Öncelikle bölüm baya şaşırtıcı olacak kdkdkdk
Yorumlarınızı bekliyorum sizi seviyorumMUHSİN “ ANAM NAMUS GİTTİ YETİŞİN KOMŞULAR ALPARSLAN LİNA’YI SÖMÜRDÜ” gözlerimi kocaman açıp Muhsin’e baktım sömürmek ne amk Alparslan hızla Muhsin’in yanına gidip ağzını kapattı
Akın “Muhsin ne oldu ne dedin” diye Akın’ın sesi gelmedi
“Bir şey olmadı beyler Muhsin işte ne bekliyonuz boş boş bağırıyor” diye söylendim geri Muhsin’e dönüp
“Bak birine bile bahsedersen karargahta görüşürüz Muhsin” gözlerini kocaman açtı ve kafasını onayladı
Alparslan “seni hiç sevmedim Muhsin hiç” dedi ve elini çekti tam o sırada arkadan gelen babamı görünce gülümsedim
Yavuz “neden buradasınız içeri geçsenize” babamın sesini duyan Alparslan ve Muhsin hızla kendine geldi Muhsin hazır ola geçti
Yavuz “rahat aslanım rahat evdeyiz şuan burada Albay asker ilişkisi yok amca deyin bana” Muhsin rahata geçti
Muhsin “tamam o zaman Yavuz amca”
“tamam isterseniz herkes salona geçsin bende o sırada sofrayı hazırlayayım”
Herkes geri salona dönünce mutfağa girdim eee biz buraya sığmazdık ki geri salona dönüp
“yer sofrası yapsam olur mu”
Polat “bence olur”
Ferit “bencede ya hatta çok güzel olur”
“Tamam o zaman ortamdaki sehpayı kaldırın Muhsin Cafer bana yardıma gelsenize”
Muhsin “hemen” deyip Cafer ile mutfağa yanıma geldiler mutfaktaki sağdaki dolabı açıp iki tane sofra çıkardım
“Muhsin sen bunları alıp ser Cafer sende bana tabakları içeri götürürken yardım et” demem ile yardım etmeye başladılar...
Sofrayı sermiş her şey hazırdı ve çok güzel görünüyordu” hepimiz sofraya oturduk benim sayımda babam solumda Alparslan vardı nasıl yanıma oturdu bende anlamadım valla dedim belki Poyraz veya Polat oturur ama işte Alparslan oturmuştu Alparslan’ın yanına Polat , Poyraz Ferit, Akın, Muhsin, Cafer Kazım Alperen, Melek vardı Melek babamın sağına denk gelmişti.
Yavuz “Afiyet olsun” demesi ile herkes yemeğe başladı...
Yemek yemiş herkes salonda iken bende Mutfakta bulaşıkları yıkıyordum duyduğum ayak sesleri ile arkamı döndüm ve Alparslan’ı gördüm mutfak kapısını kapatıp tanıma geldi ben işime devam ederken arkadan bana sıkıca sarıldı
“Alparslan yaklaşma bak biri gelebilir”
Alparslan “kimse gelmez” deyip beni kendine doğru döndürdü tezgah ta kuru olan bir yere beni koydu ve bacaklarımın ortasına girdi
“Alparslan” dedi uyarı bir tonda beni dinlemeyip anlıma bir öpücük kondurdu sonra boynumu öptü ve derin nefes aldı
Alparslan “burası benim yaşam kaynağım lütfen beni kendinde uzak tutma”
“ben seni kendimden uzak tutmuyorum Alparslan ama şimdi babam yada Polat veya Poyraz gelse ne olacağını çok iyi biliyorsun dimi”
Alparslan “merak etme güzelim Alperen’e dedim kimse gelmesin diye” kaşlarımı şaşkınlıkla havaya kalktı
“hımm öylemi ama ona da güven olmaz belki dikkat edemez bir konuya dalar” dedim Alparslan beni dinlemeyip boynumu öptü
“Alparslan” dedim uyararak
Alparslan “efendim sevgilim”
“Rahat dur” omuzlarını çocuk gibi kaldırıp indirdi
Alparslan “banane ya” dedi ve bu sefer çenemi öptü
“bak biri gelecek”
Alparslan “gelmez” deyip bu sefer dudağının üstüne küçük bir öpücük kondurdu tam yine öpecekken tam o sırada kapı açıldı hızla Alparslan’ı ittim kapıda gözlerini kocaman açmış şaşkınlıkla bize bakan bir adet Muhsin
Alparslan “oğlum sen niye benim hep en güzel anlarımı bölüyorsun” dedi sinirle Muhsin şaşkınlıktan çıkıp
Muhsin “lan lan yapacaksanız lütfen yalnız başınıza iken yapın herkes evdeyken niye yapıyorsunuz bakın mesela şuan bizim ev boş” dedi
“ulan Muhsin sus sus” diye söylendim tezgah tan inip Muhsin’in karşısına geçtim
“Birine bile bugün olanlardan bahsedersen Muhsin karargâhta çok güzel bir şekilde görüşürüz” gözlerini kocaman açıp
Muhsin “benim ne suçum varya ortalıkta öpüşen sizsiniz”
“MUHSİN” diye bağırdım
Muhsin “tamam ya” deyip mutfaktan çıktı kaşlarım çatık Alparslan’a döndüm
“Alparslan sende çok git kimse gelmez diyordun çık git benim sinirimle biraz daha oynama” dedim o masum masum bana bakıp üzgünüm mutfaktan çıktı Allah’ım yarabbim ya.....
