Kayıp Keman | texting -tamamlandı-

13.Bölüm

Selammm!
İyi okumalar!
02.04.2023, 10:43.

Doğrusunu bildiğim bir kaç yalan dinledim. Kısa bir süre hayatı sorguladım, belki de hiç yapmayacağım bir şeyi yapmak için bir karar aldım.

Üvey kızı için sürekli beni kullanması, babamı arayıp her seferinde Aslı ablaya hakaret etmesi. Özellikle de Aslı ablaya hakaret etmesi bardağı taşıran son damla olmuştu.

Yurtdışından döndükten sonra bir de utanmaz gibi evli olduğu adamın evine gitmek yerine kalkıp babamın evine gitmiş kalmaya.

Derin bir nefes alıp önünde durduğum eve kısa bir göz gezdirdim. Bahçesi çiçeklerle süslenmiş, ayrıca çok düzenliydi. Aslı ablanın çiçeklere olan sevgisi çocukluğumun geçtiği evi daha katlanılır hâle getirmişti.

Bahçe kapısını açıp hızla içeri girdim, babam evde değildi ve eminim ki o ikisi Aslı ablaya yapmadıklarını bırakmıyordu.

Cebimdeki anahtarı çıkartıp kapıyı açtım, içeri girip arkamdan kapıyı kapattığımda salondan gelen seslere dikkat kesildim.

"Umut'un seni sevdiğini mi düşünüyorsun?" annemin sesi aşağılayıcı bir tonda kulaklarıma ulaştığında yumruklarımı sıktım.

"Evet," Aslı abla, anneme kısaca cevap verdiğinde Canan'ın sinir bozucu sesi oluşan kısa sessizliği bozdu.

"Yazık." sinirle derin bir nefes alıp çantamı kapının kenarına bırakıp hızla salona girdim. Hepsinin bakışları bana dönerken Aslı abla oturduğu yerden kalktı.

"Güzelim, hoş geldin."

"Hoş buldum." annem ve Canan'a kısa bir bakış attım. "Babam niye evden atmamış bunları."

"Babanın haberi yok, işler yoğun olduğu için şirkette sabahladı." Aslı abla kalktığı yere geri oturduğunda yanına oturdum.

Kafamı belli belirsiz sallayıp. "Anladım," dediğimde Canan konuşacağı sırada konuşmasına müsade etmedim. "Bunlar da yüzsüz gibi gelip, emrivaki yaptılar."

"Bana baksana sen!" sesini yükselten anneme karşılık Aslı abla da sesini yükseltti.

"O sesini alçat!"

Elimi Aslı ablanın elinin üzerine koydum. "sakin ol," dudaklarımı yaladım, o sırada bakışlarımı annemin üzerinden çekmemiştim. "Kocan birazdan gelir, eşyaları topla ve kendini bir kavgaya hazırla. Gülnaz Kaya."

"Sen..."

"Ben," arkama yaslandım. "Ne sanıyordun? Buraya gelecektin, hazırda babam işler yüzünden eve uğramazken annemi aşağılayıp, üzecektin ve ben de buna izin verecektim öyle mi?" kafamı iki yana salladım. "Hiç sanmıyorum."

Oturduğum yerden kalkıp, Canan'ın kolunu tutup kaldırdım. "Hayde!" Canan'ı itip annemin de kolunu tutup kaldırdım. "Defolun!" ikisinin de konuşmasına müsade etmeden ite ite salondan çıkardım, kapıyı açıp onları yaka paça dışarı attığımda Aslı abla da valizlerini getirip kafalarına doğru attı.