Kar topu oynamaya devam ederken bile aklında bizi izleyen kadın vardı. O kadın kimdi ve bizi neden izliyordu? Cüneyt'nin anlattığı kadın mıydı? Karanlıkta yüzü belli olmadığı için o kadın olup olmadığını merak ediyorum.
Kısa bir süre sonra annem yanına geldi. Bir sorun olduğunu anlamış gibi bir hali vardı. Onu endişelendirmek istemediğim için sessiz kalmanın daha iyi olacağına karar verdim. Bana inanacak mı işte bundan emin değilim. Yine de bir şansımı demek istiyorum.
"Kızım bir şey mi oldu? Çok kötü görünüyorsun. Az önce iyi görünüyordun, birden bire ne oldu merak ettim. Sessiz kalınca hiçbir şey olmadığını düşünmüş mü olacağım? Gerekten buna inanıyor musun?"
Annemin bu sözlerinden sonra onu kandırmayacağımı bir kez daha anlamış oldum. Yine de bir umut bir sorun olmadığını söylemek diye düşünüp durdum. Ne kadar başarılı olacağım konusunda hiç emin değilim.
"Anne bir sorun yok. Bu güzel anın tadını çıkartalım. Bak herkes nasıl da eğleniyor. Onların keyiflerini kaçırmayalım olur mu?"
Benim bu sözlerimden sonra kar topu oynayan komşulara baktı. Herkesin ne kadar mutlu olduğunu görünce derin bir nefes aldı. Belki onları huzursuz etmek istemediği için sessiz kalır diye düşünüyorum. Ondan sonra ne olacağını düşününce bu işin içinden kolay kolay çıkamayacağımı düşünüp durdum.
"Peki tamam öyle olsun. Şimdilik bir şey demiyorum. Daha sonra neden böyle olduğunu bana söyleyeceksin tamam mı? Bir sorun yok dediğine de inanmıyorum. Sen yine benden bir şey saklıyorsun. Şimdi kimsenin keyfini kaçırmak istemediğim için sessiz kalmayı tercih etmiyorum."
Tam da düşündüğüm gibi kimseyi huzursuz etmemek için sessiz kalmayı tercih etti. Kısa bir süre de olsa zaman kazandığımı düşündüğüm için mutlu oldum. Sonrasını da daha sonra düşünürüm diye düşünürken annemin tekrar bana dönüp baktınığını görünce derin bir nefes aldım.
"Şimdilik mutlu olabilirsin. Nasıl olsa benden ne sakladığını öğreneceğim. Ne derdin varsa bana söyleyebilirsin tamam mı? Bunu sakın unutma. Belki birlikte daha kolay üstesinden gelebiliriz."
Annemin bu sözlerinden sonra çok duygulandım. Onun ne zaman yanımda olacağını bilmek bana huzur ve mutluluk veriyor. İyi ki onun gibi bir annem var diye düşünüp duruyorum. Böyle bir anneye sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum.
Annem ile aramızın hep böyle iyi ve güzel olmasını için dualar ediyorum. Annem ile aramız kötü olmuş olsaydı ne yapardım hiç bilmiyorum. Bunun düşüncesi bile insanın canını sıkmaya yetiyor.
"Anne ne kadar etkileyici konuşuyorsun öyle, bu sözler beni ne kadar duygulandırdı biliyor musun? Onun için sana çok teşekkür ederim."
Benim bu sözlerinden sonra dönüp bana baktı. Yüzüne baktığımda bir şey söylemek ister gibi görünüyordu. Daha önce hiç böyle olmamıştı. Ne söyleyecekse hemen söylerdi. Sanki şimdi ne söyleyeceğini düşünüyor gibi bir hali vardı. Onun bu halini görünce çok şaşırdım.
"O zaman ne derdin olduğunu bana şöyle olur mu? Bana güvenmediğin için söylemediğini düşünmeye başlayacağım. Yoksa sen bana güvenmiyor musun? Bunu hiç düşünmediğim için bu beni çok şaşırttı.
Onun bu sözlerinden sonra kısa bir süre ne diyeceğimi düşündüm. Annemin böyle düşündüğünü tahmin etmediğim için çok şaşırdım. Neden böyle bir şey düşündü ki? Ben bu hayatta en çok ona güveniyorum.
Onun bu sözlerinden sonra kendimi çok kötü hissettim. Böyle düşünmesine sebep olduğum için kendime çok kızıyorum. Bu yanlış anlaşılmayı düzeltmek için elinden geleni yapacağım.
"Anne öne olur böyle düşünme. Neden şimdi böyle söylüyorsun? Bu hayatta senden başka kimseye böyle güvenmiyorum. Ne olur bu düşünceleri aklından çıkart."
