boşluk (texting)

21

Ev sahibi/ Müge

Siz/ Evet buyurun benim

Ev sahibi/ ksnejwlwjwmwbejwk

Siz/ Saat erken değil mi mesaj atmazdin bu saatte

Ev sahibi/ Hastanede işlerim erken bitti yemek yiyorum

Siz/ Afiyet olsun iyi :)

Ev sahibi/ Sen ne yapıyorsun :)

Siz/ Gözleme

Ev sahibi/ Ne kdhsksjlwlwkw

Ev sahibi/ Kolay gelsin

Siz/ Sağ ol dksjjsjje

Siz/ Canım çekti yapıyım dedim

Ev sahibi/ Afiyet olsun pek hamaratsiniz

Siz/ Öyleyimdir ndndjsjeke

Ev sahibi/ KDHDMSKSKSKW

Siz/ Hamur yogurcam sesli ara beni

Ev sahibi sesli arama

"Bugün seni iyi gördüm." dedi gülerek. Hafifçe güldüm. Una biraz daha su koyup yoğurmaya başladım.

"Çok şükür iyiyim. Benden sonra ne yaptın? Bir kayıp yoktur inşallah."

Güldü. "Çok şükür yok kayıp. Senden sonra sakin ilerledi gün."

"Vay be. Yorgunsun diye düşünmüştüm oysaki."

"Yok." deyip hafifçe güldü. "Yemekten sonra televizyon bile izleyebilirim."

Elimi bırakmayan hamurla cebelleşirken konuştum.

"Televizyon mu? Ne izlersin anlatsana."

Tabak, çatal kaşık sesleri geliyor kulağıma.

"Hiç. Rastgele kanal açıp boş boş bakıyorum. Maksat farklılık olsun." deyip güldü. Hafifçe güldüm. Sesi biraz uzaktan geliyordu. Yemeğini bitirdi sanırım.

"Mutfaktan çıktım, salona geçiyorum. Bir önerin varsa söyle, izleyim."

"Ben Trt'de takılıyorum. Diğer kanallar sarmıyor beni. Arada çizgi film kanallarına bakıyorum. Eskisi gibi değil şimdi çizgi filmler tabii de."

Güldü. "Tamam açtım. Kasaba Doktoru diye bir dizi var. İlk defa gördüm."

"Ayy bugün cuma mı?" dedim heyecanla. Güldü.

"Çok mu seviyorsun bu diziyi?"

Hamuru yağ ile topladıktan sonra dinlenmesi için üzerine örtü kapattım. Biraz dinleniyim bende.

"Yani izliyorum arada. Doktor dizileri izlemek hoşuma gidiyor. Dört dörtlük değil dizi ama yoklukta gidiyor. Başrollerin bazı sahneleri hoşuma gidiyor."

"Anladım." dedi düşünceli hâlde. Elimi kurulayıp mutfaktan çıktım.

"Ne oluyor dizide? Sessiz kaldın."

"Lunapark sahnesi var. Kız korkuyor."

Güldüm. Tepki vermiyor. İyice kaptırdı diziye kendini.

"Doktorlar bu doktor dizilerini eleştiriyor. Şimdi merak ettim senin düşünceni."

"Bilmem. Değişik bir havası var."

"Evet. Ben de öyle düşünüyorum."

"Müge?" dedi soru sorar gibi.

"Efendim?"

"Gitmek istediğin bir şehir, yer var mı?"

Düşünür gibi sesler çıkartıp hafifçe güldüm.

"Yok. Nerden çıktı şimdi bu?"

"Oğlan kızı lunaparka götürünce neden olmasın dedim."

Duraksadım. Ellerimi toplayamadığım saçlarımdan çektiğimde omuzlarıma döküldü. Hamur yoğurduğum için kollarım ağrıyor.

"Ben öyle şeyler aramam. Yani evde bile mutlu olurum ben."

"Orası ayrı tabii de böyle görmek istediğin bir yer var mı diye soruyorum."

Saçımı son kez bağlayıp telefonu hoparlörden aldım.

"Düşünmedim. Aklıma gelirse söylerim sana."

"Tamam. Gözleme yedin mi?" deyip hafifçe güldü.

"Yemedim. Hamuru yoğurdum ve dinlemeye aldım. Bu gidişle yemeden yatacağım."

"Yoruldun mu yoksa?" dedi sesindeki haylazlıkla. Sırıtıyorum.

"Evet. Kahvaltıda hazırlar yerim."

"İyi bakalım. Afiyet olsun şimdiden."

Aklıma gelenle yerimde dikleştim.

"Teşekkür ederim. Sen işe gideceksin şimdi. Uyu istersen."

Vereceği yanıt için pür dikkat onu dinlemeye başladım. Derin nefes alıp verdi.

"Evden biraz geç çıkacağım. Onun rahatlığı var üzerimde. Yatarım birazdan. İyi gibiyim şimdi."

"Geç mi? Öğlene kadar uyursun o zaman."

Güldü. "O kadar değil. On gibi çıkarım."

Aradığım cevabı aldım. Sırıtıyorum.

"İyi iyi. Ben bugün çok yoruldum. Uyumaya gidiyorum. Sana iyi seyirler. İyi uykular."

"Bu saatte uyuyacak mısın sen?" dedi heyecanla. Hafifçe güldüm.

"Evet. Çok yoruldum. Dışarısı yoruyor beni ya. Hamur yoğur falan derken."

"Tamam. Uyu sen. Tatlı rüyalar. Ben de şimdi televizyonu kapattım. Dizi bitmiş farkında değilim."

"Bu saate kalmaz zaten." dedim gülerek. Gülüşüme katıldı.

"Tatlı rüyalar."