-Fuuuuaaa
Kapsülün üstü açılıp buhar havada yavaşça yükselirken, hızlıca ayağa kalktım ve boynumu esnettim. Hafifçe kaşlarımı çatarak kendi kendime düşünmeden edemedim.
'...Acaba abarttım mı?'
Kan dolaşımını hızlandırmak için vücudumu esnetirken parmaklarımı birbirine kenetleyip ellerimi havaya kaldırdım ve biraz önce oynadığımız oyuna baktım.
Kazanmamıza rağmen mutlu değildim.
Bu oyun, üzerinde çalışmam gereken şeylere bir kez daha ışık tuttu.
…Evet, her şey tahmin ettiğim gibi gitti. En azından karşı takımın nasıl davrandığı konusunda… benim tarafımda pek değil.
Başımı çevirerek ve başını eğmiş olan Amanda'ya kısa bir bakış atarak, ona yumuşakça söyledim.
"İyi yaptın"
Amanda başını hafifçe kaldırıp bana bakarak zayıf bir şekilde başını salladı ve kapsülden çıktı. Daha sonra, VR sahasının çıkışına doğru yürüdü.
Amanda'nın sırtına bakıp içten içe iç çekerek başka bir şey demedim. Neredeyse kaybetmekten kendini sorumlu tuttuğu açıktı.
Gerçekte, benim hatamdı.
Hatalı olan bendim.
Planlarımda birkaç yanlış hesap yapmıştım.
…Amanda'nın iki adamı yenmesine pek umut bağlamasam da, onun neredeyse kaybedeceğini beklemiyordum. Plan, onları geride tutmaktı… Gücünü göz önünde bulundurarak böyle bir görevi başarabileceğini düşündüm… ama yanılmışım.
Belki ona çok güveniyordum… ya da belki de çok deneyimsizdim. Sonunda, plan neredeyse başarısız olacaktı.
Şimdi geriye dönüp baktığımda, stratejiyi oluştururken dikkate almadığım pek çok şey vardı. Rakip takımın gücü, takım arkadaşı zihniyeti, üyeler arasındaki sinerji, karşı takım üyeleri arasındaki sinerji, rakip takımın kompozisyonu gibi şeyler…
Birçok faktörü ihmal etmiştim.
...sonuçta, düşüncelerimde herhangi bir boşluk olmadan güvenle strateji veya plan yapabilmek için bir kişi olarak geliştirmem gereken çok yer vardı.
Yine de cesaretim kırılmadı. Bu, gelecek planları ve stratejileri için iyi bir ders oldu. Gelecekte benzer stratejiler ve planlar yapmayı planladığımda benim için iyi bir referans noktası olacaktı.
Ne kadar çok hata yaparsam, o kadar çok öğrendim. Sadece bendim.
…Mükemmel doğmadım.
Tıpkı çoğu insan gibi ben de başarısızlığa meyilliydim… bu normaldi. Beni insan yapan buydu.
Ancak, büyümeyi ve gelişmeyi de bu başarısızlıklardan öğrendim.
Hatalar iyiydi.
...Yaptığım hatalar daha önce yaptığım hatalarla aynı olmadığı sürece, bu benim büyüdüğüm anlamına geliyordu ... ve ancak artık önceki hatalarımı tekrar etmediğimde ve yaptığım yeni hatalardan ders çıkardığım da sonunda olgunlaştığımı anladım.
(Ne güzel konuştu ren. Yaptığınız bir hata sonucu hemen hayal kırıklığına uğrayıp pes etmeyin sonuçta hepimiz insanız ve hatalar yapabiliriz asıl önemli olan yaptığınız hataları anlamak, onlardan ders çıkarmak ve o hatayı bir daha yapmamaya çalışmaktır işte o zaman büyümeye başladığınız hissedeceksiniz.)
