Hepinize merhabalr umarım begenirsiniz+
~~~~~~
AÇELTADAN
Gözlerimi açmaya çalışdım ama sanki üzerimde çok büyük bir yük vardı.
Zorlada olsa gözlerimi açdım.Yataktayim!Ne?! ben en son kapının kenarında yorgunluktan uyuya kaldığımı hatırlıyorum peki ya benim yatakta ne işim var?
Kendi kendime düşünürken önümde beni izleyen adamı fark etmemişdim bile.
Bi anda arkaya atıldım.Ama o hiç tepki bile vermedi.Elinde viskisini içerek bana bakıyordu.
Sakin konuşmaya çalıştım.
"Ne zaman bırakıcaksın beni?"sanki hiç duymamış gibi hiç yüzümde bakmadı bile.
Sonunda yüzünü bana çevirdi.
"Sana ayağımın altına dolaşma demedimmi?! Ayrıca az önce yaptığım şeyide unutmadım!" Sakin konuşuyordu ama bi o kadarda tehlikeli bi biçim vardı ses tonunda.
"Ben bi şey yapmadım ve sen bana babamın suçunu ödetiyorsun.Sence ben bu durumda nasıl sakin kala bilirim?"gözlerimin dolduğunu yanağımdan akan yaşla anladım.
Önce yüzüme bakdı.Sanki kafasında her şeyi ölçüp biçiyordu.
"Baban denen şerefsiz benimle anlaşmasını bozdu ve sanki onu o girdiyi delikten çıkaramayacakmışım qibi kaçmaya çalışdı" öfkelenmeye başlamışdı.
Bense gözümden düşen yaşlarla,.. sadece gözümü ona zillemiş dinliyordum.Sanki beynim bir şeyleri algılamayı kesmiş qibiydi.
"Pe-peki beni ne zaman bırakıcaksın?"Sonunda konuşmayı başara bilmiştim.
"Önemli olan borç değil ama bana kazık atan birini asla affetmem"diyip odadan bi hışımla çıktı.
Tam 20 dakikadır tavana bakarlar düşünüyodum.Aklim hala almıyordu.
Boğazımın kuruduğunu hissederek su içmek için etrafa bakındım.Sürahi falan yoktu.
Ne kadar istemesemde mutfağa inip şu içmeye karar verdim.
Yavaş adımlarla odadan çıktım.Yine ve yine beni o uzun koridor karşıladı.
Yorgun adımlarla yürümeye başladım.
Giderken kapısı açık bi oda gördüm.Iyi ama burası Ayazın çalışma odasıydı.~Evet odaları kurcalarken bu odayada bakmak istemisdim ama kilitliydi ~Peki odanın kapısı neden açıktı.Başına ne gelirse hepsi merakın yüzünden.
Sen sus iç ses,şu an havamda değilim!
Yine merakıma yeni düşerek oraya adımlamaya başladım. Kapıyı açarak yavaşça içeri girdim.~Ve ben şokk~Resmen odanın yarısını kitaplık olarak düzenlemiştiler.
Kitaplığa doğru irelledim ve kitaplara bakmaya başladım.
Kitaplar arasından gözüme bir kitap çarpmıştı.
Bu benim en sevdiğim kitaplardan biriydi,ne kadar okusamda asla ama asla bıkmadıgım özel kitaplarda biri.
Kitabın konusu iki aşığın o kadar zorluklara rağmen kavuşma hikayesiydi.Hem romantik hemde çok duygusal bir kitaptı.Bu kitabı her okuduğumda ne kadar ağladığımı ben bile hatırlamıyorum.
Kitapa uzanıp elime aldım tam içini açacakken kolumda güçlü bir el hiss etdim.
Ben daha ne olduğunu anlamdan kolumdan çekti.Bir anda bir bedene çarptım ve kitap elimden düşdü.
Başımı yukarı kaldırdığımda Ayazla göz göze geldim.
Beni belimden tutup kendine çevirmişti.Kulağıma doğru eğilerek boynuma nefesini üfledi.
"Sen hangi cesaretle bu odaya girersin?!"sesi ne kadar yavaş çıksada bi o kadarda tehtit doluydu.
"Be-ben sadece mutfağa gi-"sözüm beni kolumdan tutup odaya çekiştirmeye çalışmasıyla yarıda kesildi.
Odaya geldiğimizde yine beni belimden tutarak kendine bastırdı.
"Sen beni salakmı zanediyorsun, eğer bu seferde kaçmaya çalışsaydın, sana asla acımazdım"bu sefer gerçektende çok öfkelenmişti.
"Ye-yemin ederim kaçmayacaktım, be-ben sadece mutfaktan su alcaktım"
Evet yine güçsüz gibi ağlamaya başladım.
Gözümden düşen yaşlara bakdı ve derin soluklar vemreye başladı.
Sanki kendi sakinleştirmeye çalışıyordu.
Gözü yüzümün her yerinde dolaşıyordu.Yüzümün her yerini ezberlemeye çalışıyor gibiydi.
Gözü en sonunda dudaklarımda durdu.Sadece bakıyordu,Ama birazda kendini kasıyordu.
Yaklaşmaya başladı.
Hayır hayır bu olamaz!
Bense sadece bakıyordum.Kendime geldiğimdeyse göğüslerine elimi koyarak onu ittim.Boş anına denk geldiği için geri sarsıldı.
"Ben Seline söylerim sana yemek ve suda getirsin.Dünden beri birşey yemedin"diyip odadan çıktı,donmuş vaziyette ben hala olayın şokunu atlatamamıştım.
Peki ben neden böyle hissediyordum.
Kalbim neden böyle gümbür gümbür atıyordu.Kendimi çok qarip bir hissle karşı karşıya bulmuştum.Neden?
Nefert?Korku? Hayır hiçbiri değildi,peki ne?
Evettttt nasıl Beyendinizmi yeni bölümü vakit buldukça yeni bölüm atamaya çalışıyorum
🌺🌺🌺🌺🌺
Söz gelicek bölümde foto koyarım yorum bırakmayı unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın karanlık yüzü
RandomHırslı bir mafya...! Hırsı yüzünden masum bir kızı kaçırırsa,..ama bu kızın gelecekteki aşkı olduğunu bilmeden. "Karım olacaksın"sesi kendinden emin çıkmıştı. "Hayır,ben hayallerimi gerçekleştiricem" Kolumdan tutup çekmesiyle kucağına düştüm. "Sende...
