22 bölüm

199 7 0
                                    


Hayır diye çığlıklar atıyordum.O kadar şiddetli ağlıyordum ki haykırışlarım evde duyuluyordu.

Kapının aniden açılmasıyla bakışlarım oraya kaydı.
Panikle bana bakan o şerefsizin yanına yaklaştım.

Yakalarından tutarak sarsmaya başladım.

"S-senin yüzünden PİSLİK,hepsi senin yüzünden!!"

Dayanamayıp yüzüne tokat attım.
Kafası yana düştü.

Yeniden yüzünü bana dönünce sinirden kasılan çenesini farkettim.

Kollarımdan tutarak beni yatağa fırlattı.

"Sen naptığını sanıyorsun?!!" sinirle haykırmıştı resmen.

"Senin yüzünden,.. sen şerefsizin tekisin!"
Sinirle bana yaklaştı.

"Ne saçmalıyorsun sen, yeterince başıma bela oldun zaten!"

Ben hala ağlıyordum.Çaresizdim.Ayaz yokdu yanımda,Daha kendi çocuğumu kucağıma alamadım,onun kokusunu içime çekemedim.

"Senin yüzünden,..H-hamileyim!"

Sinirli suratı şimdi şaşkındı.
Öylece bekledi bi süre.
Sonra bi andan kendine geldi ve kolumdan tutarak odadan çıkardı.

O kadar halsizdim ki yürüyemiyordum.Kolumdan tutarak sürüklüyordu.

Dış kapını açıp beni arabaya doğru sürükledi.
Ağlamam dahada şiddetlendi.

Arabaya zorla bindirince bi an sarsıldım.
Başım dönmeye başladı.

Kendisinde arabaya binince son sürat qaza basdı.
Arabanın aynasından bakınca arkamızda siyah bir arabanın olduğunu gördüm.

" Hassiktir!" Kendi kendine küfür savurdu.
Yeniden bakınca içindekinin yüzünü tam görmesemde dikkatli bakınca bunun Ayaz olduğunu gördüm.

Her ne kadar onu asla affetmesemde şu an ona ihtiyacım vardı.

Araba dahada hızlandı.
Ormanlık alanda hızla gitmek bir nevi ölümün eşiğinde demekti.

Biraz daha gittikten sonra bi uçurumun kenarında durdu.
PİSLİK herif beni arabadan zorla çıkarıp uçurumun önüne getirdi.

Kafamı çevirince Ayazın geldiğini gördüm.Arabadan hızla indi.

O kadar değişmiştiki,zayıflamış,sakalları çıkmış,ve çökmüş haldeydi.

Ama benimde ondan bi farkım yoktu doğrusu.

"A-ayaz yardım et!" Diye bağırdım.

Ama pislik herif çoktan kafama silah dayamıştı bile.

"Eğer yaklaşırsan, çok sevdiğin karını öldürürüm,..sen karısız, çocuğunda yetim kalır!!"

Oğlumun lafı geçince ağlamam dahada şiddetlendi.

"A-ayazz..!"

"Sakin ol Açelya..!"

Gözlerimi kapadım.
Sakin olmaya çalıştım.

Duyduğum silah sesiyle yerimde dondum kaldım.

Korkuyordum.Gözlerimi açmaya korkuyordum.

Üzerimden kayan ellerle gözlerimi hemen panikle açtım.
Arkama bakınca PİSLİK herifin kafasından vurulup ,uçurumdan düştüğünü gördüm.

Bağırarak geri adımladım.
Kafamı çevirince elinde silahla duran Ayazı gördüm.

Koşarak ona sarıldım.
Beni saran sıkı kollarla kendimin güvende olduğum hissetdim.

Ama.

Ama o kıza yaptıkları aklıma gelince,bunları onun yüzünden yaşadığım aklıma gelince hemen ondan ayrıldım.

Bana şaşırmış gözlerle bakan Ayazın gözlerine nefret ve hayal kırıklığıyla baktım.

"S-sen bunu nasıl yaptın?!"

Evet umarım beğendiniz.

Eminim sonunu merakla bekliyorsuzun.
Oy ve yorum bırakmayı unutmayın.

Fikirleriniz benim için önemli.

Aşkın karanlık yüzü Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum