Nori

Hoofdstuk 2

A/n
Heee allemaal,
Omdat ik vanavond ga logeren bij een vriendin, post ik vandaag nog even een hoofdstukje :) enjoy!
Xx Anniek
----------------

Stralen maandagochtendzonlicht vielen binnen in de stille slaapkamer van Nori. Haar slaapkamer was kenmerkend voor veertienjarige sloddervossen zoals zij: een rommelige vloer bezaaid met zware schoolboeken, posters van zangeressen en boybands aan de muur - en haar concertkaartjes voor haar lievelingsband, Five Seconds of Seastorms- en een open kast, volgepropt met croptops, staarthoezen en een paar zomerjurkjes. De stilte in de kamer verdween toen Nathan binnenstormde. Hij schudde aan Nori's slappe arm, waarna er wat gebrom en slaapgemompel volgde. Toen Nori doorhad dat haar broer haar slaapje had verstoord, sprong ze nijdig uit bed. ,,Dat flik je me niet nog eens!" zei ze kippig in Nathans gezicht. Nathan geeuwde. ,,Van mam moest je op tijd opstaan, maar je verslaapt je alsnog. Stijlvol." Hij streek met zijn hand door zijn zwarte haar om het in model te brengen. ,,Mam heeft beneden ontbijt gemaakt, dus kleed je aan!" riep hij Nori na, waarna hij richting de eetkamer zwom. Nori sloeg de deur achter hem dicht, en trok chagrijnig een wit T-shirt uit de kast. Nadat ze het T-shirt aangetrokken had, vertrok ze naar de badkamer, waar Gracie al haar glanzende goudblonde krullen aan het borstelen was.

,,Goedemorgen," zei ze opgewekt, waarop Nori met wat gemompel antwoord gaf. Nori pakte haar haarborstel van de wastafel en begon ruig door haar zwarte klitten te raggen. ,,Heksenhaar," mompelde ze nijdig, en Gracie keek toe hoe haar zus wat haren uit haar hoofd trok. ,,Als je het rustiger kamt, is het makkelijker te verzorgen. Anders moet je anti-klit gebruiken, of wat vaker met shampoo wassen, of..." Gracie's preek had echter geen invloed op Nori's harde haaraanpak. Boos bond ze de bos haar vast in een rommelige paardenstaart achter haar hoofd, en keek chagrijnig in de spiegel. Haar ogen keken strak voor zich uit, haar mondhoeken stonden iets omlaag en haar borstelige wenkbrauwen waren gefronst. Dat was Nori's typische maandagochtendgezicht. En een maandagochtendgezicht betekende een maandagochtendhumeur, en dat betekende een ongelooflijk prikkelbare Nori die door elk klein dingetje uit haar vel kon springen. Ze was zo onvoorspelbaar als een zeemijn die met de kracht van twintig atoombommen kon ontploffen. Nori legde haar haarborstel terug op de wastafel, en zwom naar de eetkamer. Daar zaten haar ouders en Nathan al te ontbijten. Meestal maakte Riv een speciaal ontbijt op maandagochtend om de maandagdepressies aan tafel te dempen. Vandaag was er gebakken zalmspek te vinden, met gekookte kaviaar, croissantjes met kwallenboter, en natuurlijk een volle mok zeepaardenmelk. ,,Goedemorgen," zeiden Riv en Thiago tegen hun dochter. Ze mompelde iets terug, stak haar mes in de boterkuip, en begon het fanatiek op haar broodje te smeren. Iedereen had wel door dat ze Nori beter even met rust konden laten, dus Thiago besloot verder te gaan met waar hij over aan het praten was.

,,FC Oceano staat nu derde in het klassement. Volgende week moeten we tegen de koploper, Maui 1818," vertelde hij terwijl hij op een zeepruimen kauwde. Riv luisterde aandachtig. ,,Maui 1818, dat is toch een Hawaïaanse club? Men zegt dat ze bloedfanatiek zijn," zei ze. Nathan knikte. ,,Ze zijn onverslaanbaar. Vorige week had hun vrouwelijke spits Cara de aanvoerder van de BermudaBultruggen een kaakstoot verkocht. Dat een vrouw zoiets überhaupt kan. En een maand terug had ze een van de verdedigers van FC Søgnefjord gevloerd," zei hij verbijsterd. ,,Waarom vind je het vreemd dat Cara dat kan? Vrouwen kunnen ook vechten," siste Nori. ,,Cara is de allerbeste spits ter wereld," voegde ze eraan toe. Riv schudde haar hoofd. ,,Dat is je vader al, Nori," glimlachte ze. Nori keek haar vader een beetje schuldig aan. ,,Klopt, maar Cara is de beste vrouwelijke spits, toch?" Thiago knikte grinnikend. ,,Haar reflexen zijn geweldig, maar haar vurige karakter laat haar soms een beetje te ver gaan. Vinbal moet wel een spel blijven, geen slagveld." Hij stond op van tafel, drukte een kus op Riv's voorhoofd, gaf Nori en Nathan een aai, en ritste zijn trainingsjack dicht. ,,Ik ga er vandoor," zei hij. ,,Tot vanmiddag," zei Riv hem na, en de deur ging dicht. ,,Toch vind ik Cara een onwijs goede vinballer," zei Nori tegen haar tweelingbroer. Nathan schudde zijn hoofd. ,,Ze is geen teamplayer en kan niet tegen haar verlies. Tackelen is nooit een oplossing," zei Nathan onverstaanbaar door het stuk spek in zijn mond. ,,De Vuurclubs horen niet thuis in de eredivisie, ze breken alle regels," voegde hij eraan toe. ,,Hou je bek. Alsof jij zo goed kan vinballen," zei Nori nijdig. ,,Zo is het genoeg," onderbrak Riv de twee kibbelende tieners. ,,Dat soort taal wil ik niet van je horen, Nori," zei Riv tegen haar dochter. ,,Wat is er erg aan dat ie z'n bek moet houden? Moet ik dan muil zeggen?" vroeg Nori geërgerd. Riv ging er niet op in. ,,Nathan, je kent de maandagochtendregel. Ga het nou niet uitlokken," zei ze richting haar zoon, die met neergeslagen ogen naar zijn zachtgekookte vissenei keek. Toen kwam Gracie binnen. ,,Goedemorgen mam," zei ze opgewekt. Ze legde haar boeken naast haar neer op tafel en ging snel zitten. Watertandend keek ze naar al het lekkers op tafel, en griste een paar croissantjes uit de broodmand. ,,Vanavond is Wie is de Mossel? weer op tv. Gaan we kijken? Ik heb gehoord dat Felina, de minister van financiën, meedoet dit jaar," zei ze enthousiast. ,,Sinds wanneer doen er politici mee aan dat programma? Ik dacht dat het alleen soap- en musicalsterren waren," zei Riv verward. ,,Dat programma is al tien jaar oud en de B-acteurs raken een beetje op, denk ik," antwoordde Gracie. ,,Maar gaan we kijken? Het begint na Goede Vinnen, Slechte Vinnen, om halfnegen of zoiets." Gracie propte een broodje zeewier achter haar kiezen. ,,Is goed, maar dan moeten jullie wel even voortmaken voor school. Jullie hebben nog een halfuur," zei Riv.

