The Gay Who Stole My Virginity [Chen Series #1]

Chapter 17

Province

"Nako Daisy, huwag ka ng mag-abala pa." Si Chantal na namamaos ang boses. Gusto ko munang magpunta sa lugar nila dahil may isang linggo akong bakasyon. I left him after I woked up he doesn't care even if I leave or not because he don't give a fuck his selfish traits is annoying.

"Sige na naman Chantal kahit isang linggo lang." Pangungulit ko rito dahil gusto ko muna makalagap ng sariwang hangin. Kahapon pa ako hindi bumabalik sa condo niya at nagpalit rin pati ako ng Sim card dahil baka tawagan ako nito.

"Hyst, sige na nga just don't tell anyone that I was here lalo na kay Miles." Nagtaka ako dahil bakit ayaw niyang ipasabi kay Miles at hindi ko pa natatanong kung bakit siya umalis sa trabaho what's the matter?

"Oo nga pala, bakit ka umalis sa trabaho?" Mahinahon ngunit irita ang boses ko sa inis sa kaniya wala tuloy ako kadaldalan.

"Basta akin nalang iyon, text ko nalang 'yung address tinatawag na ako ng Lola." Aniya at dali-daling pinatay ang tawag. Napapadiyak ako sasambunutan ko talaga ang babae na ito. My luggage is already arranged even my other accessories and clothes that I might needed since it's a province.

Naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko sa bulsa ko at bumungad agad ang address na sinend ni Chantal sa'kin. Nueva Ecija, ilang oras kaya ang biyahe ko nito parang ang layo nito sa manila. Nagpalit na ako ng damit at lumabas na ng bahay dahil mahaba-haba ang biyahe na tatahakin ko.

I locked up unit and didn't left any things that can be steal. I wore a high heels and a fitted dress that is backless. I went inside my car and drove it and open the radio to listen in a music.

Hindi ko gusto ang mga kanta kaya pinatay ko nalang, nakaramdam ako ng pagkagutom sa biyahe kaya umikot ako dahil doon lang ang may seven eleven, bumaba ako ng kotse. I know this was coming everyone is looking at me and others looks like they were judging me while the others were mesmerized by my beauty. I don't care about those nosy and prejudiced people.

The important I an pretty and don't judged others by their appearance. I bought a noodles and coffee to eat for a lunch. Ang kahero ay panay ang sulyap sa akin at tila ngayon lang nakakita ng babae. Nakasalamin kasi ako kaya hindi siguro nito alam na napapansin ko siya.

Lumabas narin ako agad saka sa loob nalang kumain at para tuloy-tuloy na ang biyahe ko. Uminom ako ng tubig at napadighay sa sobrang kabusugan. Nagmaneho na ako ulit at makarating na sa kanila dahil maghahabol pa ako ng oras kapag hindi ako nagmadali. Lumipas ang ilang oras na biyahe hindi mahigit limang oras akong nagmamaneho ang sakit ng balikat ko.

Lumabas ako ng sasakyan at nakita si Chantal na nakasuot ng pang-saka namumula ang mga pisngi nito gawa ng sobrang init dahil sa maputi rin ito. Kumaway ito sa akin na ikinangiti ko ilang linggo ko rin siyang hindi nakita, dito na muna ako magpalipas ng bagong taon. Usually every new year siya at ako ang magkasama.

May iilan na magsasaka ang napapatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanila ng batiin nila ako lahat. Ang ganda ng tanawin dito sa nueva ecija dahil dito ang may pinaka maraming supply ng bigas dahil sa lawak ng lupain at patag.

"Dalawa na ang makikita nong diyosa araw-araw hindi na Ali tatamarin magsaka." Ani ng nadaanan kong iilan natatawa ako sa kanilang mga sinasabi.

"Daisy! Tara dito sa kubo nandito sila tatang." Si tatang ang tagapangalaga ng lupain nila Chantal dito sa probins'ya na sa kaniya iniwan bago pumanaw ang mga magulang nito. Buti nalang at mapagkakatiwalaan ang mga tao na nakuha ng magulang niya.

"Fuck you Chantal! I've missed you so much!" Naghalakhakan kaming dalawa at napatingin ako kila tatang at nanang.

"Nako, hija napakalaki n'yo na ngang dalawa nuong unang beses na pumunta kayo dito no Chan Chan ang kukulit n'yo pa. Ngayon mga mukha na kayong diyosa sa sobrang ganda." Madamdamin na sabi ng matanda na ikinatawa ko ng mahinhin.