beautiful sky :: lee minho ✅

007

BEAUTIFUL SKY • LEE MINHO
𓄲Bölüm 7 ᵎᵎ ✧

🕯️✨

Sessizce karşımda sonuçların yazdığı kağıdı inceleyen doktorumu izliyordum. Ellilerinin sonunda olan tecrübeli bir adamdı. Son bir yıldır benim için çok önemli bir insan haline gelmişti.

Büyük ihtimalle saniyeler sonra 'şu kadar ömrün kaldı Minho' diyecekti.

Zaten kendimi buna hazırlamıştım. Ben de farkındaydım zamanımın daraldığının. Eskisi kadar iyi hissedemiyordum. Henüz ölmek için çok gençtim ama hayat son kozlarını ağır oynuyordu. Genç menç tanımadan beni öldürecekti.

Kağıdı dosyanın içine koydu ve iç çekti. Gözlüklerini de çıkarıp masanın üzerine koymuştu.

"Aferin Minho." diye mırıldandı. "Sıkı çalıştın."

Başımı eğdim. İşte başlıyorduk...

"Bu çalışmanın karşılığını alacağımızı biliyordum." Heyecanla tebessüm etti. "Son üç ayın en iyi sonucunu almış olabiliriz. Kanserli hücrelerde ilk kez azalma var."

Duraksayarak kafamı kaldırdım. Duyduklarım bir şaka mıydı veya ben bir rüyada mıydım?

İnanamayarak gözlerimi kırpıştırdım. Doktor Park, elindeki dosyayı incelemem için bana verdi.

"Kemoterapi ve radyoterapiye tam gaz devam edeceğiz. Kesinlikle ciddi bir gelişme katetmişiz. Hücrelerde gerileme var ve ilaçlar işe yarıyor."

Elimde dosyayla odadan ayrıldığımda bir tarafım havalara uçacak gibiyken bir tarafım tüm bu olanlara inanamıyordu. Gerçekten rüyada gibi hissediyordum.

Koridordan geçen Hemşire Eun'ı görmemle koşarak sarıldım. Şaşırmış ve gülerek, "Ne yapıyorsun Minho?" demişti.

"İlerleme katettim Hemşire Eun!" dedim heyecanla. "Kanserli hücrelerimde azalma varmış, ilaçlar işe yarıyormuş!"

Hemşire Eun da sıkıca bana sarılmıştı. "Bu harika bir haber Minho! Sana ilaçların işe yarayacağını ve bir mucize olacağını söylemiştim."

Bunu gidip Haerin'e de söylemem lazımdı. Doğum gününe kadar yaşayabileceğimi ve mavi beresini alabileceğimi söylemeliydim. Evet, ona çok istediği mavi bereyi alacaktım.

Koşar adımlarla asansöre bindim. Geçen sefer Haerin'in beşinci katta indiğini hatırlamıştım. Hızla beşinci kata bastım. Adeta olduğum yerde heyecandan tepiniyordum. Asansörün kapısı açılınca aceleyle sol tarafa döndüm çünkü bir önceki sefer Haerin sol tarafa dönmüştü.

Burada ne işi olduğunu bilmiyordum ama büyük bir umutla onu görmeyi planlıyordum. Koridorun ortasında heyecanlı heyecanlı koştururken bir yandan da Haerin'e bakınıyordum.

Koridorun sonundaki kapı açılmış ve içerden dakikalardır aradığım o kız çıkmıştı. O henüz beni fark etmese de koşarak oraya ilerlemiştim. Çıktığı oda bir hasta odasıydı. Tıpkı benim yedi yüz on bir numaralı odam gibi.

Duraksadım.

Haerin de beni görünce duraksamıştı.

"Minho?" dedi kuşkuyla.

Gözlerimi yavaşça kapının üzerine kaydırdım.

Kim Haerin : 526

Bu oda ona aitti.

Kafam karışmıştı. Bir anda diyeceğim tüm her şeyi unutmuş gibiydim. Ama bir yandan da eksik parçalar kafamda oturuyordu.

Haerin burada gönüllü çalışan bir personel ya da hasta refakatçisi değildi. O da tıpkı benim gibi burada tedavi olan bir hastaydı.

•

𓄲Bölüm Sonu ᵎᵎ ✧

•

Tatatadaaaaaam. Evet, biraz da gerçekler diyoruz ve yeni bölümümüze bol bol yorum atıyoruz! Değil mi? 🥹💕