THEY BETRAYED ME(Freenbecky) 𝘾𝙊𝙈𝙋𝙇𝙀𝙏𝙀𝘿

CHAPTER 2

Nagising ako nang marinig ako Ng kalabog sa kusina. Nakatulog pala ako, Kaagad ako napamulat at inayos Ang sarili sa salamin, redish lips, white clear skin din, pointed nose, maganda din ako nuh, pero Wasak na, broken pa, skinny, anlaki Ng ibugs hayss daig ko pa Ang di natulog Ng Isang linggo.

After nun ay tumayo na ako at pumunta sa cr para maghilamos at magtoothbrush, naaalala ko Ang nangyari kagabi, hayss nakakahiya Yung ginawa ko kagabi buti nalang talaga si scar Lang yun, mas lalong nakakahiya Kung ibang tao.

Nang matapos iyon ay umalis ako sa kwarto at dahan-dahang tinahak Ang daan papunta sa kusina. Nakita ko si scar na nagtatry magluto, hayss di pa Rin nagbabago Ang babaeng to naalala ko tuloy si Sam nung nagtry siya magluto tas nasunog Yung niluto Niya. Hahaha.

"Anong nginingiti-ngiti mo Jan? Pinagtatawanan mo ba ako?" Nakataas Ang kilay nito na para bang naiinis, hayss naalala ko na Naman si Sam sa mga ikinikilos niya, napangiti nalang ako Ng mapait ng maalalang di na mababalik pa Ang dati dahil ngayon ay Isa nalang iyong nagsisilbing mga alaala.

Kahit Naman pinilit Lang siyang pakasalan ako ay Hindi Naman naging ganun kasama Ang pagsasama namin. Kaya't di ko napigilang mahalin siya, nung nagconfess ako Ng nararamdaman ko ay unti-unti siyang lumalayo saakin na para bang Isa akong sakit na kapag dumikit siya ay mahahawaan siya.

Inalala ko Ang lahat Ng mga alaala namin at puro masasakit Ang mga iyon. Di ko namalayan na tuluyan nang bumagsak Ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

Masakit Ng ginawa nya Ang mga iyon, ako Naman ay palihim siyang nililigawan araw-araw Kahit Alam ko na rejection Lang Ang aabotin ko.

Oo kasal kami pero ako Lang Naman Ang nagmahal sa aming dalawa. Kahit minsan ay Hindi siya lumingon sa kinaroroonan ko, pero di pa Rin ako  tumigil at patuloy pa Rin Ang pangungulit sakanya.

Ngayon ay pagod na ako, Hindi na Kaya Ng puso ko Ang mga ginaGawa niya at tutal nakabawi na Rin Ang kumpanya nila ay maaari ko Ng putulin Ang Kung anong meron roon kasabay Ng pagputol sa Kung anong meron saamin dahil napakasakit na at ayoko na dahil napakasakit niyang mahalin.

'I give up'

'kung Mahal mo ipaglalaban mo' ika nga nila ngunit ginawa ko na Ang lahat, Hindi masamang maggive up Kung Alam mong Wala Kang pag-asa. Masakit man ngunit kailangang tanggapin Ang katotohanang siya'y Hindi na akin.

Ang lahat Ng ipinaramdam ko sakanya ay Wala lang at Hindi sapat para mahilin Niya ako pabalik. Ayoko ng maging martir at tiisin lahat Ng pagtrato Niya saakin. Lagi na lamang akong nasasawi sa malakas na bagyong dulot niya.

Hindi ko na ipagpipilit pa Ang sarili ko sa taong ayaw Naman saakin. Hindi man ganun kadaling makalimutan siya ay susubukan Kong burahin Ang nararamdaman ko sakanya. Ngayon ay sarili ko Naman Ang iintindihin ko. Tama na Yung sinakripisyo ko para sayo. Tama na Ang lahat Ng iyon.

Naramdaman ko Ang pagpahid Ng mga luhang tumutulo sa akin Ng babaeng nagsisilbing karamay ko sa lahat Ng bagay.

"Umiiyak ka na Naman mon, wag mo nang parusahan Ang sarili mo sa pag-alala pa sa babaeng iyon....she doesn't deserve you anyway" Hindi ko narinig Ang Huli niyang sinabi pero ikinabi't balikat ko nalang, habang siya namay niyakap ako at sinubukang icomport, niyakap ko Rin Ito pabalik.

I buried may face in her chest. Mas Lalo pa akong naiyak at ibinuhos lahat Ng hinanakit sa puti nitong t-shirt. Ramdam ko ang  dalawang bundok Niya sa may ibaba Ng labi ko, Sana all malaki Ang ano at di ako pandak mas mataas Lang talaga siya, Sana all pero Wala akong pake dahil broken ako ngayon Kaya mas Lalolang akong umiyak. Hinimas-himas niya Lang Ang likod ko hanggang sa tumahan nako.

