"ဒါဆို အေးတို့က လက်မထက်ထားဘူးပေါ့ ပြီးတော့.."
"ဟုတ်တယ် နင်ထွက်ပြေးသင့်တယ်"
"ငါ ငါကြောက်တယ်ဟ"
"ငါတို့ ကူညီပေးမယ်"
"ဘယ်တော့ ထွက်ပြေးချင်လဲ"
"မနက်ဖြန်"
"အင်း နင်သာ ဟန်မပျက်နဲ့"
"အင်း"
.
.
.
ထမင်စားဝိုင်း၌တိတ်ဆိတ် ထိုအရာကိုဖြိုခဲသူကတော့အေး
"Daddy မနက်ဖြန်ကျောင်းသွားနော် နော်"
"အင်းပါ "
"Daddy မနက်ဖြန်ကျရင် baby လမင်းတို့နဲ့လျောက်လည်ချင်တယ်နော်"
"အင်းပါ babyသဘော ပြန်နောက်မကျစေနဲ့နော်"
"ဟုတ်"
လမင်းထင်တဲ့အတိုင်းပင် ကြယ်စင်က ဟန်မပျက် သူမက တကယ်ဟန်ဆောင်ကောင်းသည်။
အားလုံးနီးပါးစားပြီးတော့ သွန်းက
"ဇင်မေသူရှ်းး ပန်ကန်တွေ သွန်းပဲ ဆေစလိုက်ပါ့မယ် မနက်ဖြန် ကျောင်းရမှာ မဟုတ်လား နားတော့လေ"
"အာာ ကျေးဇူးပါ baby သွားမယ်လေ"
"ဟုတ်"
။
။နောက်နေ့၌။
"ဝိုး အရမ်းကြည့်ကောင်းတာပဲ Daddy"
"အင်း baby အပြန်နောက်မကျစေနဲ့နော်"
။
။
။
"ပြီးပြီလမင်း"
"သွားကြရအောင်"
အေးသူ့ရှီကနေ အမြန်သွားချင်ပြီ။သူ့ကိုချစ်လားဆိုတော့ လဲ ချစ်တယ်။အင်း ဒါမဲ့ကြောက်တယ်။အခု ထုတ်ပိုးတွေပြင်ပြီး ပြင်သစ်မှာသွားနေမလို့။ပြင်သစ်စကားမပြောတက်ပေမဲ့ အဂ်လိပ်စကားကောင်းကောင်းပြောတက်တဲ့ ဒေါက်တာမို့ အဆင်ပြေသည်။ဟုတ်တယ် ဒေါက်တာပဲ။သူညက အိမ်မက်တွေလဲ မက်တယ်။မနက်ကျတော့ မျက်နှာသစ်မို့ ရေချိုးခန်းထဲက မှန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ခေါင်းက စစ်ခနဲ။ဦးလေးက လာသတ်မှာ ။
တစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ပဲ။
လမင်းကောယုကောသွန်းကောမိုလ်ကောမုန်းကော လိုက်မှာမို့ သူ့အတွက်အဖော်ရသည်။
"လေယာဉ်ဆိုက်တေပြီ သွားကြရအောင် "
ယုမှပြောလာချင်း။
အေးအနောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိာက်ဇင်မေသူမရှိ။လွတ်ပြီ ဟူးးးး
