcaksın"sert ve emir verir tonda söyledi

"Ben hiç bir yerde kalmak isdemiyorum,bırakın beni gideyim"sesim haddinde biraz fazla çıkmışdı qaliba

"Öncelikle o sesini alçalt ve haddini aşma"yine emir verir tonda söyledi

"Beni kaçırmaya hakkın yok"nasıl bir işin içine düşdüm ben

"Bunu o çok sevdiyin babana sorarsın artık"

"Babam nerde ,bir şey söyle"yine bir şey söylemedi ve yavaş yavaş üzerime gelmeye başladı o geldikce bense geri geri gidiyordum sonunda sırtım duvara deydi ve durdum ama o yinede geliyordu geldi geldi ve tam dibimde durdu.Neden çok güzel kokuyordu.

"Benim sabrımı sınama sakın,cünki ben hiç sabırlı bir adam değilim"geri çekildi ve odadan çıkıp gitdi,bense öylece arkasından baka kaldım.

Kendime geldiyimde ne yapacağımı düşünmeye başladım.Bir şekilde burda kaçmam lazımdı,pencereye gitdim dışarıda her yerde korumalar vardı ya, ben nerde kaçıcakdım? bahçenin arkasında koruma azdı belkide ordan kaça bilirdim.

Ama benim bi şekilde bu evden çıkmam lazım kapıyı açdım ,vay ve kilitlememişdi,merdivenlerden inmeye başladım, inince beni büyük bir salon karşıladı, o adam koltukta oturmuş bi şeylere bakıyordu.

Acaba dış kapı kilitlimidir.Neyse en iyisi geceyi beklemekti.Yeniden odaya çıktım, hava kararmaya başlamıştı bile ,kapıyı açdım ve salona indim, kimse yoktu, ama mutfaktan ses geliyordu, ordan hızlıca geçib dış kapıya doğru yürüdüm açmaya çalışınca açıldı baya şaşırdım doğrusu.

Hemen dışarı çıktım etrafda korumalar vardı bense sessiz bir şekilde arka bahçeye doğru yürümeye başladım.Arka bahçeye vardığımda az koruma olduğu için şükredip yavaşça orayı geçmeye çalıştım. Onları bir şekilde atlatıp duvara tırmanmaya başladım, zorlada olsa bir şekilde diyer tarafa geçdim, burası ormanliktı, her yer ağacdı ,hava çok karanlık olmasada korkutucu görünüyordu ,ama benim kaçmakdan başka şansım yoktu.