Kayada Açan Papatya

11.BÖLÜM UYANIŞ

Keyifli okumalar❤️
Yorumlarınız benim için çok değerli🌼🌼🌼

    Sessizlik, fazla sessizdi ortalık. Sükuta bürünmüş gafil bir uykunun pençesinden yavaşça sıyrılıyordum. Hem zahirde hem hayalde her türlü bir uyanış içindeydim sanki. Deliksiz bir uykuydu sanki benim hayatım. Belirli saatleri vardı. Teklifsiz, tesirsiz gayet boşlukta  tek düze bir hayat. Sanki tiz bir çığlık duymuş gibi, belirsizliğe kurulmuş bir alarmın ansızın çalışı gibi bir dürtü beni aniden uyandırmıştı. Kalk hayat yeni başlıyor!

Boğazımda felaket bir sızı vardı. Yüzümü buruşturarak gözlerimi aralamaya çalıştım. Bir an nerede olduğumu unutsam da yaşadıklarım bir bir aklıma gelince deliksiz uykuma geri dönmeyi diledim. Başımı yastığa gömüp sızlandım. Uykumu geri istiyorum!

"Kendini boğmaya mı çalışıyorsun? Benden istesen seve seve yapardım."

Duyduğum alay dolu ince sesle aniden başımı kaldırıp arkamı döndüm. Bir kadın silüeti arkasından vuran ışığın önünde korkunç bir tablo sergiliyordu. Korkmalı mıyım?

" Kafana mı vurdular neden konuşmuyorsun?"

Ay manyak karı. Yeni uyanan insana böyle mi muamele edilir?

" Kusura bakma, başımda cehennem zebanisi gibi dikilince bir an dünyada mıyım diye kendimi yokluyordum."

Ne tepki verdiğini göremediğim bir kaç saniye için de arkasını dönüp, topuklu bot olduğunu düşündüğüm tok adım sesleriyle kapıya doğru yürüdü. Lamba düğmesine bastıktan sonra yanan ışıkla gözlerimi kıstım ve ışığa alışmaya çalıştım.

" Anladık iyi durumdasın, o sorumsuz çenenden hiçbir şey eksilmemiş."

Tek kaşımı kaldırıp ifadesiz suratına doğru baktım. Beni mi merak etmişti bu uzun bacak? Doğrulup sırtımı yatak başlığına dayadım. Kolumdaki serumu çıkarmışlardı ama serum yeri hâlâ kolumdaydı. Kaç saattir uyuyordum ben?

Azra tok adımlarla yanıma gelip üstten üstten bana bakmaya başladı. Gözlerimi sargılı boynumda patlayan dudağımda uzun süre oyalandı. Ellerini kot pantolonunun cebine sokup gözlerimin içine baktı?

"Tek bir soru soracağım? Tacize uğradın mı? İt herifler zorla bir şey yaptırdı mı?"

Sanki normal bir şeymiş gibi pat diye sorduğu soruyla gözlerimi irice açtım. Senin olayın ne pardon?

"Ne o evet desem zil takıp oynayacak mısın? Ne de olsa ölsem ne kadar çok sevinirsin."

Bakışlarına ani bir sinir inip bir adım daha yaklaştı.

"Aptal kız! Ölsen arkandan ziyafet çekerim doğru ama bir tacize asla çanak tutup oynamam. Bana sadece tek bir cevap ver. Evet ya da hayır."

Karşımda bambaşka bir Azra görmek bütün hücrelerimle şaşırmama sebep oldu. Acıyor muydu  bana ya da merhamet mi besliyordu? Gözlerinde anlamını çözemediğim bambaşka bir bakış vardı. Bu eve ilk geldiğimde beni tek günah keçisi ilan etmiş Azra şu an beni insan yerine koymuş ve zarar görüp görmediğimi soruyordu.

" Seni ilgilendirmez. Cevap vermek zorunda değilim."

Sözlerimin ardından aniden üstüme eğilip elini yatak başlığına koyup üstüme eğildi ve dişlerinin arasından tısladı.

" Sana cevap ver dedim hemen şimdi!"

Bu evdeki herkes psikopattı. Ya hu sanane manyak karı. İyilik mi yapıyorsun can mı alıyorsun belli değil.

"Çek partilerini üstümden. Ne kadarına taciz denir bilmiyorum. Denedi ama elinden kaçtım." Üstümden kalkınca derin bir nefes alıp devam ettim." Zorla bir şey yaptırma konusuna gelince gelince onlar beni zorla kaçırdı  evet ama burda da keyfimden değil zorla tutulduğum için duruyorum."