အိမ်တော်မှာ ကြာသွားသည် သူဘေဘီ့ကိုတကယ်မေ့သွားခဲ့သည် အခုချိန်စိတ်ပူနေတာသူသာအသိဆုံးပင်ဖြစ်လိမ့်မည်
"ဘေဘီမင်းဘယ်မှာလည်း"
ညနေကထားခဲ့တဲ့နေရာကိုပြန်လာတော့ ကုန်တိုက်အောက်မှာ စောင့်ကြောင့်လေးထိုင်နေသူ ငိုနေသည်ထင် သူ့အောက်မှာပူလဲလုံးလေးတွေအများအပြား သူမှားသွားခဲ့ပြီ သူမေ့သွားခဲ့ခြင်းသာ ရေသူအကြောင်းတွေသိချင်တာကြောင့်ဖုန်းထဲမှာရှာကြည့်တော့ ရေသူတွေကငိုရင်မျက်ရည်ကပုလဲလေးတွေဖြစ်သွားတယ်တဲ့ ရေသူရဲ့ အကြေးခွံကသိပ်တန်ဖိုးကြီးတယ်တဲ့ ရေသူတွေက ရေထိရင် ခြေထောက်ကနေ အမြီးဖြစ်သွားတာတွေအစုံပါပဲ သူကရေသူလေးအကြောင်းသိရဖို့ရှာဖွေထားခြင်းအခုတော့ ရေသူလေးကိုဝမ်းနည်းစေပြီ တော်သေးသည် ညဘက်မို့မားကတ်ကပိတ်ထားကာလူသွားလာကျဲနေသည်နို့မို့ဆိုငိုနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့မျက်ရည်ကပုလဲအဖြစ်ပြောင်းသွားတယ်ဆိုပြီးတစ်ခုခုလုပ်လိုက်မှ
အနားသို့သွားကာ ထိုင်လိုက်ပြီး ဘေဘီ့ခေါင်းကိုလက်ကလေးဖြင့်ပင့်ကာမော့စေသည်
"ဘေဘီ စောင့်နေတာကြာသွားလား"
"............."
"တောင်းပန်ပါတာ်ကိုယ်ကြာသွားလို့"
"............"
"တစ်ခုခုပြန်ပြောပါဦး"
".........."
"ဘေဘီ!!"
"ထား ~အင့် ထားခဲ့ပြီထင်တာ"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ "
"ဟင့်~ပစ်သွားတာလားဟင်"
"မဟုတ်ပါဘူး"
".........."
"လာပါပြန်ရအောင်နော်"
"အွန်း"
ဘေဘီ့ကိုခေါ်ကာကားပါကင်သို့ပြန်လာပြီး ကားထုတ်ကာအိမ်သို့ပြန်လိုက်သည်
"ဘေဘီ ဒီမှာနေဦးနော် အောက်မှာ ဖုန်းခဏသွားပြောမလို့ အိပ်ချင်အိပ်တော့နော်"
"အွန်း"
အွန်းဆိုကာ အိပ်ယာပေါ်မှာမျက်လုံးလေးတွေ ပွတ်နေသည်မို့
""မျက်လုံးတွေနာမယ်လေအရမ်းမပွတ်နဲ့"
"အွန်းးး"
YOU ARE READING
Blue Sea
FanfictionZhanyi ရေသူလေးကို လူသားလေးက အသက်ထက်ချစ်မြတ်နိုးပါတယ် 🧜♂️🧎 Zhanyi ေရသူေလးကို လူသားေလးက အသက္ထက္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါတယ္ 🧜♂️