Kahve yapmış herkese vermiştim beraber biraz daha konuşmuş tük tim geri gitmişti Poyraz ve Polat’a kendi evlerine yani karşı apartmana gitmişti evet evet karşı apartmana oraya taşınmışlar neymiş bana yakın olmak istiyorlarmış falan filan işte şuan salonda Alperen, Alparslan, Melek ve babam oturuyorduk
Melek “ben bir şey demek istiyorum”
Yavuz “tabi kızım de”
“Annem ve babam sizin ile tanışmak istiyor” demesi ile içtiğim suyu karşımdaki Alperen’in yüzüne fışkırttım
“Ne” dedim sonra şaşkınlıkla
Alperen “lan” diye bir tepki vermişti yüzüne gelen sudan dolayı idi
Alperen “üstüm gitti lan”
“Şuan konu senin üstün değil”
Alparslan “Lina tanışmak istemezsen sorun değil”
“hayır ondan tanışmak isterim ama 3 gün sonra ise geri başlıyorum ne zaman tanışıcaz yani nasıl olacak benim Mardin’e mi gitmem lazım yada onlar mı buraya gelir oda olmaz sonuçta benle tanışacaklar benim oraya gitmem lazım ya-“
Alparslan “yeter güzelim bir sakin ol”
“ama”
Yavuz “kızım Alparslan haklı bir sakin ol hallederiz daha 3 gün yok mu sen git tanış”
Melek “yavuz amca ailem senide davet ediyor ama”
Yavuz “karargahı bırakıp gelemem kızım işler bu aralar yoğun özürlerimi iletirsiniz ama Lina gelir yarın yola çıkarsınız, hem Alparslan benle tanıştı seninde gidip onlarla tanışman gerekir”
“peki o zaman yarın yola çıkarız”.......
Herkes gitmişti babam ile evde tek kalmıştık
“Baba nem uyuyorum”
Yavuz “tamam kızım sen git uyu bende birazdan gelirim” dedi gülümseyip onun yanağından öptüm ve odama geçtim üstüme pijama mı giyip yatağa girdim ve gözlerimi kapattım....
Gelen bir kaç sesle gözlerimi açtım ve etrafa baktım babam yanımda değildi salondan gelen konuşma sesi ile kaşlarımı çattım ve oraya doğru ilerledim salonun ışığı açıktı ve babam koltukta oturmuş sınırlı bir şekilde telefondan konuşuyordu
Yavuz “ne demek şüphe etmişler”
...
Yavuz “köstebek olduğunu kimse öğrenmesin öğrenen kişiyi öldür”
...
Yavuz “bir kaç bilgi daha alman lazım ondan sonra biter”
....
Yavuz “tamam merak etme burada da kimse işine karışamaz engellerim”
....
Yavuz “tamam kapat fazla dikkat çekme” duyduğum konuşma ile hızla kendime gelip odama geçtim bu konuşma neydi öyle köstebek ne demekti bu hızla telefonumu alıp ne yapmam gerektiğini düşündüm kimi arasam duyduğum ayak sesleri ile hızla geri yatağa girdim. Ve gözlerimi kapattım bu işi yarına bırakmam lazım dı ama lütfen lütfen düşündüğüm gibi bir şey çıkmasın lütfen.....
Sabah saat erkenden kalkıp evden çıktım babam şüphelenmesin diye küçük bir not bırakıp gitmiştim nereye mi bizim timin yanına kapıyı çalıp beklemeye başladım kapıyı üstünde muzlu pijama ile açan Muhsin’i görünce kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı normalde kahkaha atarak gülerdim buna ama şimdi hiç sırası değildi
Muhsin “komutanım hayırdır sabah sabah”
“{nemli bir şey var herkes evde mi” Muhsin benim ciddi olduğumu görünce hızla kendine geldi
Muhsin “herkes evde bir sorun mu var”
“Herkesi uyandır ve salona getir” demem ile kafasını salladı ben içeri geçerken oda herkesi uyandırmak için gitmişti 5dk sonra herkes salona gelmişti
“Beyler karargahta olan bitenden haberiniz var mı göreve çıkan timler ne durumda bir bilginiz var mı”
Cafer “benim var komutanım son bir aydır çıkılan görevlerin hepsi kötü geçmişti hatta ve hatta nedense hepsi de önceden yapılan planlar iptal oluyormuş ben bunu dün gece araştırdım ve maalesef karargâhta köstebek olduğunu düşündüm”
Ferit “ne, bunu bize neden şimdi söylüyorsun”
Cafer “aslında emin olmadan asla bir şey söylemeyecektim ama dün akşam herkes yattıktan sonra emin oldum ve bugün söyleyecektim ama bizden önce komutanım siz sordunuz siz bu kanıya nerden vardınız” demesi ile üzgün bir şekilde kendime geldim
“babam yani Yavuz albayın konuşmalarını duydum ve içime bir şüphe düştü asla ama asla onun köstebek olduğunu düşünmezdim ama senin dediklerim ve onun konuşmaları beni oldukça şüphelendirdi” demem ile hepsi şaşkınlıkla bana baktı......
1153 kelimeSizi seviyorum
Yavuz
Muhsin
Alparslan
Alperen
Melek
Cafer
Kazım
Ferit
Akın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASKER KIZ
Teen FictionÇok saçma bir kitap yazım hatası çok var, eğlence amaçlı yazdığım bir kitaptır. Düzenlemeye alacağımm. LİNA MİRAY SAVAŞ