Küçük Bir Sır✓

0.2

Unutma,Bu dünya'da kalıcı değilsin.
Her saniyeni güzel eğlenceli geçir,sevdiklerinle ol.
Çünkü anca kaybedince anlıyoruz ne kadar değerli olduklarını.
Değerli...

***

Başımı kaldırdığımda dersin başladığını görmüştüm başımı o kadar indirmiştim ki kocaman iz çıkmıştı anlımda
Kulaklığımı kulağımda çıkardım yavaşca,çantamdan defterimi ve kalemi çıkarmıştım tahtada yazan yazıları yazıyordum,yazıyı tam bitirdiğimde zil çalmıştı arkama yaslanıp derin derin esnemiştim.
Tam o sırada omuzumda el hissetmiştim ani hareketle eli itmiştim bana dokunulmasından nefret ederim o an hemen kendim geri çekiyordum çünkü hep o an aklıma gelirdi iğrenirdim ve geri çekilirdim.
tam itmişken arkamı dönmüştüm mert ve melek'di bana asi bir bakışla bakmışlardı neden yaptığımı anlamaya çalışıyor gibiydiler.

o an titreyen sesimle konuşmaya başladım.

''ş-şey ben bana dokunulmasından nefret ederim bana dokunmazsanız sevinirim lütfen..''

ardından mert'in şaşkın bakışlarında kalmıştım suskunduk melek bi anda sessizliği bozmuştu.

''tamam da neden,neyse boş verelim mert eh sende ada arkadaşımızı okulda gezdirirsin dimi.''

hafiften ona göz kırpmıştı mert araya girdi;

''sen ne yapacaksın peki gelmiyor musun?''

''maalesef canım ama malum sevgilim sarpın yanına geçim dimi ''

mert'in morali bozulmuş gibiydi
Sevgilisi mi? melek ve sarp? Umrumda değil doğrusu.

mert;

''Öff gidersen git tamam.''

''Adioss canımm ada sana emanet.''

ardından mert bana döndü;

''hadi gel gidelim.''

yavaştan kalkıp telefonumu ve kulaklığımı cebime koydum ve yürümeye başladık mert çok iyi biriydi.
bana tek tek her yeri gösterdi orda nasıl neler yaşadığını bile anlatı inanabiliyor musunuz sanki 4 yılık arkadaşıymışım gibi sanki o anı beraber yaşamışız gibi..

''bak,bak burasıda arkadaşım yüzünden kayıp düştüğüm yer ahh o an ne kadar ağladığımı tahmin bile edemezsin.''
kahkahalarla gülüyordu o kadar anıyı sevdiği bas baya beliydi.
ardından bende cevap verirdim yakınmışız gibi..

''vayy ne güzel anıların var şimdiye kadar güldüğümü hiç hatırlamıyorum.''

''eh güldürme işide bende,bak bakk burası en utandığım yerden biri..''

utanıyor gibiydi ama bi anlık gülmele söyledi;

''burda pantolonum CART diye yırtıldıı''

o an aynı anda öyle bir gülmüştük ki sanki tüm okul duymuş gibiydi gerçekten bu kadar güldüğümü hatırlamıyordum tatlı biriydi komik sevecen..

ilk defa birine kendimi bu kadar sıcak hissediyordum bilmiyordum neden hiç arkadaşım yoktu beni arkadaş olarak görüyor mu ki..

ardından gülme bitiğinde mert konuşmaya başlamıştı sonunda kendimize gelebilmiştik.

''gerçekten iyi arkadaş olucaz eminim bundan''

Arkadaş mı? arkadaşş? sevinçten zıplayabilirim arkadaşım oldu şuan dans bile edebilirdim