part-15

285 49 14
                                    

"အဟွတ်ဟွတ် ဟွတ် ''

အခုတလောချောင်းဆိုးတိုင်းသွေးပါနေတာ အကို့ကိုတော့မပြော ဖြစ်သေး။ လက်နဲ့အုပ်ပြီးဆိုးတာကြောင့် ဒိုယောင်းလက်ကပေနေတဲ့သွေးတွေကိုဒီအတိုင်းသာကြည့်နေမိသည်။

"ငါဘာဖြစ်လို့လဲ''

ထို့နောက်

ရုတ်တရက် ထရပ်လိုက်တာကြောင့် ရိပ်တက်သွားသော ခေါင်းနဲ့အတူ အမြင်အာရုံတွေမကွဲပြားဖြစ်လာ၏။
ဒိုယောင်းနားထင်ကိုလက်နဲ့ဖိရင်း ပြန်ထိုင်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့် ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့သာလဲကျသွား၏။ အမြင်အာရုံကိုမမှိတ်ဖို့ကြိုးစားပေမယ့်မရ အမှောင်အတိကျသွားလေသည်။

************************************

လှုပ်ရှားလာသွား လက်ထဲက လက်ချောင်းသေးသေးလေးတွေကြောင့် Jihoon ကိုယ်လေးမတ်ခနဲ

"Babe သတိရလာပြီလား ''

"....''

Jihoon အသံကြောင့်ဒိုယောင်းကမျက်လုံးအသာယာဖွင့်ပြီးစိုက်ကြည့်နေလိုက်၏။ ဘာမှတော့ပြန်ဖြေမလာပါ။ Jihoon စိုးရိမ်စိတ်ကထစ်ခနဲဝင်လာလေသည်။

"Doyoung... ?''

"အ..အကုိ ကျွန်တော်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ''

"အာ အကိုတို့​ဆေးရုံမှာ ''

ထိုအခါမှ Jihoon သက်ပြင်းခိုးချရင်း Doyoung ကလည်းအခန်းပတ်ပတ်လည် ဝေ့ကြည့်နေလေသည်။

"အော်ဟုတ်''

"Babe သက်သာလား ဒီတစ်ရက်တော့နေရဦးမယ် မနက်ဖြန်မှာဆေးရုံဆင်းမယ်နော် ''

Doyoung ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ဟုတ်အကို''

"အင်း...''

ထိုစဥ် အခန်းထဲကို Nurse တစ်ယောက်ဝင်လာလေသည်။

"လူနာရှင်ရှိလားမသိဘူး''

"ကျွန်တော်ပါ''

"အော်ဟုတ် ရုံးခန်းကိုခဏလိုက်ခဲ့နော် ''

Jihoon Doyoung ကိုတချက်ကြည့်ပြီး

"အကိုခဏသွားဦးမယ်နော် ''

"ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ် အကို ''

Doyoung ထွက်သွားတဲ့ Jihoon ကျောပြင်လေးကိုကြည့်ရင်းသာ။

* ဘာလို့အခုလိုလုပ်ရတာလဲ အကို *

Game Over [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora