Nori

Hoofdstuk 4

A/n

Hiii iedereen,

Hierbij een nieuw hoofdstukje :) enjoy!

Xx Anniek

ps. Ik heb best wel veel toetsen deze week, dus misschien niet elke dag een update :o 

----------------------

De vier surfers liepen door de deuropening van het strandcafé op de boulevard. Het was het café van Blake Seth, de vader van Max. Al generaties lang was de familie Seth actief als de baas van de zaak en het café stond bekend om de heerlijke cocktails en milkshakes. Café SunSeth was het populairste strandcafé van de stad en was vooral erg geliefd bij de surfers. Max liep naar de bar toe, waar zijn vader met een theedoek de glazen stond te drogen. ,,Hey, Max!" zei Blake verrast. ,,Hoe was het water?" ,,Net zo zout als altijd," grinnikte Max sarcastisch. ,,Wat kan ik voor je doen?" vroeg Blake, terwijl hij een van de glazen vulde met roomijs. ,,Misschien wat limited-edition kokos milkshakes voor jullie vier? SunSeth is wederom benoemd tot Beste Café van de Australische Kust en dat moet gevierd worden. Ik trakteer," zei hij blij. ,,Klinkt te gek," zei Morgan watertandend. ,,Komt voor elkaar," zei Blake. ,,Kan ik je nog ergens anders mee helpen?" vroeg hij aan zijn zoon, die een beetje moeilijk keek. ,,Kan je het verhaal van die zeemeermin vertellen? Je weet wel, van toen je die ene keer ging surfen?" vroeg Max hopend. Blake glimlachte. ,,Een andere keer misschien. Het is een drukke dag vandaag, ik heb veel klanten," antwoordde hij. Max zuchtte teleurgesteld. ,,Oké," zei hij, en ze pakten een barkruk. Het café was extra mooi vandaag; de houten vloer was gepoetst, en de surfposters en strandfoto's aan de muur waren stofvrij gemaakt. Er hingen zelfs wat slingers aan de muur en Blake had zijn oude surfprijzen en cafécertificaten opgepoetst, zodat ze glommen in het licht van de Hawaiiaanse lampionnen. De stijl van het interieur en de kalme strandmuziek zorgden voor een ontspannende sfeer. ,,Jammer dat we moeten wachten," grinnikte Kylie sarcastisch. ,,Ik zou het dolgraag horen. Ben al sinds m'n peutertijd dol op sprookjes." Max' gezicht begon de kleur van zijn rossige haar te krijgen van irritatie. ,,Het ís geen sprookje, het is écht gebeurd!" zei hij aangebrand. ,,Relax," zei Vico met een zucht. ,,Blake heeft het zich vast verbeeld, er zijn zoveel mooie meiden met lang haar die in de zee zwemmen." Max rolde met zijn ogen. ,,Maar hij zag d'r vissenstaart, duh. En bovendien..." 

