Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'

67.Bölüm:'Periler De Postal Giyer'

İyi okumalar dilerim.

Duyduğuma göre bizi çok özlemişsiniz. Kurtar fısıldadı. Gecikme için üzgünüm.

Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayalım.

67.Bölüm: Periler De Postal Giyer

🔫🔫

Sevdiğim adamın boynuna doladığım kollarımı geri çektim. Alnıma dudaklarını bastırıp ayağa kalktı. Yüzündeki gülümseme bana da bulaşmıştı.

"Sana göstermem gereken çok güzel bir yer daha var. Seveceğine eminim. Ben şimdiden bayıldım."

Uzattığı elini tutup ayağa kalktım.

"Neresiymiş orası?"

Sol gözünü kırptı. Odanın dışına doğru ilerleyince ben de ilerledim. Koridorun sonuna doğru yürüyordu.

Siyah kapının önünde durup yüzüme baktı. Sırıtıyordu. Kapı kolunu kavrayıp açtı. Önce benim geçmemi bekledi, gülümsemeye devam ederek. Bir adım atıp durdum. Poyraz, elini bel boşluğuma yerleştirip devam etmemi sağladı.

"Delisin sen."

"Sana deliyim."

Şu an altın kaplama bir jakuzi ile bakışıyorduk. Ellerini pantolonunun cebine koyup jakuziye doğru yürüdü. Sahte bir öküsürük ile dikkatimi kendi üzerine almıştı. Dudaklarının kıvrılmaması için uğraşır bir hali vardı. Sol elini jakuzinin üzerinde gezdirip bana döndü.

"Manzaralı. Camını özel olarak yaptırdım. Dışardan asla görünmüyor. Hatta dış tarafına geçip cama yapıştım. Özel görüşü olan aletler ile de kontrol ettim. Asla içi görünmüyor. Rahat bir şekilde manzara eşliğinde keyfinize bakabilirsiniz Asena Hanım."

Gülümseyerek Poyraz'ı dinliyordum. Gün geçtikçe beni daha çok şaşırtıyordu. Galiba şaşırtmaya da devam edecekti.

"Duşa kabin benim için daha uygun sevgilim."

Kaşları havalandı.

"Ama Asena..." Yılların değiştirmediği o kelime. "Senin için yapmıştım. Ama olmaz ki."

"Benim için yaptırdığına emin miyiz?"

Sırıttı hemen ardından normale döndü. Bu adam deli.

"Bizim için sevgilim." Birkaç adımda yanıma yaklaşıp ellerimi tuttu. "Yüzde olarak hesaplarsak eğer ben biraz ağır basıyorum. Ama amaç ikimiz için." Başımı iki yana sallayıp güldüm.

Sağ elimi sıkıca tutup dudaklarına yaklaştırdı. Kocaman bir öpücük bıraktı. "Evimizi gezmeye devam edelim." Gezelim bakalım.

Bir odası hariç tüm evi gezmiştik. O kadar güzeldi ki duygularımı kelimelere dökemiyordum. Poyraz emlakçılar gibi evi anlatmıştı. Duygulanıp ağlasam bile yüzümü güldürecek bir şey buluyordu. En çok bodrum kattaki spor salonunu beğenmiştim. Şimdiden orada yapacağım sporları hayal edip heyecanlanıyordum.

"Yatak odasına yakın olan odaya girmedik. Orada ne var?"

"Orası boş, sevdiğim."

"Neden?"

"Senin neyi sevip sevmediğini biliyorum. Annem daha iyi biliyor. Beraber evin eşyalarını seçtik. Senin beğeneceğini düşünerek. Sonuçta en iyi anneler bilir. O boş oda ise doğacak bebeğimizin odası. Oraya kimse karışmayacak. Sana ait."

Başımı omuzuna yasladım.

"Ben çok beğendim evi. Evimizi. Çok ince düşünülmüş. Özellikle Burak ile olan fotoğraflarımızı koyman beni çok mutlu etti."