ᴠɪsᴀʟ | ᴛᴇxᴛɪɴɢ

ɪ̇ᴋɪɴᴄɪ ʙöʟüᴍ - 7

Tanışmak tesadüftür, arkadaşlık seçim ama aşk tamamen kaderdir.

Anonim

~

Perşembe ameliyat günü almak için tekrar buraya uğrayacaktık. Şimdilik sadece birkaç tavsiye alarak çıkmıştık hastaneden. Annem yengemle konuşurken bende gidip durakta oturdum. Batmakta olan güneş, hâlâ ışıl ışıl parlatıyordu gölü.

Durakta oturup ellerimi kenetledim. Gözlerim uzaklara daldığında hiçbir şey düşünmek istemedim. Beynim biraz rahatlasın, boşalsında sonra detaylı düşünürdüm. Şuan sadece kıyıya vuran dalgaların sesini dinlemek istiyordum.

Fakat hiçbir şey düşünmeden bile ağlamama engel olamıyordum. Yaşlar sessizce süzülüyordu, durduramıyordum.

Annemler beni fark ettiğinde gelip yanıma oturmuşlardı "Bade. İyi misin kızım?"

Dalgın bakışlarımı gölden çekmezken, başımı aşşağı yukarı salladım.

"Üzülme. Her şeyde bir hayır vardır, bu ameliyat olmazsa daha kötü şeylerlede uğraşabiliriz. Bunu hiçbirimiz istemeyiz değil mi?" Dedi yengem.

Yine başımı salladım. Anamlar duvarla konuşuyordu sanki. Dudaklarım kıvrııldı aniden düşündüğüme gülerken, başımı eğdim. Gülüşüm biraz daha arttığında annemlerinde gülüşünü duymuştum.

"Kızım manyak mısın, ağlıyoruduk şurada." Dedi annem gülerken.

"Anne ya." elimin tersiyle yanaklarımı silip, burnumu çektim. "Gerçekten canım sıkılıyor artık, ben artık vücudumun hiçbir yerinin kesilmesini istemiyorum. Yeter.." Sesim sona doğru kısılırken anneminde kaşları hüzünle çatılmıştı, göz bebekleri titrerken, eli sırtıma uzandı.

"Umarım bu son olur Bade'm. Umarım..."

ೄྀ࿐ ˊˎ-

Bulunduğumuz durak kampüsün sonuna giderken karşımızda ki durak eve gidiyordu. Ama biz niyeyse bu -kampüsün sonuna giden - durakta duruyorduk.

Ufak bir merak ifademi şekillendirirken anneme döndüm. "Anne. Neden bu durakta duruyoruz?"

Yengemle konuşmayı keserken bana cevap verdi. "Teyzenlere gideceğiz kızım."

Moralim bozulmuştu aniden, o kadar yorgundum ki bir an önce eve gitmek istiyordum ben. Teyze de nereden çıkmıştı. Ayrıca hangi teyze? Sekiz tane teyzem vardı, mübarek durmamış saçmıştı yani.

"Hangi teyze?"

"Ahsen teyzenin kızı Fatma burdaki yurtlarda oturuyor, teyzende hazır buradayken gidip bi görelim."

Ahsen teyze kimdi la?

Ahsen teyzem Denizli'de oturuyordu sanırım ve neredeyse bir aydır buralardaydı. Erzurum ve Tunceli arası gidip geliyor baba tarafıyla zaman geçiyordu.

"İyi tamam ama erken kalkalım."

"Tamam."

Minibüs gelmiş, son durağa gideceğimizi bizi orada bırakmasını söylemiştik şoföre. Sağolsun şoför beyde bi pezevenklik yapmadan bizi bırakmıştı.