"S*ktir... neler oluyor?"
Şaşkınlığımdan kurtularak hızla kılıcımı çektim ve sakince çevreme baktım.
Sakin kalmaya ihtiyacım vardı. Eskisi gibi duygularımın beni ele geçirmesine izin veremezdim.
"Huuu..."
Nefes vererek neler olduğunu analiz etmeye çalıştım. Şu anda Kevin ve ben, bizi kimin hedef aldığına dair hiçbir fikrimiz olmadan boyutsal bir uzayın içinde sıkışıp kaldık. Dahası…
...Bu romanda olması gereken bir şey değildi.
Gerçeklik ve olay örgüsü bir kez daha çarpıtıldı.
Daha da rahatsız edici olan şey, kimsenin Kevin ve benim Clayton sırtına gideceğimizi bilmemesine rağmen bunun olmasıydı.
…biri bizi takip etmiş olmalı. Ama kim?
Aklıma gelen ilk isim elbette Gilbert'tı, Kevin'in yakın zamanda anlaşmazlığa düştüğü biri... ama böyle bir düşünceden hemen vazgeçtim.
Gilbert şu anda belirli profesörlerin sıkı gözetimi altındaydı. Bu nedenle yaptığı her hareket son derece riskliydi. Birisi Kevin'i ölü bulsaydı, insanların bakacağı ilk kişi Gilbert olurdu... ve o bunu biliyordu. Bu yüzden o olamazdı.
…eğer o değilse kimdi? Michael Parker mı?
"Ghhh..."
Bunu düşündükçe, yüzümdeki kaşlar daha da derinleşirken kafamın karışmasından kendimi alamadım.
'Dünyada neler oluyor?'
-Vuaaaam!
Uzaktaki evlerden birine doğru bakan Kevin kılıcını o yöne doğrulttu ve kılıcının gövdesini kırmızı bir renk kapladı. Ardından bağırdı
"Çık dışarı, orada saklandığını biliyorum"
"kekeke, sanırım bizi buldun"
Evlerden birinin arkasından, kafasında iki boynuz ve yarasa benzeri kanatları olan siyah bir insansı yaratık kıkırdayarak belirdi.
"İblis!"
Dışarı çıkan yaratığın kimliğini fark eden Kevin'in tüm tavrı değişti. Yüzünde damarlar belirirken vücudu titriyordu. Etrafındaki kırmızı renk kontrolsüz bir şekilde yoğunlaştı.
"Hepinizi öldüreceğim!"
"Hey sakin ol!"
Kevin'in dengesiz zihnini fark edince, onu sakinleştirme umuduyla hızla ona doğru yöneldim.
Kevin'ın durumu iyi değildi.
İblislere olan nefreti başka bir seviyedeydi, şu anda zihni öfkeden başka bir şeyle dolu değildi. Eğer şimdi kendine hakim olmazsa, işler oldukça karışabilirdi.
Ancak tam Kevin'in patlamak üzere olduğunu düşünüp ona doğru hareket edecekken eliyle beni durdurdu, Kevin derin bir nefes aldı ve şöyle dedi:
"Fuuuu... ben iyiyim"
Vücudunun etrafındaki kırmızı rengin sabitlendiğini gördükten kısa bir süre sonra.
"Emin misin?"
Kafasını sallayan Kevin'in tavırları, havadaki iblise bakarken kıyaslanamayacak kadar ciddi bir hal aldı.
"Evet... üstelik halletmemiz gereken daha büyük bir sorunumuz var"
-Fwaaa -Fwaaa -Fwaaaa
Kevin sanki birdenbire ortaya çıkmış gibi konuşmayı bitirir bitirmez, çevrede yarasa kanatları ve kafalarında boynuzları olan çok sayıda siyah insansı benzeri yaratık belirdi.
