Arel Gece

38. bölüm

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Rabia dan telefonu aldıktan sonra apar topar arabaya bindim ve adresi verdim.

Varana kadar kendimi toparladım ve rabiayı düşündüm. Vardığımızda araba durmadan arabadan atladım. Kesinlikle çökmüş bir Rabia beklemiyordum.

Yanına çöktüm hızlıca. Yüzünü avucumun içine aldım.

"İyi misin güzelim? Ne odlu anlat hadi bana... Şşşş ağlama neyse sorun hallederiz hep hallettik güzelim bak bana."

Onun anlından öptüm ve sarıldım. Ağlamaları iç çekislere döndü. Yavaşça ayrıldım ve yüzüne baktım.

"A-arel ben neyi yanlış yapıyorum?" Dedi gözlerinde yorgunlukla.

"Hiç birseyi birtanem yok birsey. Hadi bana anlat ki çare bulalım."

(ARKADAŞLAR NORMAL DE GERCEK ARKADASLIGIMIZDAN SAHNELER KATIYORUM FAKAT RABIA GERCEKTE HALA AMERIKADA VE BU SAHNELER TAMAMIYLA KURGU!)

"Babam.. yine kavga ettik. Yoruldum ya bu sefer neden biliyor musun?" Sesiz kaldım. İkimiz de baba figuründen fazla yara almıştık ve bu yüzden daha derindi aramızdaki bağ.

"Bu sefer eve geç gittiğum için yok benim o saatte ne işim varmış senin yanında oluşumdan başladı ve yine aynı şeyleri yaşadık. Yoruldum hep kavgadan." Bende ağlıyordum onunla beraber

"Herşey geçecek bebeğim merak etme."

Aynı anda mırıldanmaya başladık...

"Geçecek geçecek bunlarda geçecek.. "

Birbirimize baktık ve gülümsedik kocaman. Acılarımıza rağmen öyle büyük gülümsedik ki başkası görse mutluluktan ağlıyoruz sanardu.

"Hadi artık okula gidiyoruz." Dedim elini tuttum ve ayaklandım.

"Sizin okula yazıldığımı biliyorsun." Dedi merakla.

"Var bizim de bağlantılarımız." Dedim havalı olmasını dilediğim bir şekilde.

Gülüştük ama kahkahalar ile. Sonra da güzelce sarıldık.

"Hadi arabaya binelim sana anlatacaklarım var." Dedim hızlıca.

"Tamamm" Dedi.

Okula varana kadar güldük durduk.

Okula vardık arabadan indik. Daha derse 1 saat vardi.

Çardaklardan biri boştu o da arka taraftaki.  Hızlıca oraya doğru koşmaya başladık ve vardığımızda nefes nefeseydik.

"Öncelikle sen anlat bebeğim." Dedim.

Baya konuştuk onun için. Sonrasında rahatlamıştı en azından öyle duruyordu.

"Az kaldı beraber çıkıcaz evimize tamam mı üzülme." Dedim

Kafasını salladı ben anlatmaya başladım.

"Zaten biliyorsun Umut olayını. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.."

"Bak güzelim orada duyduklarımız fazlaydı. Bilmiyorum bir gün içinde çok fazla olay yaşadın. Bu çocuk seni sevmiyorsa neden sana aşık bakıyor. Of. En iyi gözlemlemek."

Kafamı salladım haklıydı.

"Bide sabah abim ve Bulut konuşuyordu.

Abi ona söylemeyecek misin?"

"Saçmalama tabiki söylemeyeceğim ne yapıcam gidip ... neyse olayı mı anlatayım?"

"Sorgulayacak?"

"Bulurum bir şey bosver."

Ondan sonra işte ben geldim hiç bir şey yokmuş gibi davrandılar.

Bilmiyorum ne yapacağım yoruldum artık gerçekten.."

Dedim sıkıntıyla.

"Bak şimdi tek yapacağımız ..............."

"Tamam o zaman anlaştık Hadi derse gidelim." Dedim.

Sınıfa çıktık ve kapıyı çaldık.

"Gel"

İçeriden gelen ses Alkana ait of ya.

İçeri girdiğimizde sert bakışları beni görünce yumuşadı. Rabiaya gelince yine sertleşti.

"Yeni öğrenci?"

"Evet hocam"

"Kenidini tanıtır misin?" Dedi umursamazca.

Yanından ayrılamıyordum.

"Amerikadan geldim. Kardeşimi çok tek bulmuşlar ondan. Rabia ben." Dedi.

Sonra ben Umutun yanına o önüme buragin yanına oturdu.

Umut bana döndü. "Güzelim nasılsın?"

"Bana güven Ada onun açığını bulacağım ."

"Güzelim?"

"Saçmalama o salağa aşık falan olmam."

"Arel iyi misin?"

"Kimse fark etmeyecek rahat ol kuzen ya kasma."

"Arel!"

Kulağımda çınlayan şeyler canımı yakıyordu. Ama gülümseyecektim.

"İyiyim gözlerine dalmışım canım." Kendimden tiksindim şuan. Bende Makbule.

●●●●●●●●●●●●●●●
Artık Umutun yaptıklarını öğrenmeye başladınız.

Bölüm nasıl?
Barın?
Umut?

BÖLÜMLER ARTIK 2 GUNDE BIR GELECEK MAALESEF ZAMAN BULAMIYORUM.