သီရိေခါင္းခဲေနၿပီးစိတ္ထဲပူပန္၍ သူမတတ္ႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစား၍ထူးျမတ္ကို႐ွာေနပါေသာ္လဲ၂ရက္သာကုန္သြားသည္ ဘာသတင္းအစနမွရမလာေပ
ထိုအစားအသံုးမက်တဲ့ ရဲမူးက ယခုသူမအေဖမ႐ွိခ်ိန္သူမအိမ္သို႔ေရာက္လာသည္
"မဂၤလာပါ သီရိ"
သီရိသည္ဆိုဖာေပၚတြင္တည္ညိမ္စြာထိုင္ေနရင္း ထိုရဲမူးကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး
"ဒီအခ်ိန္ကေအးေအးေဆးေဆးမဂၤလာပါလို႔ႏႈတ္ဆက္ေနရမယ္လို႔မထင္ဘူးရဲမူး ကြၽန္မေမာင္ေပ်ာက္ေနတာ၂ရက္နဲ႔၁ည႐ွိၿပီ အခုခ်ိန္ထိ႐ွာလို႔မေတြ႔ေသးဘူး ႐ွင္တို႔ဘာေတြလုပ္ေနၾကတာလဲ"
ရဲမူးသည္ သီရိစကားကိုျပန္မေျဖပဲသီရိရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆိုဖာေပၚမွာဝင္ထိုင္လိုက္၍ သူမူ႔ခင္းမွတ္ဆုစာအုပ္ကိုဖြင့္ကာေဘာပင္ကိုကိုင္လိုက္၍
"ေက်းဇူးျပဳၿပီးကြၽန္ေတာ္ေမးတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ေသခ်ာေျဖေပးပါ"
သီရိကမ်က္ခံုးပင့္လိုက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္သူမျပန္ေျဖရမွာလဲဆိုတဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔ထိုရဲမူးအားစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ထိုအၾကည့္အား ရဲမူးသည္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ၿပီး
"မင္းက ဦးထြန္းျမတ္နဲ႔ေသြးသားမေတာ္စပ္ဘူးဆိုတာသိ႐ွိရပါတယ္ ဟုတ္ပါသလား.?"
"အဲ့ေတာ့.."
"ဒါဆိုမင္းနဲ႔ ေမာင္ထူးျမတ္နဲ႔ဆက္ဆံေရးအေျခေနေကာင္းရဲ႕လား မၾကာခနစကားမ်ားရန္ျဖစ္တတ္လား"
"တခါမွစကားမမ်ားဘူးဖူး"
"ေဩာ္..."
ရဲမူး ထိုသို႔အသံျပဳလိုက္ေသာ္လဲ သူ႔ၾကည့္ရတာထိုစကားကိုယံုၾကည္ပံုမေပၚေပ ၿပီးေတာ့သီရိရဲ႕စိတ္အေခ်ေနကိုလဲဂ႐ုစိုက္ပံုမေပၚေပ
"ဒါဆိုရင္မင္းထူးျမတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ညကဘာလုပ္ေနခဲ့လဲ"
"လုပ္ငန္းပါတီမွာ."
"လုပ္ငန္းပါတီ..? ထူးျမတ္ကလုပ္ငန္းပါတီမွာမ႐ွိပဲဘာလို႔မင္းက႐ွိေနရတာလဲ..? မင္းကနဲ႔လုပ္ငန္းပါတီနဲ႔မသက္ဆိုင္ဘူးလို႔ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္"
လို႔ေျပာရင္း သီရိကိုအထင္ေသးစြာၾကည့္လိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ဒီဘဝေတာ့ငါ့ေမာင္ကိုငါကာကြယ္မယ္
FanfictionBlေကာ normalပါႏွစ္မ်ိဳးလံုးပါမဲ့အမ်ိဳးစားေလးမို႔အားေပးၾကပါအံုးေနာ္
