❝KURDUN DİŞİNE KAN DEĞERSE; BAŞ ÜSTÜNDE BAŞ, TAŞ ÜSTÜNDE TAŞ BIRAKMAZ. BİR KURTLA BAŞA ÇIKILMAZ.❞
🌙
Bir yıl önce atandığı timle birlikte tüm hayatını adadığı operasyona başlayan Yüzbaşı, bizzat kendi üstleri tarafından tüm planlarının sekteye uğrat...
BU KURGU, HER SANİYE VE DAKİKA KENDİNİ TEHLİKEYE ATARAK BİZİM GECE YATAĞIMIZDA RAHAT UYUMAMIZI SAĞLAYAN KAHRAMAN TÜRK ASKERİ VE VATANI HER ŞEY PAHASINA KORUYAN ŞANLI TÜRK ORDUSUNUN ŞEREFİNE YAZILMIŞTIR. KURGUDA GEÇEN OLAY, KİŞİ VE YERLER GERÇEK HAYATTAN BAĞIMSIZDIR. BU BAĞLAMDA KURGU GERÇEĞİ BÜTÜNÜYLE YANSITMAMAKTA, SADECE GERÇEKLE BAĞLANTILI ÖĞELER KULLANMAKTADIR. YAZIDA KONU GEÇEN HER ŞEY KURGU AMAÇLIDIR, AKSİ HİÇBİR AMAÇ GÜDÜLMEMEKTEDİR.
🌙🌟
4. BÖLÜM "Kıyamet Alameti"
İyiler Siyah Giyer, Almora Kıyamet, Özlem Tekin Keskin, Cem Adrian
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vatan, çalışkan insanların omuzları üstünde yükselir. Tevfik Fikret
Karargâh binasının koridorlarını arşınlarken, dudaklarımda sabahtan beridir keyifli bir şarkının melodisini tutturmuş, ıslık çala çala ilerliyordum. Uzun bir süredir ilk defa, bu sabah, diğer günlere kıyasla fazlasıyla keyifliydim çünkü.
Dün, buradaki ilk günümdü. 1 yıldır çalıştığım klinikte adını haddinden fazla duyduğum meşhur Qeşa'yla tanışma fırsatı edinmiş, onun sadece kendisiyle aynı yola baş koymuş kişilerin arasında gösterdiği farklı yüzlerini tanımış, en az onun kadar ünlü timiyle de tanışmıştım. Üstüne üstlük bu malûm şahıs, bana tüm farklı yönleri ve yüzleriyle birden soğuk bir savaş ilân etmiş, ben bu savaşı memnuniyetle kabul etmiş ve hayatımı kökten değiştireceğini bile bile kendimi ateş hattının ortasında bırakma riskini göze almıştım.
Dün onu en son Harekât Merkezi'nde askerleri için izin kopardığı toplantıda görmüştüm. Tüm askerleri çıkarken o benim Albay'la konuştuğumu duyunca arkada kalmış, onlarla birlikte tâlimlere katılacağımı öğrenmiş, bu durum onun eline büyük bir koz vermiş gibi keyiflenerek terk etmişti odayı. Konuşmanın sonrasını dinlemeye gerek bile görmemişti. Onun gözünde benim gibi çıtı pıtı bir kız, bırak eğitimleri ya da antrenmanları, askeriyenin içerisinde bile 1 günden fazla dayanamazdı. Hatta muhtemelen kendi kafasından uydurduğu bu kıvranışımı üç gün boyunca göremeyeceği için üzülmüştü bile.
Onun gibi bir adamın yersiz nefretinin gözünü kör ederek mantığını devre dışı bırakması çok komikti oysa benim zannımca.
Hiçbir şey bildiği yoktu onun. Daha içine girdiği böylesine bir savaşta, yapabileceği en büyük hatanın karşısındaki kişiyi küçümsemek olduğunun bile farkında değildi. Ama çok yakında tecrübe edecekti bu hatanın sonuçlarını, zira o döndükten sonra kafasına vura vura da olsa beni küçümsememesi gerektiğini öğretecektim ona.