"It's okay 'hun' just let it out soon you'll forget about that sh*t" Sabi nito sabay halik sa noo ko. Hays Kaya Mahal na Mahal ko tong best friend ko eh. Ang caring niya, sweet, medyo mataray, sadista, flirt, nakakabuyset, napakasarkrastika, maganda, pinkish lips, pointed nose, white clear skin, 27 years old din.

I wonder Kung bat di pa to nag-aasawa, e tumatanda na

"Let's eat hun" bumitaw kami sa pagkakayakap at pumunta sa lamesa Kung saan nakaprepare Ang hinanda  Niya.

Tahimik Lang kaming kumakain, buti pa tong pagkaing niluto Niya mas maganda pa sa niluto Ng asawa—este soon to be ex wife ko.

Kahit sa pagkain ay naiisip ko pa Rin Ang ginawa nila ng not so called brother ko. Hinding-hindi ko MAKAKALIMUTAN Ang kagag*han na ginawa nila saakin. Mula ngayon ay Wala na akong kuya at magulang.

Akala ko mapapagkatiwalaan sila pero Hindi 'They betrayed me'. Mas pinanigan pa nila si Dion Ang not so called brother ko. Hayaan niyong Wala na kayong anak na kikilalanin, dahil aalisin ko na Ang lahat Ng relasyon ko sa inyo. Mula ngayon ay mag-isa nalang ako at Wala na akong magulang dahil para saakin at patay na sila.

'Hinding-hindi ko sila mapapatawad'

"Hey mon, stop baka masira mo na Ang Plato mo, tsaka minurder muna yang friend chicken na niluto ko, kala ko ba gusto mo niyan? H-hindi ba m-masarap?" Sunod sunod na tanong ni scar Kaya Napatingin  ako sa kamay ako, mahigpit Ang makakahawak ko sa kutsara at yung fried chicken Naman ay nagmukhang tinalupan sa itsura nito.

"I'm sorry, it's not bad I swear, masarap nga e" tila nabunutan Naman Ito Ng tinik Ng sabihin ko iyon—wait? Is she scared? Hayss. Baka nag-aalala Lang talaga sakin. Ewan bahala siya.

Natapos na Ang pagkain namin at nasa sala na kami. nakaupo siya habang ako Naman at nakahiga sa lap nya.

"So when do you want me to start your divorce?" Pag-iistart nito Ng topic.

"Ngayon na rin mismo, magbabayad ako ng malaki.Basta't maipawalang bisa Lang ang kasal namin agad-agad" naluluha man nang sabihin ko iyon ay agad Kong pinigilang tumulo Ang luha ko.

"Okay, ket di ka Naman magbayad Ng malaki e, by the way  ipagpipilit Kung mapawalang bisa Ang kasal niyo within 5 month" hayss bakit months pa?

"Hindi ba pwedeng Isang linggo or dalawang lingo iyon?" Tanong ko nang nakunot Ang noo

"Masyadong mahaba Ang proceso ng padidivorce ell, minsan ay umaabot pa iyon nang one year Ang a half" paliwanag Naman nito.

"Hays cge nalang, Wala Naman akong magagawa, pero yun nalang ba talaga Ang minimum nun?" Ulit kong tanong

"Oo" tanging sagot Niya Lang.

'mukhang mahaba-habang proseso nga iyon'

"Uhm scar?, Pede ko Rin bang putulin Ang relasyon ko sa pamilya ko?" Bahagya itong nagulat at alinlangang sumagot.

"O-o , Oo! B-bakit? Aalisin mo Rin ba sila sa buhay mo?" Utal na tanong nito.

"Kung maaari Sana tutal Wala na akong pamilya simula nung ibetray nila ako" cold Kung sagot

"K-kaila—isabay mo na sa divorce ko scar" putol ko rito.

"Oo s-sige, p-pero pamilya mo pa Rin sila mon, at dumadaloy pa Rin ang dugo nila sa katawan mo, Hindi mo ba pag-iisipan muna?" Naninigurado nitong tanong

"Wala na akong pamilyang kinikilala scar, Oo NGA at dumadaloy ang dugo nila sa katawan ko at Kung maaari Lang Sana ay patay*n ko na Ang sarili ko para Lang huminto Ang pag-agos nito saakin ah ginawa ko na" walang kaemoemosyon Kung sagot nakita ko namang napaawang Ang bibig niya at tinikom nalang.

After 5 months ay officially na Wala na akong pamilya. At kakalimutan ko na Rin na kilala ko sila at lahat Ng koneksyon ko sa kanila.

End of chapter 2