ARKADAŞIM (GAY)

-Ev-

Serhat yüzündeki o acı ifadesini narince kolundan tutarak onu koltuğa oturtmaya çalışan Utku'ya göstermemek için büyük bir çaba sarfederken koltuğun başlığına tutunup kısıkça inleyerek koltuğa oturdu.

"Serhat! Canını mı acıttım?!" dedi Utku korkuyla Serhat'ın gözlerine bakarken.
Serhat hafif tebessüm etmeye çalışarak kafasını iki yana salladı.

"H-hayır bebeğim hiç acımadı hiç.." diyerek çocuğun ince bileğinden yavaşça tutup yanına çekti Serhat.Utku büyük mavi gözlerini kırpıştırıp bedenini tamamen Serhat'a çevirdi.

"Şey ben sana yemek hazırlayacaktım ki sana.." diye mırıldandı çocuk.Serhat gülümseyerek onu biraz daha kendine çekti ve büyük elini onun ince beline yerleştirdi.

"Karnım aç değil ki güzelim,yedim ben yemek." dediğinde mavi gözlü çocuk ellerini kendinden bağımsız bir şekilde Serhat'ın göğsüne yerleştirip koltukta tamamen ona doğru yanaştı.

"Ne yedin Serhat?" diyerek gözlerine baktığında Serhat alt dudağını yaladı.
Bu kadar masumluk hayatına fazlaydı.

"Makarna yedim." dedi Serhat bu sefer.Utku tatmin olmuş ki hafifçe kafasını sallayıp gülümsedi.Ardından bakışları Serhat'ın kot ceket ile sarılı olan beline kaydı, anında gülüşü yüzünden soldu.

"S-serhat boya olmuş.Ceketin de boya olmuş çok akıyor." diyerek ellerini kaldırdığında Serhat hızla çocuğun ince bileklerinden tutup yüzüne bakmasını sağladı.Fakat Utku hiç oralı gibi gözükmüyordu,hala çok korkuyordu.

"Utku bir bak bana." dedi Serhat çocuğun iki bileğini bir eliyle tutarken.Diğer elinide çenesine yerleştirip tamamen kendisine bakmasını sağlamıştı.Anca bu şekilde dikkatini çekiyordu.

Mavi gözler ürkek ürkek önündeki kahvelere bakarken yutkundu.
"S-serhat beyaz önlüklü amcalara gitmeyecek miyiz?" dediğinde Serhat küçük bir tebessüm edip kafasını iki yana salladı.

"Şimdilik gitmeyeceğiz."

Utku bir kaç saniye yavru köpek bakışları ile kendisine baktı.Ama sonradan onu daha fazla zorlamak istemediği için sustu.Yüzüne bakmaya devam etti.

O sırada Serhat'ın gözleri çocuğun yüzünün her köşesinde geziyordu.Tek bir kusuru bile yoktu yüzünde.Aynı kardeşi gibiydi.. O kadar benziyordu ki..

"S-serhat ama bu çok boya olmuş..En azından bezi değiştirsek olmaz mı?" dedi çocuk kısık sesiyle.Serhat'ın baygın bakışları yavaşça onun mavilerine geldi.

"Açarsak kırmızı boya akmaya devam eder bebeğim.Bir arkadaşımı çağırdım o gelip bakacak." dediğinde mavi gözlü çocuk dudaklarını birbirine bastırarak kafasını salladı.

"Sana bu kırmızı kan'ı kim bulaştırdı ki Serhat? Neden canını yaktılar?" dedi Utku.Serhat'ın yüzündeki tebessüm yavaş yavaş soldu.Bu konuyu hiç bir türlü Utku'ya masumca anlatamazdı.
Mecburen yalan söyleyecekti.

"Şey..Ben bir arkadaşımla bir konuda anlaşamadık..O yüzden tartıştık.." dediğinde Utku'nun mavileri kocaman açıldı.

"Ama konuşarak çözebilirdiniz ki! Neden kırmızı boya bulaştırıp canını yakıyor ki!" diyerek küçük kaşlarını çattığında Serhat kendini tutamadan güldü.Güler gülmez karnındaki yarada bir sızı hissettiğinde yüzünü buruşturdu.

"H-haklısın bebeğim..Ama onlar saygısız.." diyerek tekrar elini yaranın üzerine koydu Serhat.Daha fazla akmaya başladığı kesindi.

Utku küçük dudaklarını büzerek kafasını salladığında Serhat derin bir nefes alıp kafasını geriye doğru attı.Hala gözleri çocuğun gözlerindeydi.Bir saniye bile çekmek istemiyordu.