CEHENNEM GÖRÜNÜMLÜ CENNET **MİNSUNG**

HERŞEY DEĞİŞMEDEN ÖNCE

Okumadan öce mutlaka bakın bazı kelimeler ve cümleleri ordan aldım veya ilhamlandım kk.

( Jisung'dan )

Ben çok normal bir gencim. Lise birde okuyan aptal diye anılan bir salağım. Ailem ile ilgili çok konuşmayı sevmiyorum. Belki bir gün anlatırım...

Sabah saat 7.20 de çalan rahatsız edici alarm sesi ile uyandım. O sıkıcı ve bir ton pisliğin olduğu okula gitmek için kalksam iyi olurdu. Hiç gitmek istemiyorum ya off. Neymiş okul bizim evimizmiş orda isteğimizi yapabilirmişiz bize zarar gelmez tam tersi dersler sayesinde bilgilenirmişiz. Tabi efendim! Madem herşeyi yapabiliyoruz canım hocam niye okuldan kaçmaya çalışınca disipline gidiyoruz. Sabır ya! Neyse bırak şunlarıda üzerini giyin Jisung.

...........

Üzerimi değiştirmiş ve o sıcacık yatağı özleyerek de olsa merdivenlerden soğuk zemin kata inmiştim. Odam çatı katında olduğu için 2 merdivenide aşmak benim için Cehennem gibiydi.        3 katlı bir evimiz olduğu için mutfak en aşağıdaydı ve orta katdaki mufak kullanılmıyordu...

   Hızla üzerime okul hırkamı geçirdim ve kahvaltı yapmak için mutfağa geçtim. Hızlıca kendime ufak bir sandiviç yapıp okul için suluğu doldurdum. Doldurduktan sonra bir iki yudum alıp çantama yerleştirdim. Annem ve babam bana sadece bana bir hayat vermişlerdi. Ne onlar benim yüzümü nede ben onların yüzünü görmeyi seviyordum. Aynı soyadı parlaşıyorduk ama biz aynı değildik. Bunu herkes anlıyordu zaten...

   Hızla çantamı ve mini sandiviçimi alıp evden çıktım. Saçımı elimle düzeltiyordum çünkü yatakta biraz fazla oyalanıp 7.00 de olan alarmı 7.20 ye getirmiş olabilirim. Normalde 7.00 de kalkıp saçımı yapar mini sandiviçimi hazırlar suluğumu doldurur akşam gelen 2 mesaja bakar çıkar okula geldiğimde de en uçtaki sıraya oturur şarkı yazar ya da dizimi izlerdim.

   Ben hızla okula giderken en nefret ettiğim görüntüyle karşılaştım. Kapşonumu hızla kapattım ve oradan uzaklaşmaya çalıştım. Sadece yere bakıyordum ve bir anda önüme biri geçti. Kafamı kaldırıp baktığımda onun o pislik herifler ve sevgilileri olduğunu gördüm. Önüme geçen Dong-Paz ( Dongpa) ' ya baktım. Ah bu çocuğun tek bir bakışı bile aptalcaydı. Yanında onun kuyruğu gibi gezen Yong-Shik(Yongşik) 'e baktım. Bu zaten kuyruk olduğu için hiçbir halta karışmıyordu ama bir bağırıyor. Maşallah!  Yani operaya katılsa ayakta alkışlanır hatta belki operada cam kalmaz! Bu nasıl ses ipince. Tövbeestağfullah ya.

-Ooo küçük Jisungie'mizde gelmiş.

-Beni rahat birak Dong-Paz. Okula gecikicem.

Aslında okula gecikmek pek umrumda değil. Sadece şu halleş maymunları beni salsın diye uğraşıyorum.

-Neden Jisungie. Seni rahat bırakmam için bir şey söyle.

Ağağağağağağağağ şu an çığlık atmak istiyorum. Bu çocuk çok sinir bozucu! Şimdi onu bir güzel benzetirdim ama mazallah mükemmel yüzüme birşey olu falan. Tanrı korusun.

-Neden bu kadar sinir bozucusun Papaz ?

Dong-Paz hakkında birşey biliyorsam oda ismiyle dalga geçilmesidir.

-Sana o papaz kimmiş gösteririm ben. Beyler tutun şunu!

Yanıma doğru gelen Kyun-Bok (Yunbok) ve Sang-Kyu ( sangyu) 'a baktım. Beni kollarımdan kavrayıp diz kapağımın arkasına doğru bir tekme attıklarında yere çökmüştüm. Evet canım yanmıştı ama ben sadece bir yüz ifadesi yaparak bilinirim. Piç gülüşü tabi ki. İnsanları sinir ederken takındığım yüz şekli. Onun dışında ifadesiz. Bir şakaya gülmem. Birisi ölse ağlamam. Evde çığlıklar atarım ve gülme krizine girerim. Sonrası yine ifadesiz.