ARKADAŞIM (GAY)

-Bıçak darbesi-

Utku yürüdüğü ıssız yolda incecik kıyafetleri ile yürürken bir yandan da ürkek ürkek etrafına bakıyordu.Serhat'a yazdığı son mesajdan sonra dediği şeyi yapıp odasının kapısını kilitleyip telefonu ile beraber camdan kaçmıştı.

Odasının dolabında sayısız ayakkabı çeşidi olduğu için de ayakkabısız kalmamıştı.

Utku küçük küçük hıçkırıklarının arasında elindeki telefonu sımsıkı tutarak ilerlemeye devam ediyordu.Sanki şuan sadece o telefondan güç alarak yürüyordu.

"Serhat.." diye mırıldandı küçük kendi kendine.Küçük dudakları titremekten uyuşmuştu.

Mavi gözlü çocuk nefes nefese çıktığı uzun yokuştan sonra olduğu yerde bekleyip sağına soluna baktı.Yolun bir tarafı çıkmaz sokak, diğer tarafa ise karanlık uzun bir yola bakıyordu.
Ağlayarak burnunu çekti çocuk.Serhat'ı bulmak istiyordu.Ona bir şey olduğu düşüncesi bütün kalbini paramparça ediyordu.

Utku tam adımlarını o karanlık sokağa çevirdiği sırada telefonun çalması ile duraksadı.Yutkunarak elinde sımsıkı tuttuğu telefonun ekranında gördüğü isimle heyacanla gözlerini açtı.

Serhat.

Mavi gözlü çocuk hıçkırıklarının arasında hızla telefonu açıp kulağına koydu.

"Utku neredesin sen!" diye bağırdı karşısındaki ses.Fakat sesi aşırı bozuk geldiği için Utku onu anlamakta zorluk çekmişti.

"Serhat.." dedi çocuk tir tır titreyen sesiyle.Serhat'ın aldığı derin nefes kulağını uğuldatmıştı.

"Utku bak ağlamadan beni dinle," dedi Serhat kısık kısık."Olduğun yeri bana tarif eder misin hadi."

Utku bir kaç saniye bekledi.Ardından kafasını yavaşça kaldırıp etrafına baktı ve dudaklarını araladı.

"B-ben bir yokuş tırmandım..Ş-şimdi bir tarafımda çıkmaz yol diğer tarafımda karanlık bir yer var.." dediğinde karşı taraf biraz bekledi.

"Tamam bak beni şimdi iyi dinle.O karanlık sokaktan gir." dediğinde Utku burnunu çekip en güvendiği kişinin söylediğini yaptı ve karanlık sokağa doğru adımladı.

"Korkuyorum Serhat.." diye mırıldandı çocuk.Serhat titrek bir nefes aldı.

"K-korkma burdayım ben." dedi Serhat sonlara doğru sesi kısılırken.

Utku kirpiklerini kırpıştırıp avucunun içindeki tişörtünü sımsıkı sıktı.

"Serhat sesin neden çok kötü geliyor?" dedi mavi gözlü çocuk.Çok korkuyordu.

"İyiyim ben Utku..Sen şimdi o ara sokaktan girip düz yolu yürü." dediğimde Utku elindeki telefonu sımsıkı tutarak yürümeye başladı.Adımlarını o kadar hızlandırmıştı ki artık koşuyordu.

Dakikalar sonra tekrar telefonu kulağına koydu Utku.Kalbi hızlı hızlı atıyordu.

"Ş-şimdi ne yapayım Serhat?" dedi Utku küçük nefeslerinin arasında.

Serhat tekrar titrek bir nefes aldı,konuşmakta güçlük çekiyordu.

"Şimdi..Karşında küçük patika daha vardır..Oraya da geç ve aşağı doğru yürü.
O büyük kayalığın arkasındayım." dediğinde mavi gözlü çocuk hiç cevap vermeden hızla Serhat'ın tarif ettiği yere doğru yürümeye başladı.Ağlaması Serhatla konuştuktan sonra biraz daha azalsa da hala ara ara ağlamaya devam ediyordu.

Utku hızlı adımlarla yürüdüğü ıssız yolun soğuk esintisiyle kuruyan göz yaşlarını silerken titrek bir nefes aldı.
Yorulmuştu ama asla durmak istemiyordu.Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki bunun korkudan mı yoksa yorgunluktan mı olduğunu anlamıyordu.