platonic my love [taekook + texting]

bölüm 5: kaybolduk!!

gayminler ve saplar wp grubu

yoongi:
lan cografyaci delirdi taehyung
gelin cabuk
nerde yiyisiyosaniz artik
;))))

jimin:
yoongi bu jk taehyungu öldürmüs olmasin???
??

seokjin:
lan ne diyonuz
lan taehyung
iyiysen emoji at

yoongi:
ölmüş galiba

Yüzümün kaşıntısıyla elimi yüzüme götürmüş ve elime değen bir varlıkla bağırarak uyanmıştım. Hemen doğrularak yüzümdeki şeyi yere atmıştım. Benim bağırmamla uyanan Jungkook boğuk sesiyle böcektir diyerek geri yatmıştı.

Fakat böcekten daha önemli bir şey vardı şu an. Her yer zifiri karanlıktı ve Jungkook da uyumaya devam ediyordu. Korkarak Jungkook'u kaldırmıştım ve her şeye çok tepki verdiğim için öleceğiz diye ağlamaya başlamıştım. Esneyerek nerde olduğumuzun farkına varan Jungkook da benim gibi bağırmış ve beni görmediği için neredeyim diye fark etmeden yüzümün her yerine dokunmuştu. Ben de elini tutarak oflamıştım.

"Buradayım Jungkook sakin ol."

"Taehyung bizim burada ne işimiz var?"

Bu çocuk ciddi miydi? Uyuyalım diyerek beni buraya getiren kişi ta kendisiydi.

"Senin yüzünden geldik bilmiyormuş gibi mi davranıyorsun şimdi de?"

"Ben mi dedim sana gel diye amına koyayım?"

"Yalvardın ya gel diye."

Jungkookla korkarak birbirimize sarılmış aynı zamanda tartışıyorduk. Tamam ona sarılmak mükemmel hissettiriyordu fakat sinirden birbirimize küfür etmeseydik daha iyi olabilirdi. Aklıma bizimkilere mesaj atmak gelince zar zor Jungkooktan ayrılıvermiş ve cebimdeki telefonumu çıkarmıştım. Jungkook da ne yaptığımı sorgular gibi bakıyordu.

"Mesaj atalım da bulsunlar bizi."

"Taehyung filmlerde ormanda internet çekmez genelde."

Jungkookun şom ağzı sayesinde telefonumun çekmediğini görünce ayağa kalkmış ve zıplayarak çeker belki diye uğraşıyordum. Jeongguk ise fenerini açmış etrafta hayvan var mı diye bakınıyordu.

"Taehyung biz nereden gelmiştik?"

"Gece gece onu nereden bileyim Jungkook ya?"

Kurt ulumaları ve kuşların sesleri yüzünden birbirimize tekrar sarılmıştık. Aslında ormanda yapayalnız olmamız çok güzeldi, tabii etrafta kurt veya ayı çıkarsa bizi yiyeceği gerçeğini düşünmek zorunda kalmasaydık. Jungkook'un da benim kadar korkak olduğunu görmek beni daha da geriyordu, tanrı aşkına kurt gelseydi hangimiz cesur davranacaktı? İkimiz de korkudan ölüyorduk.

"Jungkook eğer ölürsek diye bir şey itiraf etmek istiyorum."

"Hadi hızlı ol."

Ayak sesleri ve kurt sesleri karışık geldiği için ölecek gibi hissediyorduk bu yüzden birbirimize daha sıkı sarılıyorduk.

"Jungkook ben-'

"Oradalar bakın!"

Jimin'in sesiyle Jungkookdan ayrılmış ve koşarak Jimin'e sarılmıştım. Jungkook da Namjoon ve Hoseok'un yanına gitmişti. Tabii ağzımıza sıçacak olan coğrafyacı tamamen aklımdan çıkmışken o bir anda ikimizin de kulağını çekerek bizi kampa kadar o halde götürmüştü. Bizi beraber aynı çadıra koymaktan vazgeçtikten sonra benim Jimin, Yoongi ve Seokjinle kalacağıma karar verilmişti.