Aşkın karanlık yüzü

24 bölüm(Final)

Iyi okumalar.

Bazen hayat insana o kadar büyük acılar yaşatır ki katlanamaz insan.

En büyük çareyi ölümde bulur.
Peki ölüm insanların dertlerini bitirirmi?.
Hayatımızdaki acıları bitirmek için ettiğimiz intahar,bizi huzura kavuştururmu?

ÖLÜM ASLINDA YENI BIR BAŞLANGIÇTIR!

Yazardan

~~~~~~~~
Acleya bir uçurumun dibine birde elinde bebeğiyle duran kocasına baktı.
Yapamıyordu.Ne tecavüz çocuğu doğura bilir,..nede kocasını affede bilirdi.

Düşünüyordu..Eğer burdan atlarsa bütün dertleri son bulurmuydu?.Peki sizcede öylemidir?
Intihar etmek acılarımızı sonlandırırmı?

Ayaz çaresizce karısına bakıyordu.Yaşayamazdı.Eğer AÇELYA ordan atlarsa,kendiside yaşayamazdı.
Nerdeydi kurduğu hayaller.
Hani mutlu olacaklardı.
Söz vermişti.Bu işleri bırakıp mutlu aile kuracaktı. YAPAMADI.

Biliyordu karısı onu asla affetmeyecekti.Geçmişte yaptığı hatalar şimdi onun ayağına dolanıyordu.O gece tuzağa düşmüştü.
Nazlı onu içirip,koynuna girmişti.
Aslında Ayazda kendini affetmiyordu.

"Lütfen Acleya affet beni!!" Issız ormanın sonu olan bu uçurumda bi tek Ayazın haykırışları duyuluyordu.

"Üzgünüm...." o kadar laftan sonra Açelyanın ağzından sadece bu söz çıktı.O kadar acı çekmiştiki Ayazın onu aldattığını bile unutmuştu.

"H-HAYIR bunu bana ve çocuğumuza yapma Açelya!!" fayda etmiyordu.
Açelyanın ruhu zaten ölmüştü. Şimdiyse bi tek bedenini yok etmesi lazımdı,ölü adı almak için.

"YAPAMAM...yapamam Ayaz,,Olmaz,1 ay boyunca,o pislik herif bana tecavüz etti, ne için biliyormusun?"
Ayaz çaresizce dinliyordu.

"Sırf benim kocamın zamanında yaptığı kötülüğün intikamını almak için,SENIN YÜZÜNDEN...senin yüzünden tecavüz çocuğuna hamile kaldım!!" Ayaz önce durdu.Duyduklarını algılamaya çalıştı. Işte şimdi  Açelyanın ne hissettiğini en derinden anladı.

Ayaz yaptığı hatalar yüzünden ilk kez bu kadar pişman olmuştu.
Kimseye değil en çok kendine kızıyordu.
Koruyamamıştı karısını.

"Benim başka çarem kalmadı Ayaz...benim ruhum öldü zaten,bedenim diri olsa ne olur,..
Eğer yaşarsam ne oğlumuza iyi bir anne olur..nede seni affede bilirim!"

Işte çaresizliğin en kötü yanıda buydu.
Hayat çıkış yolu bırakmazdı insana.
Belki bir umut vardır diye bekledi Açelya.Ama tüm kapılar onu ölüme çıkardı.

Açelyaysa kaderine boyun eğip kabul etti kaderini.
Kollarını yana açtı.
Ayaz korkarak Acelayaya "yapma" diye bağırdı.

Son sözleri bu oldu kadının,kocasına:
"Üzgünüm..Benim kaderim buraya kadarmış,..ama eğer çocuğumuzu büyütmeden onu bu zalim haytta yanlız bırakıp yanıma gelirsen Ayaz,..işte seni,o zaman asla affetmem!"

Kadın yumdu gözlerini.
Kollarını yanlara dahada açarak derin bir nefes aldı ve bıraktı kendini boşluğa.

Kocası koştu elindeki bebekle karısının arkasından ama yetişemedi.Uçurumun dibinde kayalıklarda gördü karısının ölü bedenini.

"AÇELYAAAA!!" koca ormanda bi tek bu bağırış duyuldu.Ve daha sonra bebek ağlama sesi.

Oda hissetmişti.Annesi onu bırakmıştı.
Daha doğar doğmaz hayat ona en ağır zarbesini vurmuştu.Annesizlik.

Işte orda bitti Ayaz ve Açelya aşkı.
O uçurum yine bir aşkı bitirdi.
Ayazın bu yolda elini tutan Acleya yarı yolda bıraktı onun elini. Ve Ayaz sevdiğiyle beraber kalbini de o toprağa gömdü!

Şarkı Açleya için bitsede, dans etmeyi ikiside bıraktı.(alıntıdır)

O günden sonra deliler hastanesine kapatıldı Ayaz.
Mecnun aşkından,Ayaz kahrından  deli oldu.

Ve herşeyin bittiği o yere geldik
sizin için kitap bitti
benim için hayat......