အခုဆိုသူတို့တရုတ်ကိုပြန်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်
ကောင်လေးကိုလည်းခေါ်လာခဲ့သည် အခုတော့အိမ်ပြန်လမ်းလေးမှာ တစ်ဦးတည်းသောသူကတော့အိပ်စက်လို့နေတယ်
"ကျန့်ကော ပြန်ရောက်ပြီလား "
"အင်း ကျင်းလင် မင်းကငါ့ကိုထားခဲ့တာကိုး"
"ဟီးဟီးး"
"ရီမနေနဲ့ငါ့အလှည့်ကျရင်လည်းအဲ့လိုပြန်လုပ်မှာ
အားးးးးး! သူ ~~သူ!!ဝန်းနင် မင်းကဒီရောက်နေတာလည်း"
"ငါ့အိမ်ကပျက်စီးသွားပြီ အဲ့ဒါမင်းအိမ်မှာခဏလာနေမလို့"
"မရပါဘူး ဟိုတယ်ဖြစ်ဖြစ် အငှားဆောင်မှာဖြစ်ဖြစ်နေကွာ ဒီမှာမနေနဲ့"
"မင်းကလည်းငါတကယ်သွားစရာမရှိလို့ခဏနေမှာပါ"
"မင်း "
"ပေးနေလိုက်ပါ အကိုရာခဏပဲဟာ"
ကျင်းလင်မှ ဝင်ပြောခြင်းဖြစ်သည်ဘေးကပါလာသည်း ကောင်လေးကသူတို့ကိုကြည့်လို့
"ကျစ် နေတော့ဟာ"
စိတ်ညစ်စွာပြောရင်း ကောင်လေးလက်ကိုဆွဲကာအိမ်ထဲသို့သာဝင်ခဲ့လိုက်တော့သည်
"ဟေ့ ရှောင်း အာ့တာဘယ်သူလည်း"
"အသိ သူကအိမ်မှာနေလိမ့်မယ်သူစိတ်ညစ်အောင်ဘာတစ်ခုမှမလုပ်နဲ့"
"ဟိတ်နာမည် ဘယ်လိုခေါ်လည်း"
"ရိပေါ်ပါဗျ ဝမ်ရိပေါ်"
"ဒီအိမ်မှာနေရင် ဒီအိမ်စည်းကမ်းလိုက်နာရမှာနော်"
"မင်းပဲအရေးကြီးတယ် ငနာ"
"အာ!!"
"လာ ရိပေါ် နေဖို့အခန်းလိုက်ပြမယ်"
"ဟျောင့် ငကျန့်ရှိတာမှလေးခန်းကို "
"အာ့တော့ သူကဘယ်မှာနေမှာလည်း တစ်ခန်းရှိတာမှန်ပေမယ့်အဲ့တစ်ခန်းက ငါတို့ပစ္စည်းတွေထည့်ထားတယ်လေ"
"စိတ်ပူမနေနဲ့ ငါ့အခန်းမှာအိပ်ခန်းအပိုရှိတယ်သူ့ကိုနေခိုင်းမှာ "
"အော်အဲ့လိုလား"
စကားပြောလက်စကိုဖြတ်ကာရိပေါ်ကိုခေါ်လို့အခန်းထဲလာခဲ့လိုက်တယ်
YOU ARE READING
Blue Sea
FanfictionZhanyi ရေသူလေးကို လူသားလေးက အသက်ထက်ချစ်မြတ်နိုးပါတယ် 🧜♂️🧎 Zhanyi ေရသူေလးကို လူသားေလးက အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ 🧜♂️
