Küçük Bir Sır✓

2.0

oldu bitti,yaşandı bitti
geldi gitti,gitti geldi
aklım karıştı anlıyamıyorum artık
Tam olarak nerdesin..

Yazarın ağzından:öncelikle merhaba okurlarım şuan bu satırları size yazıyorum şunu belirtmek istiyorum ki şimdiye kadar çok yol kat ettik ve yükseldikce daha çok yok kat ediceğiz evet yazarken bir çok hatam olabilir anlıyorum bunu bastan sona duzeltmeye karar verdim ve bir daha böyle bir aksaklık olmiyacaktır iyi okumalar...

***

Sabah olmuştu gözlerimi ağır ağır araladım ve uzun bir süre tavanı gözetledim ve düşündüm evet ben gerçekten sarpı seviyordum ama içimde bir korku vardı onunla dünden itibaren sevgili olmuştum ama sanki yıllardır onu sevmiyormuş gibi hissetdim..
Acaba bu düşünce normal miydi yoksa değil miydi bugün okul vardı ve sarpı görecektim bu bana biraz mutluluk vermişti doğrusu ama şöyle bir şey de vardı gerçekten onu seviyor muydu yoksa sadece uydurmaca bir duygu mu şimdiye kadar hiç aşık olmadım ve olmak da istemedim ilk defa aşık olmuştum bu duygu normal miydi yoksa değil miydi hala aklında bu soru vardı uzun uzun düşündüm ve kendimi düşüncelerin içinde boğulurken hissettim ve ağır ağır hareket ederek kalktım yatağından dolabıma doğru ilerlemeye başladım..
Dolabımı açtım ve içinde kısa bir etek üstünde ise güzel siyah bir üst giymiştim çantamı sırtıma alıp okula hazırlanmıştım ağır ağır aşağı doğru indim ve anneme baktım her zamanki gibi kahvaltı hazırlamıştı oturmuş beni bekliyordu geçip yanına oturdum ve muhteşem kahvaltımızı yaptık çok mutluydum acayip mutluydum açıkçası bu mutluluğumu aileme de gösterdiğime çok sevinmiştim benim için çok endişeleniyorlardı ama artık endişelenmeleri için bir sebep yoktu çünkü ben iyiydim acayip iyiydim ya da öyle miydi?

Kahvaltıdan sonra anneme ve babama sarıldım ve kapıya doğru ilerledim ayakkabılarımı ayağıma geçirdikten sonra yavaş adımlarla kapıdan çıktım okula doğru ilerlemeye başladım ve tam yanımda sert belirdi ona baktım gülümsedim bu ise eline omuzuna koyarak beraber yürümemizi sağladı çok iyi biriydi hatta harika biriydi ama bu kadar iyi olması iyi miydi onu seviyordum evet hatta çok seviyorum sevgili olmamız aramızı biraz tuhaflaştırır mıydım aklın karıştı gerçekten çok tuhaf bir duyguydu ama artık olmadım mutluydum harikaydık yıl boyunca sohbet ettik konuştuk neler yaptığımızı nasıl hissettiğimizi hayallerimizi tam konuşurken bir anda Mert ve tuana'yı görmüştük onlara selam verdikten sonra sınıfa doğru ilerledik sıralarımızı oturduk ve her zamanki gibi kilolu olan hocamızın dersini dinlemeye başladık...

Dersteyken sarp sürekli elini benim elime değdiriyordu ve de tutuyordu huylanıyordum ve hatta gülüyordun aramızın bu kadar iyi olması gerçekten beni mutlu etmişti..

"Siz ikiniz neye güluyorsunuz? Komik bisi varsa söyleyin hepimiz gülelim"tabi her hocanın en meşhur kelimesi olur değil mi!

"Özür dilerim hocam"tabi başka ne diyebilirdim ki!

"Bende özür dilerim hocam"

Özürlerden sonra hoca tekrar arkasını döndü ve tahtaya bir şeyler yazmaya devam etti aradan 20 dakika sonra ders bitmişti ve sarp ve Mert bahçeye doğru gitmişlerdi ben ve Tuana baş başa kalmıştık Tuana direkt olarak sırasından kalkıp benim yanıma gelmişti ve bir anda üstüme atlar gibi konuşmaya başlamıştı.

"Eee nasıl gidiyor şapsikk"

"İyi güzel gidiyor vallaha mutluyom o mutlu"

"Gerçekten cok sevindim ya eskiyi unutmanada"

"Aslında unutmadım unutamadım.."

"Ada lütfen böyle deme veya yapma yeni bir hayatin var bir sevgilin var arkadaslarında eskiyi unut"