Bij het horen van het woord 'halfuur' verdween de rustieke blik in Gracie's ogen, en begon als een wilde het eten in haar mond te proppen, terwijl ze piepte van de zenuwen. ,,We komen te laat!" gilde ze, terwijl ze haar boeken in haar tas duwde. Snel deed ze haar roze fleecejack aan, en trok haar broer en zus mee naar buiten. ,,Tot vanmiddag!" riep Riv nog, maar Gracie was al te hard aan het wegzwemmen. ,,Vanwaar de haast?" hijgde Nathan die zijn zusje probeerde bij te houden. ,,Ik moet en zal stipt een halfuur voor de bel op school zijn. Anders kom ik te laat," snauwde ze richting Nori. ,,Je hebt mijn klok een uur teruggedraaid!" riep ze nijdig, terwijl Nori het uitproestte van het lachen. ,,Kom op meis, zo erg is het toch niet? Uitslapen voelt fijn, hè?" Gracie kon er niet om lachen. Ze sliep nooit uit, zelfs niet in de vakanties of weekenden. Elke dag ging ze op precies dezelfde tijd slapen, en stond op dezelfde tijd op. Ze dacht dat haar ritme drastisch verstoord zou worden als ze ook maar een minuut te laat wakker werd. Spelen met Gracie's dagindeling was net spelen met vuur. Gelukkig voor Gracie was de school al in zicht. Het was een groot, grijs, kubusvormig gebouw, dat volgens Nori veel weg had van een gevangenis, al ontbrak de slotgracht. Vlug zwommen de drie jonge scholieren naar de ingang van het gebouw, waarna ze ieder op zoek gingen naar hun kluisje. Nori's kluisje zat op de begane grond, net zoals die van Nathan, maar Gracie moest telkens naar de vierde verdieping zwemmen om haar boeken in haar locker te dumpen.

Nori zwom naar haar locker, griste haar sleutelbos uit haar schooltas en stak de kluisjessleutel in het slot. ,,Leuke vakantie gehad?" Ze hoorde een bekende stem achter zich. Het was haar vriendin Nessie, een jonge zeemeermin uit de wateren rond Schotland. Ze waren niet heel erg hecht, en spraken niet vaak af buiten school, maar tijdens de lessen hadden ze wel een goede band. Nessie was net zoals Nori ook wel klaar met het hedendaagse educatiesysteem, en vond het leuk om leraren te treiteren. Vroeger zaten Nessie en Nori naast elkaar, achterin de klas, maar door hun gedrag waren ze uit elkaar gehaald. Ze konden tijdens de les niet meer overleggen wat ze zouden uitspoken, dus moesten ze dat voor schooltijd doen. Nessie veegde haar oranjerode haar uit haar gezicht en grabbelde in haar tas. Ze haalde een klein parfumflesje tevoorschijn, waar een groen goedje inzat. ,,Ik heb dit geregeld voor mevrouw Neptuna. Kunnen we eindelijk 'ns lachen tijdens Oceaangeschiedenis," giechelde ze. Nori fronste. ,,Ga je d'r vergiftigen?" Nessie grinnikte. ,,Als we dit in haar koffie zien te krijgen, zal ze er de hele dag uitzien als een bultrugwalvis. Ma heeft een abonnement op de toverdrankencatalogus en Keltisch Groengrijs schijnt een leuk gedaantewisselend effect te hebben," zei ze met een duistere glimlach. ,,Klinkt te gek, maar misschien moeten we het iets legaler houden dit keer." Nori krabde achter haar oor. ,,Ik heb tegen m'n ma gezworen dat ik beter m'n best zou doen op school. Als ze hier achter komen, worden we sowieso geschorst," zei Nori een beetje nerveus. Nessie rolde met haar ogen. ,,Je hebt gelijk. We houden het bij het basisklieren dit keer, oké?" Nori giechelde. Toen ging de bel, en Nori besefte dat haar geliefde vakantie nu echt eindigde.