Checkmate, Mr. Great!

01

The Doctor is in

Gaya ng ipinaliwanag ng doctor kahapon ang magiging setup ng on-the-job training ko ay magiging buntot slash assistant slash utusan lang naman niya ko sa loob ng humigit kumulang isang buwan, 8-10 hrs sa isang araw. Kaya pagkatapos ng lunch time ay sumakay na kami sa kotse niya. Pumunta kami sa St. Camillus, isang retirement home.

Maliban kasi sa mga pasyenteng bumibisita sa kanyang clinic, may mga pro bono cases o voluntary psych consultation din siya sa mga institusyong na ngangailangan. Boluntaryo siyang nagbibigay ng serbisyo sa mga matatanda.

"Elders need psychiatrist too," saad ni Doc Zytho habang naglalakad kami papasok sa retirement home. "But some people don't want to spend money because they think elders don't suffer from mental illness instead, they think it's just a sign of aging. Kaya ako nagboluntaryo para tulungan ang mga matanda."

Nilabas ko ang kuwaderno at sinulat ang kanyang sinabi. Mapupuno ko kaya 'to ng aral? May matututunan ba ako sakanya? Mukha naman siyang matalino eh.

"Focus... Miss Inez"

"P-Po?"

"You need to be focused at the time. I don't just need your presence. Nand'yan ka nga kasama ko pero iba naman ang iniisip mo," mahinahong puna ng doctor.

Tunog sadboy ka naman Doc. Day 1 palang oh mamaya madevelop feelings ko niyan makita mo.

He snapped. "Presence merely helps you get things done. Focus is so important, take note of that. It is the gateway to all thinking. So, focus on me, Miss Inez." seryoso ang pagkakasabi ng doctor pero naging dahilan ito ng pamumula ng pisngi ko.

Lumunok ako ng para basain ang aking labi kasi pakiramdam ko ay kanina pa ito nanunuyo dahil sa kaba at kanina padin ako hindi nagsasalita. Mula pa ng dumating ako sa clinic ng doctor hanggang dito sa retirement home. Para pa akong natutunaw sa bawat salita ng Doctor saakin, isama mo pa ang seryosong mga mata pero mahinahong pananalita nito.

"Blushing is pointless. I just said that you need to focus on me because it's part of your duty to listen and learn from me, my apprentice." walang emosyong paliwanag niya.

Sinalubong kami ng isang babae na nakasuot ng nurse uniform. Nakangiti ito sa doctor na akala mo wala ng bukas.

"Doc DT, buti na lang ay nakarating ka na. May problema kasi tayo ngayon..." malungkot na bungad nito saamin. "Lolo Alejandro is now showing signs of Alzheimer's. At kinukulang na rin po ng funds itong kanlungan,"

Oh... DT pala dapat. Balak ko pa naman siyang tawagin na Dr. Zytho. wow! first name basis? close kayo, Inez?

"Miss Inez, this is Nurse Mika. Nurse Mika, this is Miss Inez," pagpapakilala ng doctor saamin. Ngumiti lang ako dahil mukha rin namang walang balak 'yung nurse na makipag kamay sakin dahil lahat ng atensyon niya ay nakatuon sa Doctor.

"Since when did Mr. Alejandro shows signs of Alzheimer's?" tanong ng doctor.

"Last week po, Doc." matamlay na sagot ng Nurse. 

Nakita kong kumunot ang noo ng doctor. "Let's go see him then,"

Tinahak namin ang pasilyo na may kahabaan. Madami dami rin pala ang mga matatandang nandito sa kanlungan.

"Ayoko niyan! Gusto ko iyong champorado ko! Hindi ko pa nakakain iyon!" boses galing sa nilagpasan naming silid.

Balak ko pa sana silipin kaso bigla akong tinawag ni Nurse Mika."Miss Inez?"