[5] Sense of Curiosity

1.2K 129 80
                                    

Karanlık sadece gökyüzüne ait olur sanardım

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Karanlık sadece gökyüzüne ait olur sanardım. Fakat asıl karanlık senmişsin.

______

[5] Merak Duygusu

Park Jimin şeytanı göreli sadece iki gün olmuştu. Evet iki gün geçmişti aradan. Ama hâlâ aklından çıkaramamıştı şeytanı. O siyah devasa kanatları ve güzel yüz hattı. Her özelliği aklındaydı. Kalın ve tiz sesi kulaklarında yankılanıyordu. Onu tekrar görmek için çok sabırsızdı. İki gün boyunca dışarıya pek çıkamamıştı çünkü gece melekleri arada bir dışarı çıkardı. Peki gece melekleri ne?

Onlar karanlığı seven melekler. Yılda bir seçilen ve geceleri şatonun etrafında uçarak etrafı kolaçan ederlerdi. Bazen işte bahçede oturur sohbet falan ederlerdi. Onlar geceleri korkmazlardı. Ne şeytandan ne de karanlıktan.

Jimin dersten yorgun bir şekilde odasına gelmiş ve kendini yatağa bırakmıştı. Bu eğitimler onu çok yoruyordu ve küçük bedeninin hali kalmıyordu. Zaten iştahı da kaçmıştı. Bir şey yemiyor ve aklına gelirse su içiyordu. Artık eski neşesi de kalmamıştı ve lideri Jungkook buna oldukça şaşırıyordu. Onunla kaç defa konuşmayı denedi fakat Jimin sadece geçiştirdi. Aslında onu düşündüren tek şey cezalar ve yasaklar. Bunların neden olduğunu düşündü. Oysa özgürce hareket etmek onların doğasında vardı fakat bir şeytan ile asla ilişki olamazmış. Jimin buna kafayı takmıştı. Günlerdir Hoseok'un verdiği kitapta Ambrosia kurallarını okuyor ve anlam vermeye çalışıyordu. Hiç birine de anlam veremiyordu oysa. Hepsinin saçma bir kuraldan olduştuğunu söylüyordu.

Masadan duran kitap ile bir süre göz göze geldi. Kafasını iki yana sallayarak uzandığı yataktan ayağa kalktı. Hoseok henüz odaya gelmemişti. Bir işleri olduğunu düşünüyordu Jimin. Canı o kadar sıkılmıştı ki. Artık buradan kaçmak için planlar yapmaya çalışacaktı. Jimin kollarını hafif iki yana açarak esnedi ve masanın üzerindeki kitabı kapattı. Sıkıntıdan patlayacaktı. Bu gece şeytani görmek istiyordu. Ama geceyi beklemeyecek kadar sabırsızdı. Bir an önce onu görüp sohbet etmek istiyordu. İlk defa bir şeytan ile bu kadar görmeyi ve sohbet etmeyi istiyordu. Anlamıyordu Jimin. Neden şeytanların burada birbirleri ile görüşmeleri yasaktı? Ambrosia kurallarına göre bir şeytan ile sohbet etmek vardı ama bu okulda o kural hiçe sayılıyordu.

Jimin bunların hepsinin saçma olduğunu düşündü. Omuz silkti ve ayağa kalkarak kanatlarını hafif gerdi. O ormana tekrar gidip şeytanı bekleyecekti. Buradaki melekler ile pek samimi konuşmazdı çünkü sürekli Jiminden kaçıyorlar ya da sohbet ederken geçiştiriyorlardı. Evet Jimin tuhaf bir melekti ve davranışlarından meleklerin hoşuna gitmiyordu. Jimin alışkındı ne de olsa yaşadığı yerde de aynı davranışları görüyordu.

mockingbird ㄨ yoonmin ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu