Küçük Bir Sır✓

1.0

Arada kalan birkaç santim..
birbirimizin nefesini hissetiğimiz o santim
bunu da elbet aşınca benim olacaksın,dimi prenses.
buna değer dimi,tanı artık beni ve benim ol..

🤍🤍🤍

Sarp

Ada'yı bıraktıktan sonra onun evinden yavaş yavaş uzaklaşmaya başlamıştım hızlı sürüyordum son hız gibi hızlı sürmek iyi geliyordu ama bu geceyi dışarıda geçirmek isterdim o lanet olası eve girmek istemezdim ama gitmek zorundaydım sonuçta annemi tek bırakamazdım her ne kadar beni dinlemese de.

eve doğru sürdüm hızlı bir şekilde ada'nın yaptığını yapmıştım bağırmıştım.

sadece bağırdım ve içimi rahatlamıştım sinirden napıcağımı bilmiyordum eve vardığımda hizmetçiler dış kapıyı açmışlardı içeri doğru sürdüğümde motoru park edip kaskımı üstüne bırakmıştım saçlarımı yavaştan karıştırıp eve  doğru yürüdüm.

kapıyı çalmıştım kimse açmamıştı? zili çaldım hayla kimse yok?

içerden bağırma sesi duymuştum direk kapıya tekme attım ve kapıyı açtım babam! pardon baba demeye bile değmeyen şerefsiz herif!

kapı açıldığı an şerefsiz herif anneme yaklaşıyordu annem bacakları kolları yüzü kızarmış morluklarla doluydu.

şerefsiz herif yine içki içmiş olmalıydı normalde de böyle ama ne hakla anneme dokunur? annem hayla ona yalvarıyor haldeydi..

"nolursun yalvarırım erdem yeter.."

"sus lan konuşma hakkını kim sana veriyor?"

kapının önünde yumruğumu sıkıyordum..

"bırak lan olu adi herif!"

bi anda şerefsizin üstüne yürümeye başladım ve tekme attım sinirden napacağımı bilmiyordum annemi bu hale getirmesi..

"ne hakla bana vurursun lan o*uspu evladı"

"ne hakla anneme dokunursun lan kapa o çeneni"

"ne hakla ha anasına bak oğlunu an derlermiş görmüyor musun yaptığı makyajı elbiseye bak lan"

"Lan kadın senin yaptığın şerefsizliği saklanaya çalışıyor gelip yaptığına bak"

"Seni hiç alakadar etmes siktir"

Diyip birden beni itmeye kalkışmıştı şerefsiz,tekrar anneme doğru yüruyordu annem korkudan ne yapacağını şaşırmıştı kendini geriye doğru atıyordu artık sinirdne dayanamayıp koştum mutfağa ve bıçak aldım.

Onlara doğru koştum ve annemin önünde dik durdum artık annemin dediği gibi biri olmiyacaktım bu şerefsizin kölesi olmiyacaktım.

Bıçağı ona doğru çektim

"Vayy oğluma bak sen bıçak çekiyormuş babasına!"

"Baba mı? Baba ha? Sen baba mısın lan kendine o kelimeyi yakıştırıyor musun bide? Sen hayatımda gördüğüm en piç insansın"

"Ne hakla benle böyle konuşursun!"

"Tamda sana yakışanı söylüyorum bunca yıla kadar bize yaşatmadığın kalmadı dövmediğin kalmadı bize şükret lan yerimizde kim olsa şimdi seni ya öldürmüştu yada kaçmıştı"

"Siz sükredin lan seni bu yaşa kadar bu büyük evde yaşattım para icinde büyütüm yoksuluktan kurtardım lan anneni"

"Peki ya insan olabildin mi? BABA OLABİLDİN Mİ?
yada iyi bir KOCA OLABİLDİN Mİ?"