Yang Mi-rae

7 2 0
                                    

bu şekilde yazan yazılar Jisung un iç sesi. Diğerleri benden. AH sesini çığlık varsayın burda.

___________________________________________________________________________________________________________________________________




(Yazardan) (Jisung Lise birinci sınıftayken)


-Bırakın beni! AH BIRAKIN DEDİM!

Jisung göz yaşlarını tutamazken bu lanet olası okulun kullanılmayan bir odasındaydı. En üst katta oldukça genişti ve aydınlatma bile vardı. Çığlık atarken etrafında ki 5 insan da ona gülerek bakıyordu...

-BIRAKIN BENİ!

Göz yaşları firar ederken etrafında onu tutan Moon Mi-yeon ve Ha Chu-san vardı. Ne kadar çırpınsa daha sert tuttular, ne kadar bağırsa o kadar ser bastırdılar onu tahta sahneye benzer yere. Arkada şarkılar mırıldanan Kim Jeon-min

"Saatler, Hergün yürüyorum. 
Acılarımın yanından geçiyorum.                                                                                                                 Derinlerde canlı hissetmiyorum.                                                                                                                         Kendi bıçağımla kesiyorum kendimi bu doğru~                                                                                               Elimde olmadan gidiyor ağzım uzaklara. ~                                                                                                  Etrafım mavi ışıklarla birlikte çevrili ama~ ~

Hâlâ yalnızım..."


-Bune Ji? Yazdığın şey bu mu benim için HA?!

Saçını tutup bir kez sertçe sahneye vurunca acı ile inledi Jisung.

- Getir.

Emir verir gibi Jeon Hae-yun'a baktığında kız koşarak elinde bir maşayla geldi tekrar yanlarına...

- AHHHHHHH! YARDIM EDİN! LÜTFEN YARDIM EDİN!

Gözyaşları akmaya devam ederken ısınmış olan maşa ile yanına oturdu Han'ın Jeon-min. Tırnaklarına bakarak bağdaş kurduğunda bir şarkı mırıldanmaya başladı.

"Saatler düşmanım oldu, son zamanlarda.                                                                                                        Gözlerimi kapatıp uzanıyorum, unutmak için herşeyi.                                                                            Hapishaneye düşmekten farksın, öleceğim.                                                                                            Yalnızlıktan başımı kaldıramıyorum. ~                                                                                                             Neden olayları unutmak bu kadar zor?                                                                                                           Acının seni vaz geçirmeyeceğine emin misin?                                                                                             Çünkü beni vaz geçirdi bile. 

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 22, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

CEHENNEM GÖRÜNÜMLÜ CENNET **MİNSUNG**Where stories live. Discover now