Arkasına dönüp baktığında çok ciddi görünüyordu. Onun bu halini görünce derin bir nefes aldım. Ne söyleyecek diye dinlemeye başladığım andan itibaren annem söze girdi.
Öncesinde komşular oynamak için bizi çağırıyordu. Annem onlara dönüp, "geliyoruz." dediği zaman kaldıkları yerden oynamaya devam ettiler. Benim ise son yaşanan olaydan sonra keyifim kaçtı. Oynamak istemediğim için eve gitmeye karar verdim.
"Önceden de dediğim gibi bu konuyu daha sonra konuşacağız. Şimdilik beni çağıran komşuların yanına gidiyorum. Tamam mı? Hadi sende bir an evvel gel."
Ardından başka bir şey demeden çağıran komşuların yanına gitti. Kısa bir süre arkasından bakmak zorunda kaldım. Daha sonra üzüldüğümü söyleyip eve girdim. Soğuk havayı sevdiğim için annem hariç herkes şaşırdı. Annem neden gittiğimi çok iyi biliyor gibi görünüyordu. Nasıl bunu yapıyor diye düşünmeden edemedim.
Eve geldiğim de hemen odama girdim. Bugün yaşananlara hâlâ inanamıyor ve bunun ne zamana kadar böyle süreceğini düşünüp duruyorum. Cüneyt'e bunu söylesem mi diye düşünüp dururken kapının çaldığı durunca annem geldi diye oturduğum yataktan yavaşça kalkıp kapıyı açmaya gittim.
Kapıyı açtığımda anneni karşımda görünce tekrar odama gitmek için yavaş adımlarla yürümeye başladım. Arkandan annemin kapıyı kapattığını duyduğum zaman da aynı şeyleri söyleyecek diye arkama bile bakmadım.
Odama yürürken annemin arkadan geldiğini fark edince derin bir nefes aldım. Onu böyle kolay ikna edeceğimi düşünmenin ne kadar saçma olduğunu anlamış oldum.
Odama girip kapıyı arkandan kapatıp cam kenarına yavaş adımlarla yürürken odanın kapısının açıldığını fark ettim. Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Annemin ise beni yanlız bırakmaya niyeti yoktu.
Derin bir nefes alıp kaldığım yerden camdan dışarıya bakmaya devam ettim. Annemin arkamda olduğunu hissediyorum. Onun neden bu kadar sessiz olduğunu merak ediyorum. Bir şey söyleyecek gibi bir hali olmasına rağmen sessiz kalmayı tercih ediyordu. Onun için bu durum beni çok şaşırttı.
Şimdi çok şey söylemesini gerekiyordu. Şu an aklından neler geçiyor merak ediyorum. Arkamı dönüp baktığımda annem ile göz göze geldik. Kısa bir süre sonra gözlerini kaçırdı.
"Anne neden bu kadar sessiz kalıyorsun? Bir şey söylemek için geldiğini düşünmüştüm. Bu beni çok şaşırttı. Arkamdan bunun için mi geldin?"
Benim bu sözlerinden sonra derin bir nefes aldı. Her zaman onun aklından geçenleri anlardım. Şimdi onu hiç anlamıyorum. Bu da ister istemez canımı sıkıyor.
"Seni üzen bir şey var ama sen bana bir şey söylemiyorsun. Tabi bu da benim canımı çok sıkıyor. Senin için bir şey yapmak istiyorum. Bu beni ne kadar üzüyor biliyor musun? Beni anlamanı çok isterdim."
Onun bu sözlerinden sonra kendimi kötü hissettim. Tabi ki de onu çok iyi anlıyorum. Bu durumun onu ne kadar üzdüğünü ve benim için bir şey yapmak istediğini biliyorum. Ben de bu can sıkıcı konu yüzünden üzülmesini istemediğim için ona bir şey anlatmak istemiyorum.
"Anne seni çok iyi anlıyorum. Benim yüzümden üzülmeni istemediğim için bu konuyu açmak istemiyorum. Ne olur sende beni anla."
Annem bu sözlerimden sonra elini omzuma koyduğu zaman her zaman yanımda olacağını söyledi. Ondan sonra yüzümde büyük bir gülümseme oldu. O zaman kendimi o kadar iyi ve huzurlu hissettim ki, sanki bugün yaşanan olaylar bir anda yok olmuş gibiydi.
Beni anladığını ve üzen şeyin ne olduğunu sorduğu zaman söylemekten başka şansım olmadığını düşünüp derin bir nefes alıp az önce gördüğüm kadın hakkında konuşmaya karar verdim. Bakalım öğrenince ne tepki verecek?