Morgan onderbrak hem in het midden van zijn zin. ,,Kap er nou even over, kunnen we niet over iets anders praten?" Iedereen was het er wel mee eens dat Max' gedram over de zeemeermin irritant begon te worden en Max was geërgerd door de ongelovigheid van zijn vrienden. ,,Denk liever aan de audities voor LEXI, of de Surfcup van dit seizoen, en dat soort dingen. Als we een kans willen maken moeten we ons focussen op de training en niet op kleuterverhalen." Morgan was al sinds jong af aan ontzettend ambitieus. Ze droomde ervan ooit in LEXI, een bekend Australisch surfblad, terecht te komen. Een paar maanden geleden was een van de surfgezichten van LEXI gestopt met surfen door een onbekende rede, dus er was een nieuwe plek vrijgekomen om een LEXI Surfmodel te worden. Surfmodel zijn betekende een succesvolle surfcarrière, internationale reizen, interviews, modellenwerk, fotoshoots en bovenal roem. Maar het was niet voor iedereen weggelegd. De vorige keer dat er een plek vrijkwam -toen was Morgan pas 12 , en nog te jong om mee te doen- deden duizenden meiden auditie. De audities bestonden eigenlijk uit een afvalcompetitie en slechts één meisje kon winnen. Of je nou de tweede of de laatste werd; je bleef onbekend. ,,Je komt er heus wel in, Mor," stelde Kylie haar vriendin gerust. ,,Je bent echt geweldig en ze zouden gek zijn iemand anders boven jou te verkiezen." Morgan toverde een mager glimlachje op haar gezicht. ,,Maar ik ben nog niet perfect, en dat moet wel voor de audities. Wat als ik een blunder maak? Dan is mijn hele carrière al dood voordat 'ie begonnen is," zei ze ongerust. ,,Maar je beseft toch wel waar je aan begint, hè?" zei Blake ineens, die de kokos milkshakes op de bar zette. ,,Je bent nog jong en de rest is al boven de zestien, wat betekent dat je zal moeten stoppen met school." Morgan zette haar lippen aan het rietje in haar glas en knikte. De rest keek haar geschokt aan. Morgan was namelijk ook erg gestimuleerd om haar best te doen op school. Ze haalde negen na negen, maakte altijd netjes haar huiswerk en leerde ontzettend goed. ,,Stoppen met school? Zou je dat nou wel doen?" vroeg Kylie. Morgan slurpte de milkshake naar binnen. ,,Áls ik de audities win, dan heb ik alvast afgesproken dat ik misschien dit jaar al eindexamen kan doen, zodat ik alsnog een diploma heb," legde Morgan uit. ,,Eindexamen doen op je veertiende?" Vico keek haar verbaasd aan. ,,Vijftiende," verbeterde ze hem. ,,En ik weet waar ik aan begin, geloof me." Ze besloot over een ander onderwerp te beginnen. ,,Ben jij eigenlijk al aan het trainen voor de Surfcup?" vroeg ze aan Vico. Hij haalde zijn schouders op. ,,Mwah, het is wat je trainen noemt," zei hij vaag. ,,Vico hoeft toch niet te trainen, hij wint goud op z'n sloffen," zei Max. Vico was een van de beste jonge surfers van de kust. Zijn slaapkamer stond vol met bekers van de Junior Surfcup. Hij was een stuk minder ambitieus dan Morgan, maar had wel een hele hoop talent. Hij was niet heel erg geïnteresseerd in carrière maken, en zag surfen nog altijd meer als een uit de hand gelopen hobby. Toch vond hij het af en toe wel leuk om deel te nemen aan een competitie, maar hij wilde liever surfen voor zijn plezier. Vico nam een grote slok van z'n milkshake. 

,,Gaan jullie de vierentwintigste naar Full Moon Night?" vroeg Kylie ineens, die met haar zwarte krullen speelde. ,,Natuurlijk," zeiden Morgan en Max in koor, waarna een klein knikje van Vico volgde. ,,Ik heb er zoveel zin in," zwijmelde Kylie. Full Moon Night was een zomers strandfeest voor de jongeren. Er kwamen gave bands optreden, Blake zorgde voor heerlijke cocktails en de hele avond werd er in het warme zand gedanst, onder het licht van honderden kleurrijke lampionnen, de sterren en natuurlijk de volle maan. ,,Ik weet niet zeker of ik ga," aarzelde Vico. Kylie fronste. ,,Hoezo? Ben je een weerwolf geworden?" Vico glimlachte. ,,M'n pa gaat een week naar Nederland om familie te bezoeken, en ik mag mee," zei hij met een beetje enthousiasme in zijn stem. ,,Gaaf Viec," zei Max. ,,Nederland? Is dat niet een beetje koud?" lachte Kylie. ,,Ik neem m'n poncho mee, oké?" grinnikte Vico sarcastisch. Morgan trok een wenkbrauw omhoog. ,,Je weet dat die week ook de inschrijvingen voor de cup zijn, hè?" herinnerde ze hem. ,,O ja, flut, ehm..." Max onderbrak Vico. ,,Geen zorgen, ik schrijf je wel in, oké?" Vico trok een glimlach. ,,Thanks," zei hij opgelucht. ,,No problem," antwoordde Max vriendelijk. ,,Ben je al eens een keer naar Nederland geweest?" vroeg Morgan aan Vico. Hij knikte. ,,Toen ik een jaar of één was, maar ik kan me er al niks meer van herinneren. Ik kan me ook niks meer herinneren van hoe mijn verre familie eruit ziet." Vico dronk zijn glas leeg en gaf zijn glas aan Blake. ,,Hoe laat is het eigenlijk?" vroeg hij, en draaide zich om naar de klok. ,,Kwart voor twaalf," antwoordde Max. ,,Dan ga ik denk ik maar naar huis, m'n moeder heeft warme broodjes voor de lunch," zei Vico enthousiast en hij schoof zijn barkruk aan. ,,Misschien nog tot vanmiddag," zei hij tegen zijn vrienden. ,,Doei!" zeiden ze toen Vico café SunSeth verliet en over de boulevard richting zijn huis liep.