Systemက ကြၽန္ေတာ့္ကို Novelထဲ ထည့္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕! (Vol-2)

Chapter -92

Zawgyi

တိုက္ခိုက္ေရးကြင္းထဲမွာ လူတိုင္းကို အံ့အားသင့္ေစႏိုင္တဲ့သိုင္းဝိညာဥ္ႏွစ္ခု႐ွိေနေတာ့သည္၊ဖီးနစ္အဖိုဆုိတာ တကယ့္ကို႐ွားပါးလွတဲ့သိုင္းဝိညာဥ္အမ်ိဳးအစားျဖစ္သလို တစ္ဖက္မွာလည္း နဂါးသိုင္းဝိညာဥ္ျဖစ္ေနျပန္သည္၊

"ဒီသိုင္းဝိညာဥ္က ဘာလဲဟ... " ငယ္ရြယ္ေသာက်င့္ၾကံသူေတြဟာ မင္ထ်န္းေလာ့ရဲ႕သိုင္းဝိညာဥ္ကို မျမင္ဖူးက်ေပမယ့္ နဂါးသိုင္းဝိညာဥ္ပါ႐ွိသူေတြဟာ ပါရမီ႐ွင္မ်ားသာ၊ဒါေၾကာင့္ အထင္ေတာ့ မေသးရဲေပ၊ဒါအျပင္ သူတို႔ကအေကာင္းဆံုးေသာ တိုက္ပြဲကို ၾကည့္ရေတာ့မည္မလား၊

လန္႔လ်န္ထိုဟာ အင္ပါယာၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ပါရမီ႐ွင္ငါးဦးထဲက တစ္ဦးျဖစ္ရံုသာမက ေ႐ွးေဟာင္းနယ္ေျမရဲ႕ ေနသူရဲေကာင္းအဆင့္ အေယာက္တစ္ရာထဲမွာ အဆင့္(၉၈)မွာ တည္႐ွိေနတဲ့သူလည္းျဖစ္သည္၊ဒါေတာင္ လန္႔လ်န္ထိုဟာ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနသူျဖစ္တာေၾကာင့္ သူရဲ႕စြမ္းအားကို မည္မ်ွ႐ွိသလဲ ဘယ္သူကမွ မခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကေပ၊ေကာလဟာလအရဆုိရင္ ေနသူရဲေကာင္းအဆင့္(၃၀)အတြင္း ဝင္ေရာက္ႏိုင္သည့္အထိ အင္အားႀကီးလွသည္ဟု သိရသည္၊ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လန္႔လ်န္ထိုဟာ အဆင့္(၉၈)မွာ ရပ္တည္ေနတာ ၾကာေနခဲ့ၿပီး ဘယ္သူကမွ အဲ့အဆင့္ကေန မေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ၾကေပ၊ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လန္႔လ်န္ထိုကို မႏိုင္က်တာေၾကာင့္ျဖစ္သည္၊

လန္႔လ်န္ထိုဟာ မင္ထ်န္းေလာ့ရဲ႕သိုင္းဝိညာဥ္ေအာ္ရာေၾကာင့္ ျပံဳးသြားေတာ့သည္၊တစ္ဖက္က အင္အားနည္းေနရင္ သူရဲ႕တိုက္ခိုက္ခ်င္စိတ္ဟာ ကုန္ဆံုးသြားလိမ့္မယ္၊ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္က သိုင္းဝိညာဥ္ေအာ္ရာဟာ သူရဲ႕သိုင္းဝိညာဥ္ကိုေတာင္ ဖိႏွိပ္ထားႏိုင္သည္ကို ျမင္ေတာ့ သူရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ မီးစတစ္စဟာ စတင္ေလာင္ကြၽမ္းေနေတာ့သည္၊

ျပင္းျပတဲ့တိုက္ခိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ဆႏၵမီးပင္၊

"မင္းက မဆိုးဘူးပဲ" လန္႔လ်န္ထိုဟာ ျပံဳးလိုက္ၿပီးေနာက္မွာ သူရဲ႕ဓားကို အဆင္သင့္ျပင္လိုက္သည္၊ပါးလႊာေသာဓားဟာ အလင္းေအာက္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ေတာက္ေနေတာ့သည္၊