နှောင်ထုံးဖွဲ့ရာ ပြယ်လေသတည်း
ဖြူသခင်သည်သူ၏အစေခံနှစ်ယောက်ဖြစ်သောပွင့်ဖြူနှင့်ပွင့်စူးအားခေါ်ကာအိမ်တော်အပြင်ဘက်သို့အပျင်းပြေလမ်းလျှောက်ရန်ထွက်လာလေသည်။
""သခင်လေးကလဲအမြဲတမ်းအိမ်တော်အပြင်ကိုထွက်နေတာပဲ..ထွက်လာတိုင်းလဲကျွန်မတို့ကလိုက်လာရတယ်""
ပွင့်စူးသည်မနက်ခင်းအချိန်သာရှိသေးသည်။လုပ်စရာရှိသည်အားမလုပ်ရပါပဲဖြူသခင်နှင့်အတူအဖော်ပြုကာလမ်းလျှောက်ထွက်နေရသဖြင့်ငြူစူလိုက်လေသည်။
""ဒါကြောင့်ငါ့တစ်ယောက်ထဲကိုလွတ်ထားပါဆိုတော့လဲမင်းတို့ကစကားနားမထောင် ကြဘူးလေ""
""လွတ်ထားချင်တာပေါ့သခင်လေးရယ် ဒါပေမဲ့သခင်လေးလွတ်ထားလို့မှမရတာ တစ်ချိန်လုံးမျက်စိအောက်ကနေပျောက်ပျောက်သွားတာကို""
""မိစူး သခင်လေးကိုမရိုမသေမပြောရဘူး""
အမဖြစ်သူထံမှဆူခံထိသော်ပွင့်စူးသည်သူ၏နှုတ်ခမ်းအားထော်ပြကာငြိမ်သက်သွားလေသည်။
ကြာလာသည်နှင့်အမျှသခင်၊အစေခံနှင့်မတူတော့ပါပဲမောင်နှမနှင့်ပို၍ဆင်တူလာကြလေသည်။ဖြူသခင်သည်ပွင့်ဖြူနှင့်ပွင့်စူးအားညီမအရင်းပမာသဘောထားကာဆက်ဆံသကဲ့သို့ပွင့်ဖြူနှင့်ပွင့်စူးဆိုသည့်အစေခံမလေးနှစ်ယောက်သည်လည်းဖြူသခင်အားလိုလေသေးမရှိစေရသည့်အထိအသက်နှင့်ပင်ရင်း၍တာဝန်ကျေကျေဂရုစိုက်ကြလေသည်။
""ရပ်စမ်း..မပြေးနဲ့""
"".........""
""ဖမ်းကြစမ်း..ထွက်မပြေးနဲ့""
ဖြူသခင်၏သာယာနေသည့်မနက်ခင်းအားထိုဆူညံနေသောအသံများကဖျက်လိုဖျက်ဆီးပြုလုပ်နေလေသည်။
လမ်းမကြီးထက်တွင်အချို့သောသူတို့သည်တစ်စုံတစ် ယောက်နောက်သို့လိုက်နေကြသည်။
""ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ""
""မသိဘူး မမ ဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်""
လူအများစုဝေးနေရင်းထိုအကြောင်းအားတီးတိုးပြောနေသည်ကိုဖြူသခင်ကြားလိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
နှောင်ထုံးဖွဲ့ရာ ပြယ်လေသတည်း
Romanceဖြူသခင်ဆိုသည့်ကောင်လေးငယ်သည် ××ခုနှစ်၊ဒီဇင်ဘာလ၄ရက်နေ့တွင်သေဆုံးခဲ့ရသည်။သူသေဆုံးချိန်ကသူ့အနားတွင်ထိုသူရှိမနေခဲ့။ ထိုသူမှအိမ်တော်သို့ပြန်ရောက်လာချိန်တွင် ဖြူသခင်၏သေဆုံးနေသည့်ကိုယ်ခန္ဓာမှာရေခဲတိုက်ထဲ သို့သိမ်းဆည်းထားနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။ owncreation...နှင်...
