𝑲𝒆𝒏𝒅𝒊𝒎𝒊𝒛𝒆 𝑩𝒊𝒓 𝑺̧𝒂𝒏𝒔 (𝑻𝒂𝒎𝒂𝒎𝒍𝒂𝒏𝒅𝜾) (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 10

Merhabaaa

Nasılsınıızzz umarım iyisinizdiirrr

Hemeenn bölüme geçeliiimm

~

Dilim tutulmuştu Berdan ise benden bir cevap bekliyordu kendimde o cesareti topladım.

-EVET EVET EVET.

Bir anda beni kucağına alıp döndürmeye başladı. Sonra beni yere indirdi. Ama bu seferde kafasını boynuma soktu ve orda nefes aldı. Birnevi kokumu soludu yani. 

-Çok mutluyum, çok mutluyum.

-Bende bende.

Kafasını boynumdan çıkarıp parmaklarını dudaklarımın üzerine koydu.

-Burası çizgi halinden kurtulmazsa benim cehennemim. Ama eğer şurası bir çizgi halinden kurtulduğu zaman cennetteymişim gibi hissettiriyorsun.

Gülümsedim.

-İşte öldüm ve gideceğim yer cennet oldu.

Sonrasında parmağıma yüzüğü taktı.

-Hiçbirşey için pişman olmayacaksın sana söz veriyorum.

-Sende pişman olmıyacaksın.

-Haydi bakalım gidelim bir güzel yemeğimizi yiyelim.

Ellerimizi birleştirdi ve arabaya yürüdük. Benim kapımı açarak beni bindirdi. Ellerimizi bıraktı ve hızla kendi yerine oturunca tekrardan ellerimizi birleştirdi.

Habire bir bana birde yola bakıyordu. İçimde duygu patlaması yaşıyordum ve habire sırıtıyordum. Şuanda benim ailem yoktu ne anlardımki sevgi nedir aşk nedir ? Ben öğrenmedim. Birden bire kalbimde yeşerdi o duygular, o kara bakışları. Ama en çok merhametine aşıktım. Onu çok seviyordum. Hemde öyle çok seviyordum ki bırakmak şöyle bir dursun ayrılmak dahi istemiyordum. Hep yanı başımda olsun istiyordum.

Ben içimde düşünürken bir kır bahçesine gelmiştik. Yeri ve mekanı çok güzeldi. Etrafı ağaçlarla çevrili küçük biryerdi. Çok az insan vardı onlarda ya sevgili yada nişanlı olsalar gerek.

Bizde içeriye girerek masaya oturduk. siparişleri verdikten sonra beklemeye başladık. O anki sevinçle konuşmaya başladım.

-Teşekkür ederim herşey için.

-Asıl ben teşekkür ederim bana böyle bir hayat bahşettiğin için.

Ben ya ben mafya olan ben. Oda ağaydı ne kadar katı olmamıza rağmen şimdi ikimiz sevgiliydik. Ve ikimizinde bir çocuktan farkı yoktu. Fakat berdanı  galiba  aslanken kediye dönüştürmüştüm. Biraz seslide olsa gülmüştüm berdanda ne olduğunu anlamayarak bana baktı.

-Ne oldu?

-Birşey diyeceğim ama kızmayacaksın?

-Tamam kızmayacağım söyle.

-Ben seni aslanken kedi yaptım farkındamısın?

-Herkese aslan sana kediyiz. Hanıma karşı boynumuz kıldan incedir ve hanım vatan gibidir. Onu üzemez ve ezemeyiz. O hep göklerde yani başlarımızın üzerindedir.

-Allah Allah öylemiymiş. Aşk senin kafanamı vurdu ne? Veya ateşin falanmı var acaba?

Elini anlına koymaya çalışıken kendini geri çekti.

-Nereye vurdu bilmem ama acayip sarstı ve beni kendime getirdi.

Gülümsedim o sırada yemekler geldi ellerimizi bırakarak yemek yemeye başladık.