"Ya Ada ben anlamıyorum ne vermedim ona ben? Neyi eksik ettim?" Dedi Umut
"Ah hayatım para vermemişsindir o kız oyle bir karaktere sahip. Misal ben? Bende o aile ile yaşadım ama simarmadim aksine kendimin farkındayım."
Tam tersi değil miydi abla? Tek sorun bu mu Gece? Değil haklısın biraz daha yaklaştigimda onları gorebiliyordum. Kız Umutun içine düşecekti.
Bir anda umuta daha da yaklaştı. "Hem ben varım gerçekten o mu?" Dedi masum bir sesle
"Bak o ne yaparsa yapsın ben sevgime ihanet etmem lütfen mesafeni koru Ada." Adanın yüzü düştü.
"O adam ile sarılabiliyor o sen niye bana yaklaşamiyorsun?"
"Daha onun ile konuşmadık çünkü." Diyip bana doğru yaklaşmaya başladı.
Ne oluyordu bilmiyorum ama bulucam. Hemen köseye saklandım ve onun gitmesini bekledim.
O gittikten sonra Ada telefonundan birisini aradı.
-Alo tamam geliyorum.
+.....
-Senin kız kardeşin nie telefona bakıyor?
+.....
-Tamam oraya değil yyyyy gidelim.
Alaz ile konuşuyordu. Alaz fark etmiş beni bu yüzden yer değiştirdiler akıllıca.
Hemen sınıfa gidip eşyalarimi aldım. Üzerimi değiştirdim ve hemen okulun dışına çıkmak için yol düşünmeye başladım. Arkadan bir ses geldi.
"Nereye sevgiline mi?" Ne
"Ne diyorsun Umut? Bak şuan gerçekten zamanı değil acilen çıkmam gerek."
"Neden çıkman gerekiyor anlaticak misin?"
"Eğer beni buradan çıkaracaksın neden olmasın?" Dediğimde gülümsedi ve başını salladı.
Bizi arka taraftaki cit duvarındaki delikten çıkardı ve bir taksi bulduk. Hızlıca bindik ve yeri söyledim. Kapının orada onları bekleyecektik ama bu kılık ile olmazdı.
"Sana herseyi anlaticam ama kılık değiştirmemiz gerekiyor." O daha ne olduğunu anlamadan bir dükkana soktum onu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
