𝑲𝒆𝒏𝒅𝒊𝒎𝒊𝒛𝒆 𝑩𝒊𝒓 𝑺̧𝒂𝒏𝒔 (𝑻𝒂𝒎𝒂𝒎𝒍𝒂𝒏𝒅𝜾) (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 26

Merhabaaaaa

Nasılsınızzz umarım iyisinizdiirrr

Lütfen bölümleri oylayalımm

İyi okumalarrrr

~

Berdanı yana doğru yatırdım.

-Berdan.

-Lavantam.

-İyimisin?

-İyiyim sen iyimisin?

-İyiyim ben yok benim birşeyim.

Elini enseme yerleştirip anlımdan öptü. Sonra benden destek alarak ayağa kalktı.

-Kendini tehlikeye atacak birşey yapma yoksa canına okurum.

-Emredersiniz ağam.

Beline silahı yerleştirdi bende silahımı elime aldım. İkimizde kapının bir yanında durarak temkinli şekilde çıktık. Dışarları kontrol ettiğimizde hiçkimse yoktu. Berdan elimden tutarak sığınağa ilerletti.
Kapıyı tıklattık. İçeriden ses gelmedi Berdan gelmeyeceğini anladı.

-Abi biziz korkmayın.

-Beni inandır.

-Belinde doğum lekesi var.

Kapı açıldı.

Ne yani sadece bunumu demesi gerekiyordu kapıyı açtırması için.
İçeri girdiğimizde Elvan abla ve çocuklar bir köşeye geçmiş ağlıyorlardı. Mehmet ağa onların önüne geçmişti Berdan, Mehmet ağayı kaldırırken bende Elvan ablanın karşısına oturdum.

-Elvan abla sakin ol biraz çocuklarda korkuyor.

Birnevi şoktaydı. Boran abi yüzüme bakarken çocuklara baktım. Sadece ağlamışlardı ama Elvan abla kitlenmişti. Yani kendini dış dünyadan somutlamıştı. 

-Boran abi sen burda çocuklarla kal ben Elvan ablayı açmanın yolunu arayacağım.

Elvan ablayı kucaklayarak odamıza çıkardım. Mutfağa koşarak kolanya ve sirkeli su hazırladım. Hemen yukarıya çıkarak elvan ablanın yanına çömdüm.

-Abla iyimisin?

Ses yok.

-Sana bir masal anlatayım abla.

Onun aklını oyalamam gerekiyordu.

-Bir gün güzel bir kız varmış.

Sirkeli su ile vücudunu sildim. Bir yandanda bileklerini ovdum. 

-Güzel ailesi ve çok mutlu olan.

Kolanyayla bileklerini ovdum boynuna sürdüm. Ardından onu göğsüme yatırarak saçlarını okşamaya başladım. Oda direkt cenin pozisyonu alarak bana sarılmıştı.

-Günlerden bir gün daha kız 20 günlükken yetimhanenin kapısına bırakılıvermiş.

Kafasına öpücük kondurdum rahatlaması gerekiyordu.

-Bebeği farkeden müdüre hanım hemen içeriye almış. Doktorlar, ebeler, hemşireler bebekle ilgilenmişler. Sonrasında annesi ve babasını aramaya koyulmuşlar. Bulmuşlarda. Fakat annesi ve babası bebeği istemediklerini ve bundan büyünce haberi olmamasını istemişler. Kız büyümüş kocaman olmuş. Okul birincisiymiş ve herkes onu biliyor başarısını kıskanıyormuş. Fakat bu kızın hiç arkadaşı yokmuş. Günlerden bir gün bir oğlan kızın yanına gelmiş. Ve çok sıkı dost olmuşlar. Yetimhaneden çıktıktan sonra bir şirket kurmuşlar. Kız kendinden daha fazla sevebilecek bir adama aşık olmuş, o adam için canını verebilecek kadar ileriye gidebilirmiş vee masalda burda sona ermişş.