Mağazaları dolaşırken onlarca elbise bakmıştık fakat sadece rabişe elbise bulabilmiştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona çok yakışacaktı.
"Aşkım sen bir şey almadın?"
"Bebeğim ben beğenmedim evdeki güzel elbiselerimden bakıcam artık."
İtiraz etsede abimin aramasıyla ikna olmuş ve beni özgür bırakmıştı.
Abim şehir dışına çıkmış ve bir iki ay kadar orada olacakmış. Bu haber beni üzdü sonuçta evde tek kalacaktım. Eve vardığımda odama gittim ve üstümü değiştirdim.
Flashback (Arel 6 Bulut12 yaşında)
Arel her zaman ki gibi bahçede oynuyordu. Dışarıdan bir ses geldi.
"Merhaba tatlım?" Diye
Bir kadın ona sesleniyordu yavaşça çitlerin oraya ilerledi.
"Buyuryn?" O yaşına rağmen resmi konuşması ilgi çekiciydi.
"Ailen evde mi?" Dedi kadın.
"Hayır onlar çalışıyor." Dedi küçük kız.
"Ah tamam tatlım biz yeni komşularınızız. Merhaba demek istedik. Âaa bak seni kiminle tanıştırayım."
Kadın bir çocuğu çağırdı. Çocuk oflanarak geldi.
"Efendim anne? Top oynuyorum bir şey mi ol- sende kimsin?" Dedi kıza doğru.
"B-ben Arel Gece. Sen?"
"Bende Bulut. Memnun oldum Gece.."
O günden sonra her gün beraber geçiren 2 çocuktu onlar. Mahallede dışlanırlardı ama birbirlerine yeterliydiler. Günler çok güzel geçerken bir gün onları Meriç gördü.
Küçük kızı kolundan sürükledi ve yanağına tokatı bastı.
"Sen ne yapıyorsun elin oğluyla! Kendine gel Arel seni babana söylerim." Diyerek tehdit etti. Kız o esnada başını sallasa da Buluttan vazgeçemedi. Onun kalbi çoktan varmıştı ufaklığa.
Bir gün Arel 8 yaşına girdiğinde Bulutun evine gitti ama hiçbir yerde yoklardı. O gün anlamadı ama çocuk gitmişti. Sonra kız çok üzüldü hatta üzüntüden ateşi çıktı ama ailesi ilgilenmedi bile.
Bulut ise küçük kızdan geriye tek hatırladığı şey ona olan aşkı ve elindeki lekesiydi.
Kızı seneler sonra abisinin evinde görünce şok olmuş ve Allaha şükretmiştir.
Flashback bitti
Sonra ise mutfağa indim ama yemek bulamadım. Tam sipariş verecekken Bulutu gördüm.
"Sende pizza ister misin?" Dedim kendimi belli edercesine.
"Ama sen Hamburger seversin pizza değil." Dedi sonra ise kendi dediği şeye şaşırmıştı.
"Demek hatırlıyorsun.." Dedim mırıldanarak.
"Evet hatırlıyorum. Ben senin hatırlamadığım düşünmüştüm." Dedi üzgün bir ifadeyle.
Siparişleri verdikten sonra geçip oturduk. Ona yönelttiği ilk soru.
"Hala bana karşı bir şeyler hissediyor musun?" Oldu.
"H-hayir onlar çocukça hislerdi. Ben artık seni kardeşim olarak görüyorum."
