𝑲𝒆𝒏𝒅𝒊𝒎𝒊𝒛𝒆 𝑩𝒊𝒓 𝑺̧𝒂𝒏𝒔 (𝑻𝒂𝒎𝒂𝒎𝒍𝒂𝒏𝒅𝜾) (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 24

Merhabaaaa

Nasılsınızzz umarım iyisinizdiirrr

Yeni bir bölümle karşınızdayımm

İyi okumalarrr

~

Akşam yemeği için kalkmıştık biraz uyumasakta dinlenmiştik. Biraz muhabbet etmiş şirketlerimiz hakkında konuşmuştuk. Akşam yemeğinin hazır olduğunu Kiraz söylemişti. Çokta utangaçtı. Üstümüzü düzeltip aşağıya yemek için indik.

Sofrada yine yok yokken Yeliz hanım ağzındaki baklayı nasıl çıkarsamda ortalığı birbirine katsam diye düşünüyordu galiba. Mehmet ağada farkındaydıki hemen bize karşı siper olmak için bekliyordu. Ve o beklenen atak gelmişti.

-Oğlum berdanım.

-Buyur ana.

-Sen bilirsin hani çarşaf.

Herkes öksürmeye başlarken ben anlamaya çalışıyordum. Elvan ablanın gözlerinden ateş çıkacaktı nerdeyse.

-Ana bana yaptın ama eltimlere dokunma.

-Ne adet böyledir bilmezmisiniz?

-Adetmiş sanki göstermese ne olacak oğlun ve gelinin yangın atlatmış kaza atlatmış daha neler dersin.

-Bunlar engelmidir he Elvan?

-Engeldir ana. Kimse kimsenin özeline karışamaz. Şimdi Mervede yapmana daha sonrasında Kiraza yapmana izin vermiyeceğim.

Bir dakika bakirelik için çarşaf istemiyorlarmıydı. Evet istiyorlardı ve bunu isteyen Yeliz hanımdı.

-Yeliz hanım.

-Gelin.

-Ben size kanıtlamak zorunda değilim ki orospu falan olsam burada olmazdım.

-Edepte yok hiç edep.

-Peki siz çarşaf isterken edep oluyormu oda özele girer sonuçta.

-Geliin sınırını aşma.

-Kimseye boyun eğmedim ben bu hayatta. Kusura bakmayın ama sizede eğemem. Şanlıurfa halkımı istedi yarın çağırın konuşalım.

-Köy görmek ister.

-Bir sizin yaşadığınız yer köy değil. Merkezde yaşıyosunuz. İki ben kimseye özelimi kanıtlamak zorunda değilim.

Berdan elimi tutarak masanın üzerine çıkardı.

-Üç ben karımdan eminim diğerleri karışmasın sende dahil ana.

-Oğlumuda kışkırtır bu karı.

-Karı değil kadın ana. O benim bana ait. Ben eminsem size sual sormak veya cevaplamak düşmez.

Yeliz hanım sessiz kalırken birden masadan kalkıp yukarıya çıktı. Mehmet ağada kalkıp peşinden gitmişti. Evet biraz gelin kaynana olmuştuk ama bir ayrıntı vardı.
Biz 3 eltiyken, 1 kaynanaya karşı.
Yemekler yenirken ben hiçbirşeye dokunmamıştım.Biraz yemiş ardından kalkmıştım. Yemek yendikten sonra birlikte toplamıştık masayı. Ama bulaşık yıkamayı Elvan abla izin vermemişti. Biz de çay işlerine bakmıştık. Normalde hayatta yapmam böyle işleri ama işte buraya gelince yapasım gelmişti.

Biz otururken Yeliz hanım gelmiş ve kızarmış gözleriyle karşımda durmuştu

-Seni istemiyorum defol git burdan

Burnunu çekti

-İlk oğlumu sonra bütün ailemi yanına aldın git burdan defol

Beni kolumdan tutarak savurmaya çalışmıştı. Ama yook canım ben adamlarla dövüşmüş insanım bana kafa tutuyor. Benim damarıma damarıma basıyor suan.