ယိုရှီဒီနေ့ကျောင်းအစောကြီး
ရောက်လို့ဂင်ဂိုပင်အောက်မှာထိုင်
ပြီးဂျီဟွန်းနဲ့ဂျယ်ဟော့အလာကို
စောင့်နေသည်
"စီနီယာ!!!"
ယိုရှီကိုအော်ခေါ်ပြီးပြေးလာတဲ့
ဂျောင်ဟွမ်ကြောင့်ယိုရှီလန့်သွား
မိသည်
"စီနီယာတစ်ယောက်ထဲလားဟင်"
"ပေး..."
"ရော့"
ဂျောင်ဟွမ်ကကိတ်ဘူးလေးယိုရှီ
လက်ထဲထည့်ပေးလာသည်
နှစ်ပတ်ကျော်အချိန်အတွင်းမှာ
ဒါကိုယိုရှီကျင့်သားရနေပါပြီ
ငြင်းမရမဲ့အတူလက်ခံလိုက်ရတာ
ချည်းပါပဲ
ဒါပေမဲ့ယိုရှီကျင့်သားမရတာတစ်ခု
ရှိသေးသည်...အဲ့ဒါက....
"စီနီယာ..ကျွန်တော်ချစ်တယ်နော်"
"ကျစ်.."
ဒါပါပဲဒီလိုပြောလာတိုင်းလဲမျက်နှာ
ပူလာရရင်တုန်လာရစမြဲပါပဲ
ဒီကောင်လေးကတကယ်ခန့်မှန်းရခက်
သည်ရိုးသားနုံအအလေးထင်ရပေမဲ့
တစ်ခါတစ်လေကျအရမ်းကြောက်
စရာကောင်းပါသည်
"စီနီယာ..ဘာတွေတွေးနေတာလဲ''
"ဟမ်..ဘာမှမဟုတ်ဘူး
ငါ..ငါကိတ်မုန့်မစားချင်ဘူး
ဒီနေ့အတန်းလဲမတက်ချင်တော့
မင်းငါ့ကိုအသားကင်လိုက်ဝယ်ကျွေး"
"အဟက်..."
"ဘာ...ဘာရီတာလဲမဟုတ်လဲမင်း
ကအတင်းကျွေးမဲ့အတူတူ
ငါစားချင်တာဘဲဝယ်ကျွေးခိုင်း
တော့မှာပေါ့"
"သဘောကျလို့..."
"ဟမ်"
"စီနီယာကဒီလိုမျိုးတစ်ခုခုတောင်း
ဆိုတာကိုသဘောကျလို့
အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"
"မင်း..မင်းကိုကလေးမို့
ငါအလျော့ပေးထားတာနော်
ငါထိုးမိတော့မယ်"
"ထိုးပါလားဗျ...
စီနီယာနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ထိုးရင်
ကျွန်တော်ပျော်မိမှာဗျာ...."
"မင်း.."
ယိုရှီလက်သီးသာဆုတ်ပြီး
ဒေါသထွက်ရုံသာတတ်နိုင်ပါသည်
'တကယ်မထိုးရဲပါကြောက်လို့
မဟုတ်ဘူးနော်ကလေးမို့အနိုင်
မကျင့်ချင်လို့သာ'
YOU ARE READING
ဒီဂျူနီယာလေးကတစ်မျိုးလေး
Fanfictionဂျောင်ဟွမ် - စီနီယာမှည့်လေး... ချစ်ဆုံးစီနီယာလေးရေ!!! စီနီယာမှည့်လေး - ငါပုန်းနေတာဒီကလေး မမြင်ပါစေနဲ့....
