ɪ̇ᴋɪɴᴄɪ ʙöʟüᴍ - 13

67 41 2
                                    

Çünkü ben aşığım; benden her şeyi bekle!

Bukre


~

Emirhan gideli beş dakika olmuştu, nereye gitmişti bilmiyorum. O gittikten sonra dışarda uzun bir süre kalmış sonra tekrar arabaya binmiştim. Dakikalar öncenin hüznü hâlâ üstümdeydi ama yine de sürekli yola bakıyordum geldi mi diye.

Arabadan öfkeyle çıkmıştı. Ne yapardı hiç bilmiyorum, onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Sadece çocukluğu vardı önümde ve çocukluğunda bile dehşet bir şey olduğu...

Anılar zihnimde belirince yüzümde anlık bir tebessüm olmuştu. Çok değil sadece üç ay beraberdik... Ama o üç ay bile çoğu şeye yetmişti. Altı yılda etmediğim o kavgayı ben o üç ayda Emirhan'la yapmıştım. Yine en çok onunla oynamış en çok onunla laf dalaşına girmiştim. Sadece üç ayda yemediğimiz bok kalmamıştı. Sonrası üç aylık tatil bitmiş ve ayrılmıştık.

Ve onu tekrar görmem onbeş yılımı almıştı...

Onbeş yıl sonra karşımda ve bana beni sevdiğini söylüyordu. Küçükken de hep bu yüzden kavga ederdik.

Aklıma geçmişimizden kısa bir kesit belirirken yine masum bir tebessüm yer etti dudaklarımda ve anılar olabildiğince gün yüzüne çıktı...




ྀ࿐

Sabah kahvaltıdayız. Saç baş dağılmış, yüzümde kurumuş salyalar...6 yaşımda olmama rağmen hâlâ pistim. Dağınıklığı severdim, o da severdi. Hatta birlikte bir odayı komple aşşağı indirdiğimiz anılar bile vardı...

Ben önüme koyulan zeytinleri uykulu uykulu yemeye çalışıyordum annem diğer yandan dürtüklüyordu.

"Bera...Beraa....Bera?"

"Şimdi yemeğin içine düşecek.." dediğini duymuştum Ahsen teyzemin.

Sonra erkek seslerinde karıştığı gülüşmeler ve kafam tam tabağa düşecekken tutan annem..

Gözlerim aniden açılırken, şaşmış bi halde etrafıma baktım, annemlere ve teyzemler yine gülüyordu ki kaşlarımı çatıp derin bi nefes verip tekrar yemeye devam etmiştim.

Sonra Fatma abla kucağında, eşek kadar olmuş Emirhan'la sofraya gelmişti. Bozuk olan moralim onu görünce daha da bozulmuş ona gıcık bir bakış atarak ondan tarafa dönüp, tabağımıda önüme almıştım.

"Kızım döküceksin." Derken annem boşluktaki tabağımı tuttu. "Dönsene masaya doğru."

"Hayır!" Diye çıkıştım hemen. "Ben o maymunu görmek istemiyorum." Dedim oldukça huysuz bir şekilde.

"A a. Neden? Ne yapmış küçük maymun?" Diye tatlı tatlı sormuştu Ashen teyze. Ona dönerken cevap verdim.

"O bana sürekli seninle evelenicem diyo teyze. Ama ben evlenmek istemiyorum. Biz küçüğüz. Küçükler evlenmez." Diye sitemlerimi sıralarken götü boklu, ağzı yamuk Emrihan araya girmişti.

ᴠɪsᴀʟ | ᴛᴇxᴛɪɴɢHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin